The Complete Stories (Page 227)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
The vocalizer’s mechanical voice, as always, dripped perfection, but, again as always, lacked character. Sometimes, she wondered if it was wise to try to train the students into a speech that was divorced from individuality and geared only to a mass-average accent and intonation.
Today, however, she had no thought for that. It was Richard Hanshaw she watched. He sat quietly in his seat, quite obviously indifferent to his surroundings. He was lost deep in himself and just not the same boy he had been. It was obvious to her that he had had some unusual experience that morning and, really, she was right to call his mother, although perhaps she ought not to have made the remark about the probe. Still it was quite the thing these days. All sorts of people get probed. There wasn’t any disgrace attached to it. Or there shouldn’t be, anyway.
She called on Richard, finally. She had to call twice, before he responded and rose to his feet.
The general subject assigned had been: "If you had your choice of traveling on some ancient vehicle, which would you choose, and why?" Miss Robbins tried to use the topic every semester. It was a good one because it carried a sense of history with it. It forced the youngster to think about the manner of living of people in past ages.
She listened while Richard Hanshaw read in a low voice.
"If I had my choice of ancient vehicles," he said, pronouncing the "h" in vehicles, "I would choose the stratoliner. It travels slow like all vehicles but it is clean. Because it travels in the stratosphere, it must be all enclosed so that you are not likely to catch disease. You can see the stars if it is night time almost as good as in a planetarium. If you look down you can see the Earth like a map or maybe see clouds-" He went on for several hundred more words.
She said brightly when he had finished reading, "It’s pronounced vee-ick-ulls, Richard. No ‘h.’ Accent on the first syllable. And you don’t say ‘travels slow’ or ‘see good.’ What do you say, class?"
There was a small chorus of responses and she went on, "That’s right. Now what is the difference between an adjective and an adverb? Who can tell me?"
And so it went. Lunch passed. Some pupils stayed to eat; some went home. Richard stayed. Miss Robbins noted that, as usually he didn’t.
The afternoon passed, too, and then there was the final bell and the usual upsurging hum as twenty-five boys and girls rattled their belongings together and took their leisurely place in line.
Miss Robbins clapped her hands together, "Quickly, children. Come, Zelda, take your place."
"I dropped my tape-punch, Miss Robbins," shrilled the girl, defensively.
"Well, pick it up, pick it up. Now children, be brisk, be brisk."
She pushed the button that slid a section of the wall into a recess and revealed the gray blankness of a large Door. It was not the usual Door that the occasional student used in going home for lunch, but an advanced model that was one of the prides of this well-to-do private school.
In addition to its double width, it possessed a large and impressively gear-filled "automatic serial finder" which was capable of adjusting the door for a number of different co-ordinates at automatic intervals.
At the beginning of the semester, Miss Robbins always had to spend an afternoon with the mechanic, adjusting the device for the co-ordinates of the homes of the new class. But then, thank goodness, it rarely needed attention for the remainder of the term.
The class lined up alphabetically, first girls, then boys. The Door went velvety black and Hester Adams waved her hand and stepped through. "By-y-y-"
The "bye" was cut off in the middle, as it almost always was.
The Door went gray, then black again, and Theresa Cantrocchi went through. Gray, black, Zelda Charlowicz. Gray, black, Patricia Coombs. Gray, black, Sara May Evans.
The line grew smaller as the Door swallowed them one by one, depositing each in her home. Of course, an occasional mother forgot to leave the house Door on special reception at the appropriate time and then the school Door remained gray. Automatically, after a minute-long wait, the Door went on to the next combination in line and the pupil in question had to wait till it was all over, after which a phone call to the forgetful parent would set things right. This was always bad for the pupils involved, especially the sensitive ones who took seriously the implication that they were little thought of at home. Miss Robbins always tried to impress this on visiting parents, but it happened at least once every semester just the same.
The girls were all through now. John Abramowitz stepped through and then Edwin Byrne-
Of course, another trouble, and a more frequent one was the boy or girl who got into line out of place. They would do it despite the teacher’s sharpest watch, particularly at the beginning of the term when the proper order was less familiar to them.
When that happened, children would be popping into the wrong houses by the half-dozen and would have to be sent back. It always meant a mixup that took minutes to straighten out and parents were invariably irate.
Miss Robbins was suddenly aware that the line had stopped. She spoke sharply to the boy at the head of the line.
"Step through, Samuel. What are you waiting for?"
Samuel Jones raised a complacent countenance and said, "It’s not my combination, Miss Robbins."
"Well, whose is it?" She looked impatiently down the line of five remaining boys. Who was out of place?
"It’s Dick Hanshaw’s, Miss Robbins."
"Where is he?"
Another boy answered, with the rather repulsive tone of self-righteousness all children automatically assume in reporting the deviations of their friends to elders in authority, "He went through the fire door, Miss Robbins."
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256