The Complete Stories (Page 135)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
"But he’s a sa-savage."
(The ape-boy stories in the newspapers!) Miss Fellowes said emphatically, "He is not a savage. He is just as quiet and reasonable as you can possibly expect a five-and-a-half-year-old to be. It is very generous of you, Mrs. Hoskins, to agree to allow your boy to play with Timmie but please have no fears about it."
Mrs. Hoskins said with mild heat, "I’m not sure that I agree."
"We’ve had it out, dear," said Hoskins. "Let’s not bring up the matter for new argument. Put Jerry down."
Mrs. Hoskins did so and the boy backed against her, staring at the pair of eyes which were staring back at him from the next room.
"Come here, Timmie," said Miss Fellowes. "Don’t be afraid."
Slowly, Timmie stepped into the room. Hoskins bent to disengage Jerry’s fingers from his mother’s skirt. "Step back, dear. Give the children a chance."
The youngsters faced one another. Although the younger, Jerry was nevertheless an inch taller, and in the presence of his straightness and his high-held, well-proportioned head, Timmie’s grotesqueries were suddenly almost as pronounced as they had been in the first days.
Miss Fellowes’ lips quivered.
It was the little Neanderthal who spoke first, in childish treble. "What’s your name?" And Timmie thrust his face suddenly forward as though to inspect the other’s features more closely.
Startled Jerry responded with a vigorous shove that sent Timmie tumbling. Both began crying loudly and Mrs. Hoskins snatched up her child, while Miss Fellowes, flushed with repressed anger, lifted Timmie and comforted him.
Mrs. Hoskins said, "They just instinctively don’t like one another."
"No more instinctively," said her husband wearily, "than any two children dislike each other. Now put Jerry down and let him get used to the situation. In fact, we had better leave. Miss Fellowes can bring Jerry to my office after a while and I’ll have him taken home."
The two children spent the next hour very aware of each other. Jerry cried for his mother, struck out at Miss Fellowes and, finally, allowed himself to be comforted with a lollipop. Timmie sucked at another, and at the end of an hour, Miss Fellowes had them playing with the same set of blocks, though at opposite ends of the room.
She found herself almost maudlinly grateful to Hoskins when she brought Jerry to him.
She searched for ways to thank him but his very formality was a rebuff. Perhaps he could not forgive her for making him feel like a cruel father. Perhaps the bringing of his own child was an attempt, after all, to prove himself both a kind father to Timmie and, also, not his father at all. Both at the same time!
So all she could say was, "Thank you. Thank you very much."
And all he could say was, "It’s all right. Don’t mention it."
It became a settled routine. Twice a week, Jerry was brought in for an hour’s play, later extended to two hours’ play. The children learned each other’s names and ways and played together.
And yet, after the first rush of gratitude, Miss Fellowes found herself
disliking Jerry. He was larger and heavier and in all things dominant, forcing Timmie into a completely secondary role. All that reconciled her to the situation was the fact that, despite difficulties, Timmie looked forward with more and more delight to the periodic appearances of his playfellow.
It was all he had, she mourned to herself.
And once, as she watched them, she thought: Hoskins’ two children, one by his wife and one by Stasis.
While she herself-
Heavens, she thought, putting her fists to her temples and feeling ashamed: I’m jealous!
"Miss Fellowes," said Tirnmie (carefully, she had never allowed him to call her anything else) "when will I go to school?"
She looked down at those eager brown eyes turned up to hers and passed her hand softly through his thick, curly hair. It was the most disheveled portion of his appearance, for she cut his hair herself while he sat restlessly under the scissors. She did not ask for professional help, for the very clumsiness of the cut served to mask the retreating fore part of the skull and the bulging hinder part.
She said, "Where did you hear about school?"
"Jerry goes to school. Kin-der-gar-ten." He said it carefully. "There are lots of places he goes. Outside. When can I go outside, Miss Fellowes?"
A small pain centered in Miss Fellowes’ heart. Of course, she saw, there would be no way of avoiding the inevitability of Timmie’s hearing more and more of the outer world he could never enter.
She said, with an attempt at gaiety, "Why, whatever would you do in kindergarten, Timmie?"
"Jerry says they play games, they have picture tapes. He says there are lots of children. He says-he says-" A thought, then a triumphant upholding of both small hands with the fingers splayed apart. "He says this many."
Miss Fellowes said, "Would you like picture tapes? I can get you picture tapes. Very nice ones. And music tapes too."
So that Timmie was temporarily comforted.
He pored over the picture tapes in Jerry’s absence and Miss Fellowes read to him out of ordinary books by the hours.
There was so much to explain in even the simplest story, so much that was outside the perspective of his three rooms. Timmie took to having his dreams more often now that the outside was being introduced to him.
They were always the same, about the outside. He tried haltingly to describe them to Miss Fellowes. In his dreams, he was outside, an empty outside, but very large, with children and queer indescribable objects half-digested in his thought out of bookish descriptions half-understood, or out of distant Neanderthal memories half-recalled.
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256