King's Dragon (Page 197)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
She nodded in return but did not speak. At this moment, she looked incapable of speech.
“Is there no one who comes forward with you to parley?” Villam continued. “Duke Rodulf does not grace us with his presence.”
“I think you know his opinions well enough.”
“It is true,” said Villam, not quite hiding a smile, “that Rodulf is refreshingly frank. But I see other banners here which surprise me. Count Lavastine is known to me, and to the king, and yet he does not come forward with you to speak his mind.”
Barely, Antonia’s lips quirked. She gestured toward the hounds. Villam looked that way. His reaction was twofold, and rather strange. At first he looked annoyed. Antonia was suggesting, of course, that Lavastine was either a dog running at Sabella’s heels or else that the count himself meant to insult the king by sending the two hounds as his representatives. But then Villam registered Alain. He looked at the boy, studied him for one awkward moment; something in his face betrayed him, and he had to look away to hide it—a grief he could not share. Oddly, Duchess Liutgard touched him on the elbow, the way one steadies a man who has stumbled.
“Of course,” said Antonia smoothly, “any words which you speak here will reach her. I am merely the vessel through which they travel. Indeed, Sabella has words for her brother as well.”
“No doubt,” said Villam drily. “But I fear we speak of deeds, not words, now. Why has Sabella marched with this army out of Arconia, the territory she administers for her husband Berengar?”
The mule shifted, and Alain tightened his grip on the reins to still it. Antonia opened one hand and gestured eloquently toward Henry’s red silk banner. “She is grieved by her brother’s usurpation of her rightful place as queen of Wendar.”
Villam shook his head. His eyes were dark and heavy, as if he had recently endured many sleepless nights. “That dispute was settled eight years ago. Sabella vowed on your ring, Biscop Antonia, to hold no more grievance against King Henry and to retire to her own holdings and be a faithful supporter of his rule. Has she broken that vow?”
“Is that how you interpret the scripture?” asked Liutgard sharply, suddenly coming to life.
“I do not intend,” replied Antonia with a patient smile, “to debate scripture here, my lady.” She turned back to Villam. He was a tall, broad man, and though she still sat on her mule, she did not loom over him as she would have a smaller man or woman.
“Sabella is a reasonable woman. Henry may keep his title as duke of Saony, giving the county of Attomar to his sister Rotrudis. Sabella will take the crown and throne of Wendar, and Varre will go to Tallia. She will show her favor toward Henry by allowing his young son Ekkehard to marry Tallia and become king of Varre as Tallia’s consort.”
Villam was too old and wily—and too burdened by that other, nameless grief—to get angry. “I would laugh if only the suggestion were not so offensive. As well as ridiculous. To Sabella, King Henry sends these words: She may keep her dukedom if she turns and quits the field now.”
Villam grunted, finally sounding irritated. “Your Grace, please do not treat me as if I were a fool. Berengar is a fine and noble man, I am sure, but he does not—shall we say—carry a full kettle of wits with him. Sabella rules that dukedom as both man and woman.” Then he quickly nodded toward Tallia, who had flushed a bright pink and was staring so hard at her hands that first Alain, and then Heribert, and then the two silent Eagles, and finally the other three—who knew better—also looked at the girl’s hands to see if something was growing there. “Begging your pardon, Lady Tallia.”
She murmured something indistinguishable, but its tone sounded like apology.
Antonia spoke. “If we cannot agree, Lord Villam, there is no point in discussion, is there?”
“You wish to fight?” He looked genuinely puzzled. As well he might: Henry’s force was clearly larger and, more importantly, had more mounted soldiers. Their weight and overbearing force alone assured Henry victory.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230