Shards of Hope (Page 118)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 50
- Page 51
- Page 51
- Page 52
- Page 52
- Page 53
- Page 53
- Page 54
- Page 54
- Page 55
- Page 55
- Page 56
- Page 56
- Page 57
- Page 57
- Page 58
- Page 58
- Page 59
- Page 59
- Page 60
- Page 60
- Page 61
- Page 61
- Page 62
- Page 62
- Page 63
- Page 63
- Page 64
- Page 64
- Page 65
- Page 65
- Page 66
- Page 66
- Page 67
- Page 67
- Page 68
- Page 68
- Page 69
- Page 69
- Page 70
- Page 70
- Page 71
- Page 71
- Page 72
- Page 72
- Page 73
- Page 73
- Page 74
- Page 74
- Page 75
- Page 75
- Page 76
- Page 76
- Page 77
- Page 77
- Page 78
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 80
- Page 81
- Page 81
- Page 82
- Page 82
- Page 83
- Page 83
- Page 84
- Page 84
- Page 85
- Page 85
- Page 86
- Page 86
- Page 87
- Page 87
- Page 88
- Page 88
- Page 89
- Page 89
- Page 90
- Page 90
- Page 91
- Page 91
- Page 92
- Page 92
- Page 93
- Page 93
- Page 94
- Page 94
- Page 95
- Page 95
- Page 96
- Page 96
- Page 97
- Page 97
- Page 98
- Page 98
- Page 99
- Page 99
- Page 100
- Page 100
- Page 101
- Page 101
- Page 102
- Page 102
- Page 103
- Page 103
- Page 104
- Page 104
- Page 105
- Page 105
- Page 106
- Page 106
- Page 107
- Page 107
- Page 108
- Page 108
- Page 109
- Page 109
- Page 110
- Page 110
- Page 111
- Page 111
- Page 112
- Page 112
- Page 113
- Page 113
- Page 114
- Page 114
- Page 115
- Page 115
- Page 116
- Page 116
- Page 117
- Page 117
- Page 118
- Page 118
- Page 119
- Page 119
- Page 120
- Page 120
- Page 121
- Page 121
- Page 122
- Page 122
- Page 123
- Page 123
- Page 124
- Page 124
- Page 125
- Page 125
- Page 126
- Page 126
- Page 127
- Page 127
- Page 128
- Page 128
- Page 129
- Page 129
- Page 130
- Page 130
- Page 131
- Page 131
- Page 132
- Page 132
- Page 133
- Page 133
- Page 134
- Page 134
- Page 135
- Page 135
- Page 136
- Page 136
- Page 137
- Page 137
- Page 138
- Page 138
- Page 139
- Page 139
- Page 140
- Page 140
- Page 141
- Page 141
- Page 142
- Page 142
- Page 143
- Page 143
- Page 144
- Page 144
- Page 145
- Page 145
- Page 146
- Page 146
- Page 147
- Page 147
- Page 148
- Page 148
- Page 149
- Page 149
- Page 150
- Page 150
- Page 151
- Page 151
- Page 152
- Page 152
- Page 153
- Page 153
- Page 154
- Page 154
- Page 155
- Page 155
- Page 156
- Page 156
- Page 157
- Page 157
- Page 158
- Page 158
- Page 159
- Page 159
“Both will probably have airtight alibis,” Max replied dryly. “I’m fairly sure certain people lie as a matter of principle.”
“Of course.” Kaleb’s smile was arctic. “I’ll check in on them anyway.”
Vasic didn’t trust Krychek, likely never would. Not as he trusted Ivy or Aden or even Zaira. However, he’d come to understand certain things about Kaleb that permitted them to work together—like the fact that the deadly cardinal was devoted to the woman with whom he was bonded. And Sahara was deeply connected to the empaths, called many friends. Any destabilization in the PsyNet would impact those empaths, and that would feed back to Sahara.
So in this circumstance, he could trust Krychek. “Thank you.”
Nodding, the cardinal telekinetic left.
“Nikita?” Vasic asked Max as he prepared to ’port out.
“No news yet.” Lines around his mouth, the other man said, “Sophie’s alerted Sascha. Nikita’s tough, but the damage was catastrophic.” He shook his head. “I’m not sure Sascha will get a chance to say good-bye.”
Chapter 62
ZAIRA WOKE WITH the subconscious awareness that she hadn’t slept much. An hour or two at most. It was discomfort that had woken her—her eyes were gritty and her throat felt lined with sandpaper. What didn’t hurt were the arms that held her close, warm and strong and intensely protective.
Aden.
Lying quiescent against him, she fought the urge to move, get something for her throat. Then Aden’s hand slid up to that very place, curling gently around it. The warmth was soft, barely noticeable, but her pain eased almost immediately. “I always forget you have actual M abilities.”
Jaw rubbing over her hair, he continued to work. “Is that better?”
“Yes.” She turned in his arms, her eyes on the closed balcony doors, beyond which Venice lay cloaked in night. The world was hushed, not even the lap of the canal water breaking the veil. “I don’t like crying.”
Pressing his lips to her temple, Aden said, “You needed to cry.”
Zaira rubbed the spot over her heart. “I feel hollow inside, like I’ve been wrung dry.” For the first time in an eternity, she felt as if she could think without the echoes of nightmare. “Do you think it’s permanent?” Not waiting for an answer because she knew the answer and it wasn’t something she wanted to face at this instant when she could have been any other normal woman, she turned back into him. “Let me see your lip, your cheek.”
Aden bent his head, allowed her to examine him.
She made sure her touch was delicate, the kisses she placed over his bruises soft. “I’m sorry.”
“Apology accepted,” he said, as if he knew how important it was to her that he do that, that he acknowledge she’d done something wrong and needed to apologize. She couldn’t bear it if he simply expected her to lose control and harm him.
Pressing her lips to his throat, she drew in the taste of him, the scent of him. “The PsyNet is buzzing. I can feel it.” Yet she didn’t open to the news feeds, didn’t want the interruption. “Do you need to be somewhere?”
“No.” He held her face to his throat, his skin rippling in response to her kiss. “I’m right where I’m meant to be.”
The hollowness inside her filled with other, brighter things. With how he made her feel so important and so worth his time, his touch. The sensation was strange and part of her was scared of the lightness of it. The girl she’d been looked on wide-eyed, not sure who she’d become if she wasn’t full of a tight knot of rage that colored her every interaction and choice . . . but she didn’t fight it.
Blind faith. And love.
Undoing the buttons on his white shirt, she pushed it off his shoulders. He shrugged it off, but when she undid his belt, her knuckles brushing the hard ridges of his abdomen, he said, “I have a gift I planned to give you on our return from New York.”
The tortured and scared girl inside her dared step a little closer to the surface, her hope mingling with the adult woman’s desire. “Where is it?” she asked, kissing her way across his chest as she did so.
“Right pants pocket.”
Sliding her hand into it, she suddenly frowned. “Why aren’t you wearing my gift?”
“I attached it to the lapel of my suit jacket.”
Zaira remembered seeing that jacket hung on the back of his office door; he’d clearly forgotten to put it on before Nerida teleported them out. “I have it.” She removed her hand from his pocket and turned again to the balcony side to look at her gift in the faint light coming in from sources outside.
It sparkled.
Pretty and delicate, it was a ring made of either white gold or platinum, the central stone a rectangular-shaped ruby with faceted sides. Diamonds dotted the band. The avaricious, possessive heart of her wanted it at once. “I can keep it?”
Rising up behind her, he took her left hand and, tugging the ring from her grasp—to her scowl—slid it onto the finger next to the smallest one. “If you wear it on this finger.”
Lines formed between her eyebrows. Raising her hand to the light, she said, “What does it matter?” The answer came to her as the ruby glinted in the night. “Ivy wears her wedding band on this finger.”
“Yes.” A kiss on her jaw that made her want to stretch out and surrender her body to him. “It means you belong to me. The ruby is for your fire, the diamonds for the strength of your spirit, the platinum for the sleek beauty of you in combat.”
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 50
- Page 51
- Page 51
- Page 52
- Page 52
- Page 53
- Page 53
- Page 54
- Page 54
- Page 55
- Page 55
- Page 56
- Page 56
- Page 57
- Page 57
- Page 58
- Page 58
- Page 59
- Page 59
- Page 60
- Page 60
- Page 61
- Page 61
- Page 62
- Page 62
- Page 63
- Page 63
- Page 64
- Page 64
- Page 65
- Page 65
- Page 66
- Page 66
- Page 67
- Page 67
- Page 68
- Page 68
- Page 69
- Page 69
- Page 70
- Page 70
- Page 71
- Page 71
- Page 72
- Page 72
- Page 73
- Page 73
- Page 74
- Page 74
- Page 75
- Page 75
- Page 76
- Page 76
- Page 77
- Page 77
- Page 78
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 80
- Page 81
- Page 81
- Page 82
- Page 82
- Page 83
- Page 83
- Page 84
- Page 84
- Page 85
- Page 85
- Page 86
- Page 86
- Page 87
- Page 87
- Page 88
- Page 88
- Page 89
- Page 89
- Page 90
- Page 90
- Page 91
- Page 91
- Page 92
- Page 92
- Page 93
- Page 93
- Page 94
- Page 94
- Page 95
- Page 95
- Page 96
- Page 96
- Page 97
- Page 97
- Page 98
- Page 98
- Page 99
- Page 99
- Page 100
- Page 100
- Page 101
- Page 101
- Page 102
- Page 102
- Page 103
- Page 103
- Page 104
- Page 104
- Page 105
- Page 105
- Page 106
- Page 106
- Page 107
- Page 107
- Page 108
- Page 108
- Page 109
- Page 109
- Page 110
- Page 110
- Page 111
- Page 111
- Page 112
- Page 112
- Page 113
- Page 113
- Page 114
- Page 114
- Page 115
- Page 115
- Page 116
- Page 116
- Page 117
- Page 117
- Page 118
- Page 118
- Page 119
- Page 119
- Page 120
- Page 120
- Page 121
- Page 121
- Page 122
- Page 122
- Page 123
- Page 123
- Page 124
- Page 124
- Page 125
- Page 125
- Page 126
- Page 126
- Page 127
- Page 127
- Page 128
- Page 128
- Page 129
- Page 129
- Page 130
- Page 130
- Page 131
- Page 131
- Page 132
- Page 132
- Page 133
- Page 133
- Page 134
- Page 134
- Page 135
- Page 135
- Page 136
- Page 136
- Page 137
- Page 137
- Page 138
- Page 138
- Page 139
- Page 139
- Page 140
- Page 140
- Page 141
- Page 141
- Page 142
- Page 142
- Page 143
- Page 143
- Page 144
- Page 144
- Page 145
- Page 145
- Page 146
- Page 146
- Page 147
- Page 147
- Page 148
- Page 148
- Page 149
- Page 149
- Page 150
- Page 150
- Page 151
- Page 151
- Page 152
- Page 152
- Page 153
- Page 153
- Page 154
- Page 154
- Page 155
- Page 155
- Page 156
- Page 156
- Page 157
- Page 157
- Page 158
- Page 158
- Page 159
- Page 159