Shards of Hope (Page 39)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 50
- Page 51
- Page 51
- Page 52
- Page 52
- Page 53
- Page 53
- Page 54
- Page 54
- Page 55
- Page 55
- Page 56
- Page 56
- Page 57
- Page 57
- Page 58
- Page 58
- Page 59
- Page 59
- Page 60
- Page 60
- Page 61
- Page 61
- Page 62
- Page 62
- Page 63
- Page 63
- Page 64
- Page 64
- Page 65
- Page 65
- Page 66
- Page 66
- Page 67
- Page 67
- Page 68
- Page 68
- Page 69
- Page 69
- Page 70
- Page 70
- Page 71
- Page 71
- Page 72
- Page 72
- Page 73
- Page 73
- Page 74
- Page 74
- Page 75
- Page 75
- Page 76
- Page 76
- Page 77
- Page 77
- Page 78
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 80
- Page 81
- Page 81
- Page 82
- Page 82
- Page 83
- Page 83
- Page 84
- Page 84
- Page 85
- Page 85
- Page 86
- Page 86
- Page 87
- Page 87
- Page 88
- Page 88
- Page 89
- Page 89
- Page 90
- Page 90
- Page 91
- Page 91
- Page 92
- Page 92
- Page 93
- Page 93
- Page 94
- Page 94
- Page 95
- Page 95
- Page 96
- Page 96
- Page 97
- Page 97
- Page 98
- Page 98
- Page 99
- Page 99
- Page 100
- Page 100
- Page 101
- Page 101
- Page 102
- Page 102
- Page 103
- Page 103
- Page 104
- Page 104
- Page 105
- Page 105
- Page 106
- Page 106
- Page 107
- Page 107
- Page 108
- Page 108
- Page 109
- Page 109
- Page 110
- Page 110
- Page 111
- Page 111
- Page 112
- Page 112
- Page 113
- Page 113
- Page 114
- Page 114
- Page 115
- Page 115
- Page 116
- Page 116
- Page 117
- Page 117
- Page 118
- Page 118
- Page 119
- Page 119
- Page 120
- Page 120
- Page 121
- Page 121
- Page 122
- Page 122
- Page 123
- Page 123
- Page 124
- Page 124
- Page 125
- Page 125
- Page 126
- Page 126
- Page 127
- Page 127
- Page 128
- Page 128
- Page 129
- Page 129
- Page 130
- Page 130
- Page 131
- Page 131
- Page 132
- Page 132
- Page 133
- Page 133
- Page 134
- Page 134
- Page 135
- Page 135
- Page 136
- Page 136
- Page 137
- Page 137
- Page 138
- Page 138
- Page 139
- Page 139
- Page 140
- Page 140
- Page 141
- Page 141
- Page 142
- Page 142
- Page 143
- Page 143
- Page 144
- Page 144
- Page 145
- Page 145
- Page 146
- Page 146
- Page 147
- Page 147
- Page 148
- Page 148
- Page 149
- Page 149
- Page 150
- Page 150
- Page 151
- Page 151
- Page 152
- Page 152
- Page 153
- Page 153
- Page 154
- Page 154
- Page 155
- Page 155
- Page 156
- Page 156
- Page 157
- Page 157
- Page 158
- Page 158
- Page 159
- Page 159
Getting to his feet in a smooth motion that betrayed his strength, he unexpectedly didn’t push the point. “Rest,” he said. “We’re both weaker than we should be.”
Zaira knew the discussion wasn’t over, but she could use the respite to regroup. “You need to rest, too.” Aden had a tendency to put the squad first, forgetting about himself in the process. “There’s no need to stand watch—if the changelings meant us harm, they had plenty of time to take action while we were out, and no one from the outside can get in through the storm.”
Aden walked to the right side of the bed as she headed to the left and slipped beneath the fluffy comforter. She’d seen the large T-shirt the changelings had provided as sleep clothing for her, but she preferred to sleep fully dressed while in unfamiliar territory. It would be much easier to defend herself against attack if she wasn’t tangled up in fabric.
Aden, too, didn’t bother to change as he slipped into the bed that was as unlike an Arrow bed as possible. He touched the comforter, lifted it up, put it down.
“I like it,” Zaira said, patting the softness of it.
Aden turned his head toward her. “You would.”
Shifting onto her side, she looked at his face. She liked that, too, always had. He was formed of clean lines and smooth olive-toned skin, his damp hair starting to turn silky as it dried. “I’m going to buy one like this for my bed.” Small things were no threat, wouldn’t make her snap . . . and the insane girl inside her deserved pretty things. It was little enough compensation for the fact that Zaira never let her out in public, never allowed her to taste true freedom.
Aden shifted onto his side, too, their breaths mingling as they spoke, the intimacy a warmth around her that muted the aloneness.
“For the perfect Arrow, you have a rebellious streak.”
“I buy Alejandro ice cream.” She put her hand on the pillow in front of her face. “It makes him happy.” The brain-damaged male was childlike in many ways, could spend hours staring in fascination at the way the sun glittered on the canal water or how the clouds moved in the sky. Ice cream with its colors and flavors engendered the same fascination. “I always ask him what flavor he wants and give him an hour or two to decide because he likes to think about it.”
Zaira hadn’t spent even a second weighing up her decision to indulge Alejandro’s fascination once she became aware of it. His life was destroyed. If ice cream gave him pleasure, then he could have ice cream. “Your father thinks I’m making the situation worse. He says Alejandro should be locked up alone so I don’t have to ‘babysit’ him.”
Aden closed his hand over hers, pushing the aloneness even further away. “Why is my father still alive?”
She shifted her hand so that it lay on top of his, not because she was asserting dominance, but because she wanted to touch Aden, not just be touched by him. “He’s your father; that’s the only reason why.” Zaira didn’t feel any special loyalty toward either Naoshi Ayze or Marjorie Kai. She accepted that they’d sown the seeds of rebellion, and that they’d run countless dangerous missions to protect their brethren, but she also knew that had they been in charge of the squad, she’d either have been executed or turned into a pitiless, unthinking assassin.
Their vision for the Arrows was both great and blinkered.
Aden’s parents had fought to claw back control of the squad from the Council after it became clear the leaders of the Psy had forgotten the mandate of the Arrows. Zaid Adelaja may have formed the squad to support his parents’ vision of Silence, but the squad’s driving force had never been to advance the personal interests of the Councilors; it was to protect the Psy race.
“The Council turned an elite squad into a mockery,” Marjorie had said to Zaira more than once. “They used us as a whip on the backs of those who would oppose their rule, while allowing the true threats to roam free.”
Zaira had no argument with Marjorie’s thoughts on that point. The other Councilors had been bad enough, but Ming was the worst—less a leader than a parasite using up the lives of good men and women in his lust for power. Zaira could also respect Marjorie and Naoshi for laying the foundations of the rebellion, but she would never forget that they had sacrificed their son to their vision. According to Marjorie, Aden’s parents had made the decision to “die” after discovering that Ming intended to get rid of them because they held too much sway over their fellow Arrows.
“For a long time,” Aden’s mother had said, “we believed Ming was one of us, that his political ambition was a weapon he used to protect the squad. Naoshi almost told him of our plans to break away from the Council. A day later, we discovered his intentions for us, learned that he was capable of murdering his fellow Arrows in order to hold on to the leadership. It was the first sign of what he would one day become.”
Zaira couldn’t imagine ever trusting Ming, but she had to remember that to Marjorie and Naoshi, he’d been a compatriot, a fellow Arrow with whom they’d no doubt run missions. “Yet you abandoned Aden to his control,” she’d responded. “Even if Ming didn’t kill him, he could’ve easily ejected him from the squad.”
In one way, Zaira could understand Marjorie’s and Naoshi’s choice to trust their son to be a sleeper agent, to carry on the stealthy battle from within while they acted from the outside. Even as a child, Aden had been too old; he was a worthy keeper of his parents’ dreams. But he’d still only been a boy left to survive under a leader who saw no value in him.
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 50
- Page 51
- Page 51
- Page 52
- Page 52
- Page 53
- Page 53
- Page 54
- Page 54
- Page 55
- Page 55
- Page 56
- Page 56
- Page 57
- Page 57
- Page 58
- Page 58
- Page 59
- Page 59
- Page 60
- Page 60
- Page 61
- Page 61
- Page 62
- Page 62
- Page 63
- Page 63
- Page 64
- Page 64
- Page 65
- Page 65
- Page 66
- Page 66
- Page 67
- Page 67
- Page 68
- Page 68
- Page 69
- Page 69
- Page 70
- Page 70
- Page 71
- Page 71
- Page 72
- Page 72
- Page 73
- Page 73
- Page 74
- Page 74
- Page 75
- Page 75
- Page 76
- Page 76
- Page 77
- Page 77
- Page 78
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 80
- Page 81
- Page 81
- Page 82
- Page 82
- Page 83
- Page 83
- Page 84
- Page 84
- Page 85
- Page 85
- Page 86
- Page 86
- Page 87
- Page 87
- Page 88
- Page 88
- Page 89
- Page 89
- Page 90
- Page 90
- Page 91
- Page 91
- Page 92
- Page 92
- Page 93
- Page 93
- Page 94
- Page 94
- Page 95
- Page 95
- Page 96
- Page 96
- Page 97
- Page 97
- Page 98
- Page 98
- Page 99
- Page 99
- Page 100
- Page 100
- Page 101
- Page 101
- Page 102
- Page 102
- Page 103
- Page 103
- Page 104
- Page 104
- Page 105
- Page 105
- Page 106
- Page 106
- Page 107
- Page 107
- Page 108
- Page 108
- Page 109
- Page 109
- Page 110
- Page 110
- Page 111
- Page 111
- Page 112
- Page 112
- Page 113
- Page 113
- Page 114
- Page 114
- Page 115
- Page 115
- Page 116
- Page 116
- Page 117
- Page 117
- Page 118
- Page 118
- Page 119
- Page 119
- Page 120
- Page 120
- Page 121
- Page 121
- Page 122
- Page 122
- Page 123
- Page 123
- Page 124
- Page 124
- Page 125
- Page 125
- Page 126
- Page 126
- Page 127
- Page 127
- Page 128
- Page 128
- Page 129
- Page 129
- Page 130
- Page 130
- Page 131
- Page 131
- Page 132
- Page 132
- Page 133
- Page 133
- Page 134
- Page 134
- Page 135
- Page 135
- Page 136
- Page 136
- Page 137
- Page 137
- Page 138
- Page 138
- Page 139
- Page 139
- Page 140
- Page 140
- Page 141
- Page 141
- Page 142
- Page 142
- Page 143
- Page 143
- Page 144
- Page 144
- Page 145
- Page 145
- Page 146
- Page 146
- Page 147
- Page 147
- Page 148
- Page 148
- Page 149
- Page 149
- Page 150
- Page 150
- Page 151
- Page 151
- Page 152
- Page 152
- Page 153
- Page 153
- Page 154
- Page 154
- Page 155
- Page 155
- Page 156
- Page 156
- Page 157
- Page 157
- Page 158
- Page 158
- Page 159
- Page 159