King's Dragon (Page 219)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
“Enough,” said Henry suddenly, interrupting just as Constance took a breath to speak again. “We have gone over this a hundred times, and I no longer wish to speak of it. Biscop Antonia will be taken under guard to the skopos in Darre, there to stand trial accused of certain sorceries condemned by the church at the Council of Narvone.”
Antonia was led away with her retinue of one. But even from her vantage point to the left of the king’s throne, Rosvita could see no sign of fear or regret or repentance in the old biscop’s expression. She looked, indeed, as angelic as an ancient faultless grandmother who has seen all her children and grandchildren grow to adulthood.
Henry sat for a long while in silence. The crowd did not grow restless; indeed, they scarely stirred. They knew that next, surely, he would call his sister Sabella before him.
Finally, he made a sign, and young Duchess Liutgard came forward. “I will now agree to speak to the woman you hold in your custody,” he said.
Liutgard gave a curt assent and glanced once up at Rosvita, as if to thank her for her part in saving Henry from rash action.
Sabella refused to kneel before her brother. Henry did not rise and go forward to greet her, nor did he extend his hand for her to kiss. Rosvita did not think Sabella would have granted him that honor, that homage, in any case.
“What do you have to say?” he asked instead, gaze jumping past her for a moment to linger on her entourage, whose expressions were certainly more contrite and fearful than hers was. A servant wiped spittle off Duke Berengar’s lips. Young Tallia stood pallid in a green silk gown, looking more like a captured fawn than the princess she was.
Rosvita glanced toward the other princesses, Henry’s daughters. Sapientia was, of a mercy, behaving circumspectly today, holding her temper, her tongue, and her enthusiasm in check. She sat as still as she was able and watched the proceedings with a dark and avid gaze, as if soaking it in, as if playing herself in the role of queen. The pool of stillness that surrounded Theophanu was of a colder kind; she had no expression on her face, nor did she react when each judgment was passed. Even young Ekkehard, who half the time looked as if he was about to fall asleep, had jumped and murmured in surprise at the clemency Henry had shown to Duke Rodulf’s heirs. Next to these three handsome and robust children, Tallia was a colorless bloom, lost in the glare of her mother’s ambitions.
“I have nothing to say,” said Sabella.
A gasp from the multitudes, quickly stifled. Every soul crowded into the hall strained forward. The air itself seemed not to breathe or to allow for any breath, for even the rise and fall of a single chest might stain the clarity of sight and hearing that reigned within the hall.
“But we are kin, and you wear the gold torque of the royal house.” Henry did not touch the one he wore at his neck, but Sabella—as if involuntarily—reached up to touch hers. “I will not stain my hands, nor the hands of my children, with the blood of my kin. But this I will do. This judgment I will pass.”
He rose.
“Your child, Tallia, I take as my ward and remove to my custody. Your husband, Berengar, duke of Arconia, I judge unfit to rule, and I strip from him his rank as duke. He will retire to Hetsford Monastery, where the holy brothers will care for him as is fitting. And you, Sabella—”
“From you also I strip the title of duchess, and from your heir I take this title, for all time. The duchy of Arconia is without a duke, and so it comes to me to dispose of this title and the authority it grants. I give it now into the hands of my sister, Constance, Biscop of Autun, and you I give into her custody, as you once held her unwillingly in yours.”
The crowd could no longer restrain its astonishment. They burst into a haze of noise so loud Rosvita could scarely hear herself think. Sapientia, echoing the crowd, leaped to her feet and a moment later, sheepishly, with her brother tugging on her sleeve, seated herself. Theophanu had not stirred, but she had a thin smile on her face.
Sabella said nothing, showed nothing except a deadly and bitter anger, but there was nothing she could do. She had gambled and she had lost. Duke—no longer duke!— Berengar was blowing his nose onto his sleeve, and at once his servingmen led him away. Poor man. He would be better taken care of in the monastery, Rosvita supposed. Tallia was crying. Tears made her fair skin blotchy and her nose red. Sabella turned and snapped angry words at her daughter, but it was too noisy for Rosvita to make them out.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230