King's Dragon (Page 208)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
Hanna could only shake her head while she stared into the woods, hoping to catch sight of the princess’ troops. A few soldiers lingered. Most of the people in the supply train were down, wounded or dead, or else they milled around aimlessly with that lost look on their faces of men and women totally out of their element. Some ten paces behind the deacon lay two guards in Sabella’s colors; both were dead. About five wagons beyond their bodies, Hanna suddenly saw a woman in biscop’s vestments being helped onto a wagon.
“Ai, Lady!” she breathed. “That is Biscop Antonia.” “She must not escape,” said the deacon in a hard voice. “Find me a horse, or find my niece and bring her back from the woods.”
My niece. Hanna had a horrible thought. She risked a close look at the woman’s face and decided it could be true, that the resemblance could be marked in the cast of the woman’s features, in her nose and jawline and piercing gaze.
She bent to one knee, swiftly, and bowed her head. “Begging your pardon, Your Grace,” she said quickly.
“Never mind that!” snapped the woman. “I do not want Antonia to get away. And I have no weapon that can stop her.”
Hanna obeyed her. She ran toward the woods, sure that she would get run through at any moment. But Sapientia’s troops came riding back, flanked by the red dragon soldiers of Saony. The other troop of soldiers, Lavastine’s skirmishers, had evidently retreated. Hanna hailed her, and the princess pulled up at once.
“Your aunt, Biscop Constance, waits for your protection,” Hanna cried, grabbing hold of the reins as Sapientia’s horse shied away. Hanna knew horses well enough to see that this one had, besides a nervous disposition, a heavy-handed rider, and far too much excitement to cope with. “She begs of you to stop Biscop Antonia from making her escape.”
Sapientia’s expressive face lit up. “Captain!” she cried, “you must find and protect Constance. Follow, you who are with me!” She urged her mount forward so quickly she tore the reins out of Hanna’s hands. Perhaps thirty of her troops went with her; the rest hung back, confused or waiting for confirmation of this order from the old captain. He muttered something under his breath, then raised his voice so all the soldiers could hear him.
“You ten, you return to the wagons and protect Biscop Constance. We have more than enough soldiers here. The rest, and you soldiers from Saony, will return with me to the field where Henry fights.” They began to form up. He looked down at Hanna. “Eagle! You remain with Biscop Constance.”
So it was that, despite everything and despite several flurries of disorder caused by Sapientia’s enthusiasm, Biscop Antonia was taken prisoner together with her host of clerics. Duke Berengar was found, huddling underneath a wagon with only one loyal servingman at his side; he was so frightened he had pissed in his leggings. Hanna actually felt sorry for him when he was brought before a stern Biscop Constance, who, having taken command of Sapientia’s forty soldiers, now controlled the supply train. But Constance showed him— not pity, but indifference. Hanna quickly understood why: she had seen that slack-jawed gaping and sudden bursts of inappropriate laughter before. Berengar was a simpleton, and therefore a simple pawn—a mere Lion in the game of chess. He did not matter.
The person who mattered here was Biscop Antonia, who looked to Hanna’s eyes rather cheered at the thought of being in Constance’s power. Antonia was a kind-looking woman who did not bear herself with the haughtiness of most of the nobly-born but rather with a smiling modesty. And yet in the parley, faced with Helmut Villam, she had raged with a passion that did not appear to be part of her now.
And there was one other prize, hidden among the clerics.
“Ah,” said Constance. “Come forward, Tallia. I will not hurt you, child.”
The girl was led forward. She was crying, and it made her nose red. She had nothing to say for herself except to throw herself on Constance’s mercy. But Hanna kept looking past her toward Antonia’s clerics. They were the most unsightly mass of churchmen Hanna had ever seen; they all looked as if they had some form of pox, with red sores on their faces and hands and rashes along their chins. Several of them were coughing feebly, and one— the most sickly of the lot—had a thin stain of blood on his hand when he lowered it from his mouth.
Ai, Lady! thought Hanna. What if they have the plague?
“Separate them from the others,” said Constance to Sapientia, as if she had the same thought. “But I will keep Tallia and Berengar beside me.”
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230