The Complete Stories (Page 152)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
He engaged reception, listening eagerly, letting the alien thought saturate him. He enjoyed the touch of life upon his consciousness. He would have to ration that enjoyment. He must not forget himself.
But it could do no harm to listen to thoughts. Some of the fragments of life on the ship thought quite clearly, considering that they were such primitive, incomplete creatures. Their thoughts were like tiny bells.
Roger Oldenn said, "I feel contaminated. You know what I mean? I keep washing my hands and it doesn’t help."
Jerry Thorn hated dramatics and didn’t look up. They were still maneuvering in the stratosphere of Saybrook’s Planet and he preferred to watch the panel dials. He said, "No reason to feel contaminated. Nothing happened."
"I hope not," said Oldenn. "At least they had all the field men discard their spacesuits in the air lock for complete disinfection. They had a radiation bath for all men entering from outside. I suppose nothing happened."
"Why be nervous, then?"
"I don’t know. I wish the barrier hadn’t broken down."
"Who doesn’t? It was an accident."
"I wonder." Oldenn was vehement. "I was here when it happened. My shift, you know. There was no reason to overload the power line. There was equipment plugged into it that had no damn business near it. None whatsoever."
"All right. People are stupid."
"Not that stupid. I hung around when the Old Man was checking into the matter. None of them had reasonable excuses. The armor-baking circuits, which were draining off two thousand watts, had been put into the barrier line. They’d been using the second subsidiaries for a week. Why not this time? They couldn’t give any reason."
"Can you?"
Oldenn flushed. "No, 1 was just wondering if the men had been"-he searched for a word-"hypnotized into it. By those things outside."
Thorn’s eyes lifted and met those of the other levelly. "I wouldn’t repeat that to anyone else. The barrier was down only two minutes. If anything had happened, if even a spear of grass had drifted across it would have shown up in our bacteria cultures within half an hour, in the fruit-fly colonies in a matter of days. Before we got back it would show up in the hamsters, the rabbits, maybe the goats. Just get it through your head, Oldenn, that nothing happened. Nothing."
Oldenn turned on his heel and left. In leaving, his foot came within two feet of the object in the comer of the room. He did not see it.
He disengaged his reception centers and let the thoughts flow past him unperceived. These life fragments were not important, in any case, since they were not fitted for the continuation of life. Even as fragments, they were incomplete.
The other types of fragments now-they were different. He had to be careful of them. The temptation would be great, and he must give no
indication, none at all, of his existence on board ship till they landed on their home planet.
He focused on the other parts of the ship, marveling at the diversity of life. Each item, no matter how small, was sufficient to itself. He forced himself to contemplate this, until the unpleasantness of the thought grated on him and he longed for the normality of home.
Most of the thoughts he received from the smaller fragments were vague and fleeting, as you would expect. There wasn’t much to be had from them, but that meant their need for completeness was all the greater. It was that which touched him so keenly.
There was the life fragment which squatted on its haunches and fingered the wire netting that enclosed it. Its thoughts were clear, but limited. Chiefly, they concerned the yellow fruit a companion fragment was eating. It wanted the fruit very deeply. Only the wire netting that separated the fragments prevented its seizing the fruit by force.
He disengaged reception in a moment of complete revulsion. These fragments competed for food!
He tried to reach far outward for the peace and harmony of home, but it was already an immense distance away. He could reach only into the nothingness that separated him from sanity.
He longed at the moment even for the feel of the dead soil between the barrier and the ship. He had crawled over it last night. There had been no life upon it, but it had been the soil of home, and on the other side of the barrier there had still been the comforting feel of the rest of organized life.
He could remember the moment he had located himself on the surface of the ship, maintaining a desperate suction grip until the air lock opened. He had entered, moving cautiously between the outgoing feet. There had been an inner lock and that had been passed later. Now he lay here, a life fragment himself, inert and unnoticed.
Cautiously, he engaged reception again at the previous focus. The squatting fragment of life was tugging furiously at the wire netting. It still wanted the other’s food, though it was the less hungry of the two.
Larsen said, "Don’t feed the damn thing. She isn’t hungry; she’s just sore because Tillie had the nerve to eat before she herself was crammed full. The greedy ape! I wish we were back home and I never had to look another animal in the face again."
He scowled at the older female chimpanzee frowningly and the chimp mouthed and chattered back to him in full reciprocation.
Rizzo said, "Okay, okay. Why hang around here, then? Feeding time is over. Let’s get out."
They went past the goat pens, the rabbit hutches, the hamster cages.
Larsen said bitterly, "You volunteer for an exploration voyage. You’re a hero. They send you off with speeches-and make a zoo keeper out of you."
"They give you double pay."
"All right, so what? I didn’t sign up just for the money. They said at the original briefing that it was even odds we wouldn’t come back, that we’d end up like Saybrook. I signed up because I wanted to do something important."
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256