First Lord's Fury (Page 1)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 50
- Page 51
- Page 51
- Page 52
- Page 52
- Page 53
- Page 53
- Page 54
- Page 54
- Page 55
- Page 55
- Page 56
- Page 56
- Page 57
- Page 57
- Page 58
- Page 58
- Page 59
- Page 59
- Page 60
- Page 60
- Page 61
- Page 61
- Page 62
- Page 62
- Page 63
- Page 63
- Page 64
- Page 64
- Page 65
- Page 65
- Page 66
- Page 66
- Page 67
- Page 67
- Page 68
- Page 68
- Page 69
- Page 69
- Page 70
- Page 70
- Page 71
- Page 71
- Page 72
- Page 72
- Page 73
- Page 73
- Page 74
- Page 74
- Page 75
- Page 75
- Page 76
- Page 76
- Page 77
- Page 77
- Page 78
- Page 78
- Page 79
- Page 79
- Page 80
- Page 80
- Page 81
- Page 81
- Page 82
- Page 82
- Page 83
- Page 83
- Page 84
- Page 84
- Page 85
- Page 85
- Page 86
- Page 86
- Page 87
- Page 87
- Page 88
- Page 88
- Page 89
- Page 89
- Page 90
- Page 90
- Page 91
- Page 91
- Page 92
- Page 92
- Page 93
- Page 93
- Page 94
- Page 94
- Page 95
- Page 95
- Page 96
- Page 96
- Page 97
- Page 97
- Page 98
- Page 98
- Page 99
- Page 99
- Page 100
- Page 100
- Page 101
- Page 101
- Page 102
- Page 102
- Page 103
- Page 103
- Page 104
- Page 104
- Page 105
- Page 105
- Page 106
- Page 106
- Page 107
- Page 107
- Page 108
- Page 108
- Page 109
- Page 109
- Page 110
- Page 110
- Page 111
- Page 111
- Page 112
- Page 112
- Page 113
- Page 113
- Page 114
- Page 114
- Page 115
- Page 115
- Page 116
- Page 116
- Page 117
- Page 117
- Page 118
- Page 118
- Page 119
- Page 119
- Page 120
- Page 120
- Page 121
- Page 121
- Page 122
- Page 122
- Page 123
- Page 123
- Page 124
- Page 124
- Page 125
- Page 125
- Page 126
- Page 126
- Page 127
- Page 127
- Page 128
- Page 128
- Page 129
- Page 129
- Page 130
- Page 130
- Page 131
- Page 131
- Page 132
- Page 132
- Page 133
- Page 133
- Page 134
- Page 134
- Page 135
- Page 135
- Page 136
- Page 136
- Page 137
- Page 137
- Page 138
- Page 138
- Page 139
- Page 139
- Page 140
- Page 140
- Page 141
- Page 141
- Page 142
- Page 142
- Page 143
- Page 143
- Page 144
- Page 144
- Page 145
- Page 145
- Page 146
- Page 146
- Page 147
- Page 147
- Page 148
- Page 148
- Page 149
- Page 149
- Page 150
- Page 150
- Page 151
- Page 151
- Page 152
- Page 152
- Page 153
- Page 153
- Page 154
- Page 154
- Page 155
- Page 155
- Page 156
- Page 156
- Page 157
- Page 157
- Page 158
- Page 158
- Page 159
- Page 159
- Page 160
- Page 160
- Page 161
- Page 161
- Page 162
- Page 162
- Page 163
- Page 163
- Page 164
- Page 164
- Page 165
- Page 165
- Page 166
- Page 166
- Page 167
- Page 167
- Page 168
- Page 168
- Page 169
- Page 169
- Page 170
- Page 170
- Page 171
- Page 171
- Page 172
- Page 172
PROLOGUE
The steadholt was located several miles south of the ruined wasteland that had once been Alera Imperia, and it was an old one. Windmanes had not been sighted there in more than six centuries. Furystorms had been absent for even longer than that. The land, for miles about, had been a patchwork of farmlands, steadholts, villages, and roads for hundreds of years. Wild furies had been so few and so feeble that they were all but extinct.
As a result, the little steadholt had not been built with stone walls surrounding it, or with a heavy stone central hall for shelter from fury-inspired weather. It was instead a collection of cottages and small houses, where each family had lived in its own home, separate from the others.
But all that had been before the vord came.
Invidia Aquitaine stood at the outskirts of the little steadholt, hidden in the shadows.
Shadows were abundant these days, she reflected.
The newborn volcano that stood as a gravestone for Gaius Sextus, the final First Lord of Alera, had continued to spew forth clouds of dark smoke and ash in the days and weeks after its creation. Even now, the sky was covered with low clouds that would release spring rain in fitful sputters or maniacal bursts. Sometimes the rain was yellow, or red, and sometimes green. The clouds themselves were dimly lit, even at night, by an angry scarlet light from the fire-mountain to the north – and in every other direction by the steady, haunting green glow of the croach, the waxy growth that covered the ground, the trees, the buildings, and every other feature of the land the vord had claimed for their own.
Here the vord had driven their presence the deepest. Here, at the heart of what had once been Alera, they had taken the most. The croach, the living presence of the vord, covered everything for a hundred miles in every direction, choking all other life from the land.
Except here.
The little steadholt was green. Its kitchen gardens were well under way despite the fact that summer had not quite arrived. Its modest-sized field already promised a fine crop of grain. Wind sighed in the leaves of its enormous old trees. Its animals grazed upon the grass of a rich pasture. In the darkness, if one ignored the eerily lit sky, the green glow of croach stretching to the horizon in every direction, and the occasional alien shriek of one of the vord, it looked like a normal, prosperous Aleran steadholt.
Invidia shuddered.
The parasite on her torso reacted to the motion with an uncomfortable ripple of its own. Since its dozen awl-tipped legs were wrapped around her, their sharp tips sunk inches into her flesh, it caused pain. It was nothing compared to the agony she suffered as its head twisted, its eyeless face and branching mandibles sunken into the flesh between two of her ribs, burrowed invasively into her innards.
Invidia loathed the creature – but it was all that kept her alive. The poison upon the balest bolt that had nearly taken her life had spread all through her body. It had festered there, growing, devouring her from within, so swiftly and perniciously that even her own ability to restore her body via furycraft had been overwhelmed. She had fought it for days as she stumbled away from civilization, certain that she was being pursued, barely conscious as the struggle in her body raged. And when she had realized that the struggle could end in only one way, she found herself lying upon a wooded hillside and knew that she was going to die.
But the vord Queen had come to her. The image of that creature, staring down at her without an ounce of pity or empathy, had been burned into her nightmares.
Invidia had been desperate. Terrified. Delirious with poison and fever. Her body had been so knotted with shivering against the fever-cold that she literally had not been able to feel her arms and legs. But she could feel the vord Queen, the creature’s alien presence inside her thoughts, sifting through them one by one as they tumbled and spun in the delirium.
The Queen had offered to save Invidia’s life, to sustain her, in exchange for her service. There had been no other option but death.
Though they sent a wave of agony washing through her body, she ignored the parasite’s torturous movements. Like shadows, there was, of late, also an abundance of pain.
And a small voice that whispered to her from some dark, quiet corner of her heart told her that she deserved it.
"You keep coming back here," said a young woman at her elbow.
Invidia felt herself twitch in surprise, felt her heart suddenly race, and the parasite rippled, inflicting further torment. She closed her eyes and focused on the pain, let it fill her senses, until there was no semblance of fear remaining in her mind.
One never showed fear to the vord Queen.
Invidia turned to face the young woman and inclined her head politely. The young Queen looked almost like an Aleran. She was quite exotically lovely, with an aquiline nose and a wide mouth. She wore a simple, tattered gown of green silk that left her shoulders bare, displaying smooth muscle and smoother skin. Her hair was long, fine, and white, falling in a gently waving sheet to the backs of her thighs.
Only small details betrayed her true origins. Her long fingernails were green-black talons, made of the same steel-hard vord chitin that armored her warriors. Her skin had an odd, rigid appearance, and almost seemed to reflect the distant ambient light of the croach, showing the faint green tracings of veins beneath its surface.
Her eyes were what frightened Invidia, even after months in her presence. Her eyes were canted up slightly at the corners, like those of the Marat barbarians to the northeast, and they were completely black. They shone with thousands of faceted lenses, insectlike, and watched the world with calm, unblinking indifference.
"Yes, I suppose I do," Invidia replied to her. "I told you that this place represents a risk. You seem unwilling to listen to my advice. So I have taken it upon myself to monitor it and ensure that it is not being used as a base or hiding place for infiltrators."
The Queen shrugged a shoulder, unconcerned. The movement was smooth but somehow awkward – it was a mannerism she had copied but clearly did not understand. "This place is guarded ceaselessly. They could not enter it undetected."
"Others have said as much and been mistaken," Invidia warned her. "Consider what Countess Amara and Count Bernard did to us last winter."
"That area had not been consolidated," the Queen replied calmly. "This one has." She turned her eyes to the little houses and tilted her head. "They gather together for food at the same time every night."
"Yes," Invidia said. The Aleran holders who dwelt in the little steadholt in cobbled-together households had been working the fields and going about the business of a steadholt as if they were not the only ones of their kind living within a month’s hard march.
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 50
- Page 51
- Page 51
- Page 52
- Page 52
- Page 53
- Page 53
- Page 54
- Page 54
- Page 55
- Page 55
- Page 56
- Page 56
- Page 57
- Page 57
- Page 58
- Page 58
- Page 59
- Page 59
- Page 60
- Page 60
- Page 61
- Page 61
- Page 62
- Page 62
- Page 63
- Page 63
- Page 64
- Page 64
- Page 65
- Page 65
- Page 66
- Page 66
- Page 67
- Page 67
- Page 68
- Page 68
- Page 69
- Page 69
- Page 70
- Page 70
- Page 71
- Page 71
- Page 72
- Page 72
- Page 73
- Page 73
- Page 74
- Page 74
- Page 75
- Page 75
- Page 76
- Page 76
- Page 77
- Page 77
- Page 78
- Page 78
- Page 79
- Page 79
- Page 80
- Page 80
- Page 81
- Page 81
- Page 82
- Page 82
- Page 83
- Page 83
- Page 84
- Page 84
- Page 85
- Page 85
- Page 86
- Page 86
- Page 87
- Page 87
- Page 88
- Page 88
- Page 89
- Page 89
- Page 90
- Page 90
- Page 91
- Page 91
- Page 92
- Page 92
- Page 93
- Page 93
- Page 94
- Page 94
- Page 95
- Page 95
- Page 96
- Page 96
- Page 97
- Page 97
- Page 98
- Page 98
- Page 99
- Page 99
- Page 100
- Page 100
- Page 101
- Page 101
- Page 102
- Page 102
- Page 103
- Page 103
- Page 104
- Page 104
- Page 105
- Page 105
- Page 106
- Page 106
- Page 107
- Page 107
- Page 108
- Page 108
- Page 109
- Page 109
- Page 110
- Page 110
- Page 111
- Page 111
- Page 112
- Page 112
- Page 113
- Page 113
- Page 114
- Page 114
- Page 115
- Page 115
- Page 116
- Page 116
- Page 117
- Page 117
- Page 118
- Page 118
- Page 119
- Page 119
- Page 120
- Page 120
- Page 121
- Page 121
- Page 122
- Page 122
- Page 123
- Page 123
- Page 124
- Page 124
- Page 125
- Page 125
- Page 126
- Page 126
- Page 127
- Page 127
- Page 128
- Page 128
- Page 129
- Page 129
- Page 130
- Page 130
- Page 131
- Page 131
- Page 132
- Page 132
- Page 133
- Page 133
- Page 134
- Page 134
- Page 135
- Page 135
- Page 136
- Page 136
- Page 137
- Page 137
- Page 138
- Page 138
- Page 139
- Page 139
- Page 140
- Page 140
- Page 141
- Page 141
- Page 142
- Page 142
- Page 143
- Page 143
- Page 144
- Page 144
- Page 145
- Page 145
- Page 146
- Page 146
- Page 147
- Page 147
- Page 148
- Page 148
- Page 149
- Page 149
- Page 150
- Page 150
- Page 151
- Page 151
- Page 152
- Page 152
- Page 153
- Page 153
- Page 154
- Page 154
- Page 155
- Page 155
- Page 156
- Page 156
- Page 157
- Page 157
- Page 158
- Page 158
- Page 159
- Page 159
- Page 160
- Page 160
- Page 161
- Page 161
- Page 162
- Page 162
- Page 163
- Page 163
- Page 164
- Page 164
- Page 165
- Page 165
- Page 166
- Page 166
- Page 167
- Page 167
- Page 168
- Page 168
- Page 169
- Page 169
- Page 170
- Page 170
- Page 171
- Page 171
- Page 172
- Page 172