The Complete Stories (Page 201)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
The Diabolus said, "You will pardon us, already we suffer." And by his forehead, he twittered unheard, "They mean to suffocate us in their vile atmosphere. We must ask for larger poison-absorbing cylinders."
The Secretary of Defense said, "I am in sympathy with your feelings, and yet this may be my only opportunity to speak with you. Perhaps you would do us the honor to eat with us."
The Earthman next the Secretary could not forbear a quick and passing frown. He scribbled rapidly on a piece of paper and passed it to the Secretary, who glanced momentarily at it.
It read, "No. They eat sulfuretted hay. Stinks unbearably." The Secretary crumbled the note and let it drop.
The Diabolus said, "The honor is ours. Were we physically able to endure your strange atmosphere for so long a time, we would accept most gratefully."
And via forehead, he said with agitation, "They cannot expect us to eat with them and watch them consume the corpses of dead animals. My cud would never be sweet again."
"We respect your reasons," said the Secretary. "Let us then transact our business now. In the negotiations that have so far proceeded, we have been unable to obtain from your government, in the persons of you, their representatives, any clear indication as to what the boundaries of your sphere of influence are in your own minds. We have presented several proposals in this matter."
"As far as the territories of Earth are concerned, Mr. Secretary, a definition has been given."
"But surely you must see that this is unsatisfactory. The boundaries of Earth and your lands are nowhere in contact. So far, you have done nothing but state this fact. While true, the mere statement is not satisfying."
"We do not completely understand. Would you have us discuss the boundaries between ourselves and such independent human kingdoms as that of Vega?"
"Why, yes."
"That cannot be done, sir. Surely, you realize that any relations between ourselves and the sovereign realm of Vega cannot be possibly any concern of Earth. They can be discussed only with Vega."
"Then you will negotiate a hundred times with the hundred human world systems?"
"It is necessary. I would point out, however, that the necessity is imposed not by us but by the nature of your human organization."
"Then that limits our field of discussion drastically." The Secretary seemed abstracted. He was listening, not exactly to the Diaboli opposite, but, rather, it would seem, to something at a distance.
And now there was a faint commotion, barely heard from outside the Secretariat. The babble of distant voices, the brisk crackle of energy-guns muted by distance to nearly nothingness, and the hurried click-clacking of police hoppers.
The Diaboli showed no indication of hearing, nor was this simply another
affectation of politeness. If their capacity for receiving supersonic sound waves was far more delicate and acute than almost anything human ingenuity had ever invented, their reception for ordinary sound waves was rather dull.
The Diabolus was saying, "We beg leave to state our surprise. We were of the opinion that all this was known to you."
A man in police uniform appeared in the doorway. The Secretary turned to him -and, with the briefest of nods, the policeman departed.
The Secretary said suddenly and briskly, "Quite. I merely wished to ascertain once again that this was the case. I trust you will be ready to resume negotiations tomorrow?"
"Certainly, sir."
One by one, slowly, with a dignity befitting the heirs of the universe, the Diaboli left.
An Earthman said, "I’m glad they refused to eat with us."
"I knew they couldn’t accept," said the Secretary, thoughtfully. "They’re vegetarian. They sicken thoroughly at the very thought of eating meat. I’ve seen them eat, you know. Not many humans have. They resemble our cattle in the business of eating. They bolt their food and then stand solemnly about in circles, chewing their cuds in a great community of thought. Perhaps they intercommunicate by a method we are unaware of. The huge lower jaw rotates horizontally in a slow, grinding process-"
The policeman had once more appeared in the doorway.
The Secretary broke off, and called, "You have them all?"
"Yes, sir."
"Do you have Altmayer?"
"Yes, sir."
"Good."
The crowd had gathered again when the five Diaboli emerged from the Secretariat. The schedule was strict. At 3:00 p.m. each day they left their suite and spent five minutes walking to the Secretariat. At 3:35, they emerged therefrom once again and returned to their suite, the way being kept clear by the police. They marched stolidly, almost mechanically, along the broad avenue.
Halfway in their trek there came the sounds of shouting men. To most of the crowd, the words were not clear but there was the crackle of an energy-gun and the pale blue fluorescence split the air overhead. Police wheeled, their own energy-guns drawn, hoppers springing seven feet into the air, landing delicately in the midst of groups of people, touching none of them, jumping again almost instantly. People scattered and their voices were joined to the general uproar.
Through it all, the Diaboli, either through defective hearing or excessive dignity, continued marching as mechanically as ever.
At the other end of the gathering, almost diametrically opposing the region of excitement, Richard Sayama Altmayer stroked his nose in a moment of satisfaction. The strict chronology of the Diaboli had made a split-second plan possible. The first diversionary disturbance was only to attract the attention of the police. It was now-
And he fired a harmless sound pellet into the air.
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256