First Lord's Fury (Page 51)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 50
- Page 51
- Page 51
- Page 52
- Page 52
- Page 53
- Page 53
- Page 54
- Page 54
- Page 55
- Page 55
- Page 56
- Page 56
- Page 57
- Page 57
- Page 58
- Page 58
- Page 59
- Page 59
- Page 60
- Page 60
- Page 61
- Page 61
- Page 62
- Page 62
- Page 63
- Page 63
- Page 64
- Page 64
- Page 65
- Page 65
- Page 66
- Page 66
- Page 67
- Page 67
- Page 68
- Page 68
- Page 69
- Page 69
- Page 70
- Page 70
- Page 71
- Page 71
- Page 72
- Page 72
- Page 73
- Page 73
- Page 74
- Page 74
- Page 75
- Page 75
- Page 76
- Page 76
- Page 77
- Page 77
- Page 78
- Page 78
- Page 79
- Page 79
- Page 80
- Page 80
- Page 81
- Page 81
- Page 82
- Page 82
- Page 83
- Page 83
- Page 84
- Page 84
- Page 85
- Page 85
- Page 86
- Page 86
- Page 87
- Page 87
- Page 88
- Page 88
- Page 89
- Page 89
- Page 90
- Page 90
- Page 91
- Page 91
- Page 92
- Page 92
- Page 93
- Page 93
- Page 94
- Page 94
- Page 95
- Page 95
- Page 96
- Page 96
- Page 97
- Page 97
- Page 98
- Page 98
- Page 99
- Page 99
- Page 100
- Page 100
- Page 101
- Page 101
- Page 102
- Page 102
- Page 103
- Page 103
- Page 104
- Page 104
- Page 105
- Page 105
- Page 106
- Page 106
- Page 107
- Page 107
- Page 108
- Page 108
- Page 109
- Page 109
- Page 110
- Page 110
- Page 111
- Page 111
- Page 112
- Page 112
- Page 113
- Page 113
- Page 114
- Page 114
- Page 115
- Page 115
- Page 116
- Page 116
- Page 117
- Page 117
- Page 118
- Page 118
- Page 119
- Page 119
- Page 120
- Page 120
- Page 121
- Page 121
- Page 122
- Page 122
- Page 123
- Page 123
- Page 124
- Page 124
- Page 125
- Page 125
- Page 126
- Page 126
- Page 127
- Page 127
- Page 128
- Page 128
- Page 129
- Page 129
- Page 130
- Page 130
- Page 131
- Page 131
- Page 132
- Page 132
- Page 133
- Page 133
- Page 134
- Page 134
- Page 135
- Page 135
- Page 136
- Page 136
- Page 137
- Page 137
- Page 138
- Page 138
- Page 139
- Page 139
- Page 140
- Page 140
- Page 141
- Page 141
- Page 142
- Page 142
- Page 143
- Page 143
- Page 144
- Page 144
- Page 145
- Page 145
- Page 146
- Page 146
- Page 147
- Page 147
- Page 148
- Page 148
- Page 149
- Page 149
- Page 150
- Page 150
- Page 151
- Page 151
- Page 152
- Page 152
- Page 153
- Page 153
- Page 154
- Page 154
- Page 155
- Page 155
- Page 156
- Page 156
- Page 157
- Page 157
- Page 158
- Page 158
- Page 159
- Page 159
- Page 160
- Page 160
- Page 161
- Page 161
- Page 162
- Page 162
- Page 163
- Page 163
- Page 164
- Page 164
- Page 165
- Page 165
- Page 166
- Page 166
- Page 167
- Page 167
- Page 168
- Page 168
- Page 169
- Page 169
- Page 170
- Page 170
- Page 171
- Page 171
- Page 172
- Page 172
"Except in times of great need," rumbled Sha. "Or when he was willing to die to do what he believed needed to be done. As such, the powers of the bloodspeakers were greatly respected. Their acts and sacrifices were deeply honored, even by their enemies. The depth of commitment and sincerity of a bloodspeaker was unquestionable." Sha was silent for a moment. Then he spoke in a more detached, businesslike tone. "Some generations ago, the bloodspeakers discovered that they could greatly expand their powers by using the blood of others – the more individuals, the more potent the blood. At first they asked for volunteers – a way for makers to share in the honor and sacrifice of the bloodspeakers’ service. But some of them began to do so in war, taking the blood of their enemies and turning the power gained from it to the service of their own war powers. It was argued that the Canim had thus outgrown the need for warriors. For many years, the bloodspeakers attempted to control the warriors – to use them to frighten and intimidate others where possible, and to serve as blood gatherers in times of war. In some ranges, the bloodspeakers were successful. In some, they were less so. In some, they were never able to gain power."
"Why didn’t the warriors simply act against them?"
Sha looked shocked at the very suggestion. "Because they are the servants of the makers, as we are, demon."
"Apparently not," Marcus said.
Sha waved a hand. "The code forbids it, unless they are guilty of the grossest excesses. Many bloodspeakers did not embrace the New Way. They remained faithful to their calling, their limits. The followers of the Old Way continued to serve the makers and do great good. They worked to convince their brothers of the integrity of their point of view."
"I take it that didn’t go well," Marcus said drily.
"A bloodspeaker remaining faithful to his calling has little time left to spend upon politics, especially in these days," Sha replied. He leaned forward slightly. "Those who scorn the Old Way have all the time they need to scheme and plot and speak half-truths to the makers to gain their support."
Marcus narrowed his eyes. "I take it that one of these followers of the New Way is behind the attack on Octavian."
"Likely," Sha said. "Two makers were convinced to make the attempt." His lips peeled away from his fangs in what looked to Marcus like revulsion and anger. "It is an inexcusable offense."
Marcus shucked out of his armor, stacking the four shell-like pieces of it upon one another and tucking it under his cot. "But Varg cannot act on it?"
"Not while honoring the code," Sha replied. "There are still followers of the Old Way among the bloodspeakers, worthy of respect. But they are few, and do not have the power necessary to call their own to task – assuming the person in question would stand for what he has done instead of denying it."
"If this person died, what would result?" asked Marcus.
"If his killer were known, it would cause outrage among the makers, who do not clearly see how he has betrayed them. One of his lickspittles would likely take his place."
Marcus grunted. "Interchangeable corruption is the worst kind of problem of any office. We know that here, as well." He thought on it for a moment. "What does Varg wish of Octavian?"
"My lord does not wish anything of his enemy," Sha said, stiffly.
Marcus smiled. "Please excuse my unfortunate phrasing. What would be an ideal reaction, for someone like Varg, from someone like Octavian in this situation?"
Sha inclined his head in acknowledgment. "For now, to ignore it. To carry on as if the threat was of no particular concern. More demon-slain Canim, no matter how guilty or well deserved, would only give the bloodspeakers more wood for their fires."
"Hmmmm," Marcus mused. "By doing nothing, he helps to undermine this bloodspeaker’s influence while Varg looks for an internal solution."
Sha inclined his head again and stepped off the cot. The enormous Cane moved in perfect silence. "It is good to speak with those who are perceptive and competent."
Marcus found himself smiling at the compliment without any apparent source or object and decided to return it in kind. "It is good to have enemies with integrity."
Sha’s ears flicked in amusement again. Then the Hunter raised the hood of his dark grey cloak to cover his head and glided out of the tent. Marcus felt no need to make sure that he had a safe route out of the First Aleran’s camp. Sha had gotten in easily enough – which was, in its own way, proof that Varg had not been behind the attempt on Octavian’s life. Had Hunters managed to get that close to Octavian, their past performance suggested that he would not have survived the experience, despite all the furycraft he’d managed to master in the past year. Odds were excellent that Marcus wouldn’t have survived it, either.
He sighed and rubbed a hand over his close-cropped hair. He’d been looking forward to a relatively lengthy night’s sleep, as compared to what he’d been getting lately. Sha’s visit had neatly assassinated that possibility, if nothing else.
He muttered to himself and donned his armor again, something a great deal more easily done with help than alone. But he managed. As he dressed, the weather shifted with abrupt intensity, a cold wind that came howling down out of the north. It set the canvas of his tent to popping, and when Marcus emerged from it, the wind felt as if it had come straight down the slope of a glacier.
He frowned. Unseasonal, for this late in the year, even in the chilly north. The wind even smelled of winter. It promised snow. But it was far too late in the year for such a thing to happen. Unless…
Unless Octavian had, somehow, inherited Gaius Sextus’s talents in full measure. It was impossible. The captain had not had time to train, nor a teacher to instruct him in whatever deep secrets of furycraft had allowed Gaius Sextus to readily, frequently, and casually exceed the gifts of any other High Lord by an order of magnitude.
Furycraft was all well and good – but no one man could turn spring into bloody winter. It simply was not possible.
Pellets of stinging sleet began to strike Marcus’s face. They whispered against his armor like thousands of tiny, impotent arrowheads. And the temperature of the air continued to drop. Within a few moments, frost had begun to form upon the grass and upon the steel of Marcus’s armor. It simply could not be happening – but it was.
Octavian had never been an able student where impossibilities were concerned.
But in the name of the great furies, why would he do such a thing?
As he turned onto the avenue that would lead to the Legion’s command tent, he met up with Octavian and his guards, walking briskly toward the command tent.
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 50
- Page 51
- Page 51
- Page 52
- Page 52
- Page 53
- Page 53
- Page 54
- Page 54
- Page 55
- Page 55
- Page 56
- Page 56
- Page 57
- Page 57
- Page 58
- Page 58
- Page 59
- Page 59
- Page 60
- Page 60
- Page 61
- Page 61
- Page 62
- Page 62
- Page 63
- Page 63
- Page 64
- Page 64
- Page 65
- Page 65
- Page 66
- Page 66
- Page 67
- Page 67
- Page 68
- Page 68
- Page 69
- Page 69
- Page 70
- Page 70
- Page 71
- Page 71
- Page 72
- Page 72
- Page 73
- Page 73
- Page 74
- Page 74
- Page 75
- Page 75
- Page 76
- Page 76
- Page 77
- Page 77
- Page 78
- Page 78
- Page 79
- Page 79
- Page 80
- Page 80
- Page 81
- Page 81
- Page 82
- Page 82
- Page 83
- Page 83
- Page 84
- Page 84
- Page 85
- Page 85
- Page 86
- Page 86
- Page 87
- Page 87
- Page 88
- Page 88
- Page 89
- Page 89
- Page 90
- Page 90
- Page 91
- Page 91
- Page 92
- Page 92
- Page 93
- Page 93
- Page 94
- Page 94
- Page 95
- Page 95
- Page 96
- Page 96
- Page 97
- Page 97
- Page 98
- Page 98
- Page 99
- Page 99
- Page 100
- Page 100
- Page 101
- Page 101
- Page 102
- Page 102
- Page 103
- Page 103
- Page 104
- Page 104
- Page 105
- Page 105
- Page 106
- Page 106
- Page 107
- Page 107
- Page 108
- Page 108
- Page 109
- Page 109
- Page 110
- Page 110
- Page 111
- Page 111
- Page 112
- Page 112
- Page 113
- Page 113
- Page 114
- Page 114
- Page 115
- Page 115
- Page 116
- Page 116
- Page 117
- Page 117
- Page 118
- Page 118
- Page 119
- Page 119
- Page 120
- Page 120
- Page 121
- Page 121
- Page 122
- Page 122
- Page 123
- Page 123
- Page 124
- Page 124
- Page 125
- Page 125
- Page 126
- Page 126
- Page 127
- Page 127
- Page 128
- Page 128
- Page 129
- Page 129
- Page 130
- Page 130
- Page 131
- Page 131
- Page 132
- Page 132
- Page 133
- Page 133
- Page 134
- Page 134
- Page 135
- Page 135
- Page 136
- Page 136
- Page 137
- Page 137
- Page 138
- Page 138
- Page 139
- Page 139
- Page 140
- Page 140
- Page 141
- Page 141
- Page 142
- Page 142
- Page 143
- Page 143
- Page 144
- Page 144
- Page 145
- Page 145
- Page 146
- Page 146
- Page 147
- Page 147
- Page 148
- Page 148
- Page 149
- Page 149
- Page 150
- Page 150
- Page 151
- Page 151
- Page 152
- Page 152
- Page 153
- Page 153
- Page 154
- Page 154
- Page 155
- Page 155
- Page 156
- Page 156
- Page 157
- Page 157
- Page 158
- Page 158
- Page 159
- Page 159
- Page 160
- Page 160
- Page 161
- Page 161
- Page 162
- Page 162
- Page 163
- Page 163
- Page 164
- Page 164
- Page 165
- Page 165
- Page 166
- Page 166
- Page 167
- Page 167
- Page 168
- Page 168
- Page 169
- Page 169
- Page 170
- Page 170
- Page 171
- Page 171
- Page 172
- Page 172