Shards of Hope (Page 51)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 50
- Page 51
- Page 51
- Page 52
- Page 52
- Page 53
- Page 53
- Page 54
- Page 54
- Page 55
- Page 55
- Page 56
- Page 56
- Page 57
- Page 57
- Page 58
- Page 58
- Page 59
- Page 59
- Page 60
- Page 60
- Page 61
- Page 61
- Page 62
- Page 62
- Page 63
- Page 63
- Page 64
- Page 64
- Page 65
- Page 65
- Page 66
- Page 66
- Page 67
- Page 67
- Page 68
- Page 68
- Page 69
- Page 69
- Page 70
- Page 70
- Page 71
- Page 71
- Page 72
- Page 72
- Page 73
- Page 73
- Page 74
- Page 74
- Page 75
- Page 75
- Page 76
- Page 76
- Page 77
- Page 77
- Page 78
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 80
- Page 81
- Page 81
- Page 82
- Page 82
- Page 83
- Page 83
- Page 84
- Page 84
- Page 85
- Page 85
- Page 86
- Page 86
- Page 87
- Page 87
- Page 88
- Page 88
- Page 89
- Page 89
- Page 90
- Page 90
- Page 91
- Page 91
- Page 92
- Page 92
- Page 93
- Page 93
- Page 94
- Page 94
- Page 95
- Page 95
- Page 96
- Page 96
- Page 97
- Page 97
- Page 98
- Page 98
- Page 99
- Page 99
- Page 100
- Page 100
- Page 101
- Page 101
- Page 102
- Page 102
- Page 103
- Page 103
- Page 104
- Page 104
- Page 105
- Page 105
- Page 106
- Page 106
- Page 107
- Page 107
- Page 108
- Page 108
- Page 109
- Page 109
- Page 110
- Page 110
- Page 111
- Page 111
- Page 112
- Page 112
- Page 113
- Page 113
- Page 114
- Page 114
- Page 115
- Page 115
- Page 116
- Page 116
- Page 117
- Page 117
- Page 118
- Page 118
- Page 119
- Page 119
- Page 120
- Page 120
- Page 121
- Page 121
- Page 122
- Page 122
- Page 123
- Page 123
- Page 124
- Page 124
- Page 125
- Page 125
- Page 126
- Page 126
- Page 127
- Page 127
- Page 128
- Page 128
- Page 129
- Page 129
- Page 130
- Page 130
- Page 131
- Page 131
- Page 132
- Page 132
- Page 133
- Page 133
- Page 134
- Page 134
- Page 135
- Page 135
- Page 136
- Page 136
- Page 137
- Page 137
- Page 138
- Page 138
- Page 139
- Page 139
- Page 140
- Page 140
- Page 141
- Page 141
- Page 142
- Page 142
- Page 143
- Page 143
- Page 144
- Page 144
- Page 145
- Page 145
- Page 146
- Page 146
- Page 147
- Page 147
- Page 148
- Page 148
- Page 149
- Page 149
- Page 150
- Page 150
- Page 151
- Page 151
- Page 152
- Page 152
- Page 153
- Page 153
- Page 154
- Page 154
- Page 155
- Page 155
- Page 156
- Page 156
- Page 157
- Page 157
- Page 158
- Page 158
- Page 159
- Page 159
You aren’t what we wanted, but we’ll have to make the best of it. As you aren’t fit to lead, your task is to find a suitable stronger child and do everything in your power to support him to the leadership. An Arrow must be at the helm, one who remembers who and where he came from. We thought Ming was that Arrow, but he isn’t one of us—never forget that, no matter what face he wears.
The irony was that Aden had already found an outwardly stronger child, through no effort of his own. Vasic’s teleportation and telekinetic abilities made him a far more suitable candidate—but Vasic didn’t want the position, and he’d seen in Aden what Aden’s parents never had.
So had Zaira.
You’ll lead, Aden. You already do.
Both the most important people in his life had said that to him at different times, in different words. Their belief had been enough to temper his parents’ disappointment and lack of faith. Marjorie and Naoshi had started then nurtured the rebellion with a number of critical actions, and Aden would never downplay their contribution, but they had never treated their son as anything but a regrettable mistake. Yet they wondered why that son didn’t treat them as elders, didn’t heed their words. They didn’t comprehend that they’d given up that right long, long ago, even before their defection.
The only two people who had the right to question Aden on that level, or to challenge his decisions, were Zaira and Vasic.
At that instant, Zaira slipped a second time and little Jojo ran over to grip tightly at Remi’s hand. Aden, meanwhile, held his position with sheer strength of will, keeping his face expressionless and his eyes resolutely on her.
He was also calculating odds—if she fell from her current height, she’d still break a bone, but she’d survive. He would’ve raked her over the coals for taking the risk but he understood why she’d done it: Zaira did not do well under any kind of confinement, even that forced by the weather in the middle of a sprawling natural landscape.
Why do I have to sleep in a room? Why can’t I sleep outside?
She’d asked him that mutinous question when they’d both been children. He couldn’t remember how he’d convinced her to grit her teeth and go to sleep in the small dorm, but as soon as he had the power, he’d made sure she never had to do the same again.
When the decision was made to turn the slumbering Venice base into an active asset, he’d had to select a commander to lead the op. He hadn’t chosen Zaira because of her need for space, for freedom; he’d done so because she was one of his best commanders, one who could think independently and who had a nature rebellious enough to stand firm against the older defectors who’d assumed they would be the ones actually calling the shots. But the fact that she had a large room with a balcony in Venice was his doing—that balcony was over a canal, meaning Zaira always had a secondary escape route and the option to sleep with the balcony door open if she wished.
Never again would anyone lock her in.
Zaira missed a grip, was left hanging by her fingertips.
Chapter 20
MORE THAN ONE changeling ran closer, as if to catch her, but Aden stood exactly where he was, willing her to recover. She did. With a deliberate focus and an intelligent strength that had Theo shaking his head, eyes gone wolf in admiration. “Man, she’s got serious fucking balls.”
Aden made a note to repeat the comment to Zaira; she’d appreciate it.
“Just so you know,” Remi drawled from his other side, “a whole lot of the dominants in the pack are going to be trying their luck with her now.”
Aden was starting to become used to feline slyness, so he understood that Remi was needling him to find out if he and Zaira had a relationship. He answered regardless. “They’re too late.” She was his, had given herself to him long ago. He wasn’t planning on returning the gift, no matter if she believed herself too broken to walk with him.
“Yeah.” A grin in the alpha’s voice. “That’s what I figured.”
When Zaira’s feet finally hit the ground after several more risky moves, Jojo laughed and ran over to hug her legs. “Wow! Zai, cat climb!”
Aden’s heart thundered, his breath finally coming easier.
Sweating, and with her features giving nothing away, though he knew she had to be in pain, Zaira placed her hand gently on Jojo’s head. “A cat with no claws.”
Zaira’s eyes met his as the little girl laughed; her gaze was opaque, inscrutable. “I should head off to shower.”
“Not until you tell us how you did that.” Theo looked up at the wall, shook his head again. “It should’ve been impossible—that’s an elite-level climb with claws.”
Zaira tugged very carefully on one of Jojo’s pigtails to get the tiny girl’s attention. “May I lift you for a second?”
An unconcerned shrug. “Okay.”
Shifting her hands to under the child’s armpits, Zaira lifted her a few inches off the floor, then set her down again. “Thank you.”
Jojo leaned against her leg in answer.
Remi, meanwhile, had raised an eyebrow. “Theo should weight lift Jojo?”
“No. I was testing my hypothesis.” Zaira put her hand back on Jojo’s hair, the touch seeming to come more naturally this time. “To me, Jojo weighs more than she should for a child her size.”
Theo nodded. “Changelings have heavier bones. Yours are more fragile.”
“Yes. So even if a changeling woman who looked exactly my size stood next to me, the two of us indistinguishable to the naked eye, she would still be heavier than me in weight.”
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 50
- Page 51
- Page 51
- Page 52
- Page 52
- Page 53
- Page 53
- Page 54
- Page 54
- Page 55
- Page 55
- Page 56
- Page 56
- Page 57
- Page 57
- Page 58
- Page 58
- Page 59
- Page 59
- Page 60
- Page 60
- Page 61
- Page 61
- Page 62
- Page 62
- Page 63
- Page 63
- Page 64
- Page 64
- Page 65
- Page 65
- Page 66
- Page 66
- Page 67
- Page 67
- Page 68
- Page 68
- Page 69
- Page 69
- Page 70
- Page 70
- Page 71
- Page 71
- Page 72
- Page 72
- Page 73
- Page 73
- Page 74
- Page 74
- Page 75
- Page 75
- Page 76
- Page 76
- Page 77
- Page 77
- Page 78
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 80
- Page 81
- Page 81
- Page 82
- Page 82
- Page 83
- Page 83
- Page 84
- Page 84
- Page 85
- Page 85
- Page 86
- Page 86
- Page 87
- Page 87
- Page 88
- Page 88
- Page 89
- Page 89
- Page 90
- Page 90
- Page 91
- Page 91
- Page 92
- Page 92
- Page 93
- Page 93
- Page 94
- Page 94
- Page 95
- Page 95
- Page 96
- Page 96
- Page 97
- Page 97
- Page 98
- Page 98
- Page 99
- Page 99
- Page 100
- Page 100
- Page 101
- Page 101
- Page 102
- Page 102
- Page 103
- Page 103
- Page 104
- Page 104
- Page 105
- Page 105
- Page 106
- Page 106
- Page 107
- Page 107
- Page 108
- Page 108
- Page 109
- Page 109
- Page 110
- Page 110
- Page 111
- Page 111
- Page 112
- Page 112
- Page 113
- Page 113
- Page 114
- Page 114
- Page 115
- Page 115
- Page 116
- Page 116
- Page 117
- Page 117
- Page 118
- Page 118
- Page 119
- Page 119
- Page 120
- Page 120
- Page 121
- Page 121
- Page 122
- Page 122
- Page 123
- Page 123
- Page 124
- Page 124
- Page 125
- Page 125
- Page 126
- Page 126
- Page 127
- Page 127
- Page 128
- Page 128
- Page 129
- Page 129
- Page 130
- Page 130
- Page 131
- Page 131
- Page 132
- Page 132
- Page 133
- Page 133
- Page 134
- Page 134
- Page 135
- Page 135
- Page 136
- Page 136
- Page 137
- Page 137
- Page 138
- Page 138
- Page 139
- Page 139
- Page 140
- Page 140
- Page 141
- Page 141
- Page 142
- Page 142
- Page 143
- Page 143
- Page 144
- Page 144
- Page 145
- Page 145
- Page 146
- Page 146
- Page 147
- Page 147
- Page 148
- Page 148
- Page 149
- Page 149
- Page 150
- Page 150
- Page 151
- Page 151
- Page 152
- Page 152
- Page 153
- Page 153
- Page 154
- Page 154
- Page 155
- Page 155
- Page 156
- Page 156
- Page 157
- Page 157
- Page 158
- Page 158
- Page 159
- Page 159