King's Dragon (Page 139)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
Agius stood with hands clenched, gaze fixed on his niece with uncomfortable intensity. The new biscop staggered and had to be supported by a servant.
“I will allow this,” said Sabella at last. “Constance, I leave you in the hands of Biscop Antonia. Now.” She turned to Duke Rodulf. “We march. Autun will comply with the wishes of her rightful biscop, although we will leave a garrison behind to make sure of their loyalty to us.”
Alain caught sight suddenly of Sabella’s husband, Berengar, sitting with a servant on the ground in front of Sabella’s great tent. The two men—noble and servant—were playing chess. Berengar laughed with great gusto, almost braying with pleasure, knocked over the servant’s pieces, and proclaimed himself winner. Tallia flinched. Biscop Antonia set a steadying hand on the young woman’s shoulder.
So it was done. The girlchild, Ermengard, was led away in the company of the new biscop of Autun. Constance was led away under guard, though she refused to relinquish her biscop’s robes and mitre and scarf, and none there dared take these things from her by force.
“You have deceived me, Sabella,” said Agius finally.
“It surprises me to hear you say such a thing,” replied Sabella. “For we both promised safe passage and met our obligations. I do not hold it as deceit.”
“I do.”
“Yet reflect on this, cousin. Were Constance to remain in Autun, there would be war between her people and mine. What better judgment is there than that by which discord is dissolved and peace reestablished?”
“What better judgment? That of Our Lady, who looks within our souls and judges what She sees there.”
Sabella lifted an eyebrow, the most expressive gesture Alain had ever seen her use. “I am as you see me, Frater Agius. By this must you judge me. I trust you will submit to the custody of Biscop Antonia.”
“I will submit because I have no choice.”
“Then he is yours, Your Grace,” she said to Antonia.
“And this one as well,” said Antonia. To Alain’s horror, the white-haired biscop turned her gaze on him.
“Not just a kennel boy, I believe,” said Antonia. “I would be gratified if you would render him into my care.”
Sabella shrugged. She did not even consult Lavastine, who in any case no longer spoke except when spoken to and then in that flat monotone which reminded Alain of Sabella’s voice. “He is yours.” She turned away, leading Duke Rodulf and the others with her. Tallia trailed behind, looking back over her shoulder. Briefly, Alain met her eyes: They were palest gray-blue, like the dawn sky on a cloudless day. Then she followed her mother inside the great tent.
Alain shivered. He dared not look up at Antonia. Sabella’s indifference to his fate terrified him. So easily was he abandoned. Outside of Lavastine’s camp, none knew or cared what happened to him. What if Antonia suspected, or even knew, he had witnessed Lackling’s murder?
“Come,” said the biscop in her usual kind voice. “You will serve at the feast tonight, Alain.”
He shuddered. She even remembered his name.
“Frater Agius, I hope you are not too proud to serve as well.”
“I will serve as I am bid.”
But Alain heard the terrible pain welling up underneath the humble words.
Together they were escorted to the river and given some privacy to wash. Agius’ expression had taken on such a cast of blankness that Alain feared for him. But the frater said nothing. He knelt on the bank and prayed silently while Alain washed his own face and hands, then, tentatively, peeled off his tunic and washed his chest and back. Finally, not sure when he would have such a chance again, he stripped and waded to the deepest part of the little river, up past his thighs, took a ragged breath, and went under.
He came up, spitting and coughing, into a boiling mass of hounds. They swam round him, their tails whipping against his skin. Rage nipped at him, and Sorrow swam on to the other side of the river and shook himself all over with such power that Alain, in the middle, felt the spray off his coat.
Unexpectedly, Alain felt a swell of simple joy. He laughed. Had not Rage and Sorrow chosen him as their companion? It seemed impossible for Biscop Antonia to harm him as long as the two hounds protected him.
He waded back to shore. Agius was still praying. If his eyes had lifted from his hands even once, Alain saw no sign of it.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230