King's Dragon (Page 220)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
What a great roar of sound there was in the hall, shouts of “Henry! King Henry!” and others, acclaiming Constance as duke and biscop—an unprecedented act, to combine the two titles in one person. But Constance was being rewarded, of course, for her constancy. And the people of Autun were clearly happy about it; they loved their biscop.
Except Rosvita could not understand why she heard the sound of hounds barking so loudly and a sudden edge to the ovation of the crowd.
“Clear the way!” someone cried.
“Out of the way!” shrieked a woman.
“Lord protect us! Devil’s spawn!”
Quickly, guards hustled Sabella and her retinue aside.
Into the hall came a most astounding procession, the last fugitive, the only one unaccounted for after the battle: Count Lavastine and his famous black hounds. With him walked his captain and a finely-dressed youth caught in that twilight between boy and man.
King Henry blinked several times, but that was the only sign he gave of his astonishment. The count walked boldly forward and stopped below the king’s dais. He did not kneel.
“Last year,” said Lavastine, “you sent an Eagle to request my presence on your progress. I have come.” This was so brash that Henry almost laughed. But the situation was too grave for laughter.
“It is late, and the summons was long ago,” said Henry, “and you rode all this way in strange company, Count Lavastine.”
“So I did, Your Majesty, but not of my own will. I have witnesses to prove that another’s hand controlled me and that I did not march with Lady Sabella because I wished to, but because I was compelled to.”
“It is a good excuse, Count Lavastine. Indeed, an elaborate and cunning one, now that Biscop Antonia has already been accused of other condemned acts of sorcery.”
These words were spoken so harshly that Rosvita expected Lavastine to respond in kind, but for once he restrained his famous irritability. “I will give sworn testimony before your clerics,” said the count. “I have others who will bear witness in my favor including, I hope, my kinsman Lord Geoffrey, whom I treated very badly while under this compulsion.”
“I am not a conspirator, Your Majesty, and I intend to clear myself of these charges. I have nothing to hide. But I do have a boon to ask of you.”
“Ah,” said Henry.
“Ah,” whispered Theophanu, her mouth parting slightly as she leaned forward, intent now.
“He wants something,” murmured Sapientia wisely to Ekkehard. “That is why he has come here now when he could have escaped back to his own lands.”
“Hush,” said Constance.
The crowd quieted. There was a great rustling of cloth as people shifted position. The hounds that sat in attendance on Lavastine—the only retinue he needed—growled. One rose up and bared its teeth at an importunate lord who inched too close.
That was when the strange thing happened. Count Lavastine did not move. His captain, of course, got a brief sick look on his face. It was well known that Lavastine must be a fine and generous lord to command the loyalty of so many good servants and soldiers, since they were any of them at any time likely to rended limb from body by the black hounds.
But the youth spoke a quiet word, and the hounds subsided.
“Kneel before the king,” said Lavastine, and the boy came forward obediently and knelt. He was tall, lanky, with black hair and amazingly clear eyes; he was not precisely handsome or elegant, but Rosvita found that it cheered her heart in some inexplicable way to look upon him.
“You know I am twice widowed and without an heir,” said Lavastine, “and unlikely to get one now, for reasons I have long since confessed and done penance for. So I come before you, Your Majesty, to ask this of you. That this youth, my bastard child Alain, be recognized as my heir so he may inherit my title and my lands when I am dead.”
Lady above! Rosvita’s knees almost gave out from under her. She turned her gaze to study Henry’s expression. Indeed, by the crawling feeling she had on her shoulders and her back, everyone looked at Henry. His children—his three legitimate children—stared fiercely at him. Constance had laid the back of a hand against her cheek, and her eyes were closed.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230