King's Dragon (Page 127)
← Previous chap
Next chap →
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
“I do my job. Now stand back.”
“We can’t watch?”
The keeper snorted. “Watch all you wish. You’ll regret it.”
Some tone in his voice made the other two back away. But Alain knew suddenly he could not stand by, not this time.
He jumped up. Sorrow nipped at his backside but missed, and Alain crashed out of the undergrowth.
“Stop!” he cried.
The two men grabbed him at once and wrenched his arms behind his back. He struggled briefly, but together they were much stronger than he was alone. A thud sounded, inside the cage, as if something had thrown itself against the slats.
Sorrow bounded, growling, out of the trees. The two men instantly let go of Alain and backed off, drawing long knives.
“That’s one of Count Lavastine’s hounds,” said the keeper nervously. “Do naught to harm it.”
Sorrow sat himself down, leaning against Alain’s legs.
“Don’t do it,” pleaded Alain. “It isn’t merciful. It isn’t right”
This close, Alain saw the keeper had but a stump of one hand; his face was scored with old deep gashes on forehead and jaw, one of which had torn out his right eye, now healed as a mass of white scar tissue. A bronze Circle of Unity hung at his chest. “It must be fed, boy. Fed with fresh blood. Or do you volunteer to throw yourself in?”
Alain shuddered. But the memory of Lackling’s terrified mewling and sobbing was still strong in him. His fault. His to atone. He thought suddenly of Frater Agius and his dangerous, heretical words: that the blessed Daisan offered himself as a sacrifice in order to redeem us from our sins; that by sacrifice we make ourselves worthy. Driven by this memory, by the intensity which pervaded Agius’s speech and prayer, Alain took a step toward the cage.
“There’s one as disagrees with you,” said the keeper with rough amusement. He bent to the body that lay limp at his feet, hooked his elbows underneath the sleeping man’s armpits. Despite his lost hand, the keeper was a strong man; he dragged the body easily to the cage, fussed with some kind of attachment, and rolled up a small barred door not more than the breadth of a big man’s shoulders in both height and width.
“Let me go!” said Alain fiercely. Heedless of the pain, he wrenched his arm out of Sorrow’s grip and flung himself forward. He would stop this murder. He must.
The keeper jerked up his head and then, the movement an extension of his surprise, yanked the shroud half off the cage, revealing—
The two men behind Alain cried out in fear before their exclamations froze in their throats.
The great eye slewed round—for it had only one eye; the other was a mass of putrefaction, worms writhing in infected flesh, maggots crawling out from the pus to wriggle down its beaklike snout. Its gaze struck him like the sword of God.
He could not move.
It was a sickly creature, however monstrous its appearance. Like a huge bird, it had two taloned feet and two wings, molting now. Feathers and waste littered the cage’s floor. Like a dragon, it had a sinuous tail and a featherless head, scaled to an iron gleam, but with a yellowish-green cast beneath, the sign of a creature that is no longer healthy. It heaved its great body awkwardly across the cage toward its meal.
The keeper began to shove the body in, but suddenly the body shuddered and a tiny gasp escaped the unconscious man, the gasp of a man coming awake out of—or into—a nightmare. The huge foot scraped at the body, sunk its talons into flesh, and yanked it inside the cage.
Mercifully, the keeper threw the shroud back over the bars. Alain heard a muffled moan and then the sounds of an animal feeding voraciously. The grip of the guivre’s eye let him go. He fell forward, shivering convulsively, and began to weep. But he still did not move, though now he could. What he had seen was too horrible.
The keeper closed the tiny door and chained it shut. He peered at Alain with his one good eye. “You’d best go with them, lad. Biscop will want to see you.”
Biscop Antonia. It was she, of course, who was behind all this. Frater Agius had refused to confront her in the ruins that night or in Lavas Holding on the following day. Now, it seemed, Alain would have no choice but to do so—or else, with Sorrow, fight a foolish skirmish he could not win.
← Previous chap
Next chap →
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230