The Complete Stories (Page 184)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
Blaustein said, "Ralson is dead." i, "What’"
"Can you leave these people for a time?"
"Yes . . . yes- Gentlemen, you will excuse me for a few minutes?"
He hurried off with Blaustein.
The Federal men had already taken over. Unobtrusively, they barred the doorway to Ross’s office. Outside there were the milling crowd discussing the answer to Alamogordo that they had just witnessed. Inside, unknown to them, was the death of the answerer. The G-man barrier divided to allow Grant and Blaustein to enter. It closed behind them again.
For a moment, Grant raised the sheet. He said, "He looks peaceful."
"I would say-happy," said Blaustein.
Darrity said, colorlessly, "The suicide weapon was my own knife. It was !my negligence; it will be reported as such."
"No, no," said Blaustein, "that would be useless. He was my patient and I am responsible. In any case, he would not have lived another week. Since he invented the projector, he was a dying man."
Grant said, "How much of this has to be placed in the Federal files? Can’t we forget all about his madness?"
"I’m afraid not, Dr. Grant," said Darrity.
"I have told him the whole story," said Blaustein, sadly.
Grant looked from one to the other. "I’ll speak to the Director. I’ll go to the President, if necessary. I don’t see that there need be any mention of suicide or of madness. He’ll get full publicity as inventor of the field projector. It’s the least we can do for him." His teeth were gritting.
Blaustein said, "He left a note."
"A note?"
Darrity handed him a sheet of paper and said, "Suicides almost always do. This is one reason the doctor told me about what really killed Ralson."
The note was addressed to Blaustein and it went:
"The projector works; I knew it would. The bargain is done. You’ve got it and you don’t need me any more. So I’ll go. You needn’t worry about the human race, Doc. You were right. They’ve bred us too long; they’ve taken too many chances. We’re out of the culture now and they won’t be able to stop us. I know. That’s all I can say. I know."
He had signed his name quickly and then underneath there was one scrawled line, and it said:
"Provided enough men are penicillin-resistant."
Grant made a motion to crumple the paper, but Darrity held out a quick hand.
"For the record, Doctor," he said.
Grant gave it to him and said, "Poor Ralson! He died believing all that trash."
Blaustein nodded. "So he did. Ralson will be given a great funeral, I suppose, and the fact of his invention will be publicized without the madness and the suicide. But the government men will remain interested in his mad theories. They may not be so mad, no, Mr. Darrity?"
"That’s ridiculous, Doctor," said Grant. "There isn’t a scientist on the job who has shown the least uneasiness about it at all."
"Tell him, Mr. Darrity," said Blaustein.
Darrity said, "There has been another suicide. No, no, none of the scientists. No one with a degree. It happened this morning, and we investigated because we thought it might have some connection with today’s test. There didn’t seem any, and we were going to keep it quiet till the test was over. Only now there seems to be a connection.
"The man who died was just a guy with a wife and three kids. No reason to die. No history of mental illness. He threw himself under a car. We have witnesses, and it’s certain he did it on purpose. He didn’t die right away and they got a doctor to him. He was horribly mangled, but his last words were ‘I feel much better now’ and he died."
"But who was he?" cried Grant.
"Hal Ross. The guy who actually built the projector. The guy whose office this is."
Blaustein walked to the window. The evening sky was darkening into starriness.
He said, "The man knew nothing about Ralson’s views. He had never spoken to Ralson, Mr. Darrity tells me. Scientists are probably resistant as a whole. They must be or they are quickly driven out of the profession. Ralson was an exception, a penicillin-sensitive who insisted on remaining. You see what happened to him. But what about the others; those who have remained in walks of life where there is no constant weeding out of the sensitive ones. How much of humanity is penicillin-resistant?"
"You believe Ralson?" asked Grant in horror.
"I don’t really know."
Blaustein looked at the stars.
Incubators?
C-Chute
Even from the cabin into which he and the other passengers had been herded, Colonel Anthony Windham could still catch the essence of the battle’s progress. For a while, there was silence, no jolting, which meant the spaceships were fighting at astronomical distance in a duel of energy blasts and powerful force-field defenses.
He knew that could have only one end. Their Earth ship was only an armed merchantman and his glimpse of the Kloro enemy just before he had been cleared off deck by the crew was sufficient to show it to be a light cruiser.
And in less than half an hour, there came those hard little shocks he was waiting for. The passengers swayed back and forth as the ship pitched and veered, as though it were an ocean liner in a storm. But space was calm and silent as ever. It was their pilot sending desperate bursts of steam through the steam-tubes, so that by reaction the ship would be sent rolling and tumbling. It could only mean that the inevitable had occurred. The Earth ship’s screens had been drained and it no longer dared withstand a direct hit.
Colonel Windham tried to steady himself with his aluminum cane. He was thinking that he was an old man; that he had spent his life in the militia and had never seen a battle; that now, with a battle going on around him, he was old and fat and lame and had no men under his command.
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256