The Complete Stories (Page 4)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
People might say that the human mind was somehow qualitatively different from a ship or factory but the history of intellectual endeavor proved the opposite.
When science was young and the intricacies of all or most of the known was within the grasp of an individual mind, there was no need for direction, perhaps. Blind wandering over the uncharted tracts of ignorance could lead to wonderful finds by accident.
But as knowledge grew, more and more data had to be absorbed before worthwhile journeys into ignorance could be organized. Men had to specialize. The researcher needed the resources of a library he himself could not gather, then of instruments he himself could not afford. More and more, the individual researcher gave way to the research team and the research institution.
The funds necessary for research grew greater as tools grew more numerous. What college was so small today as not to require at least one nuclear micro-reactor and at least one three-stage computer?
Centuries before, private individuals could no longer subsidize research. By 1940, only the government, large industries and large universities or research institutions could properly subsidize basic research.
By 1960, even the largest universities depended entirely upon government grants, while research institutions could not exist without tax concessions and public subscriptions. By 2000, the industrial combines had become a branch of the world government and, thereafter, the financing of research and therefore its direction naturally became centralized under a department of the government.
It all worked itself out naturally and well. Every branch of science was fitted neatly to the needs of the public, and the various branches of science were co-ordinated decently. The material advance of the last half-century was argument enough for the fact that science was not falling into stagnation.
Foster tried to say a very little of this and was waved aside impatiently by Potterley who said, "You are parroting official propaganda. You’re sitting in the middle of an example that’s squarely against the official view. Can you believe that?"
"Frankly, no."
"Well, why do you say time viewing is a dead end? Why is neutrinics unimportant? You say it is. You say it categorically. Yet you’ve never studied it. You claim complete ignorance of the subject. It’s not even given in your school-"
"Isn’t the mere fact that it isn’t given proof enough?"
"Oh, I see. It’s not given because it’s unimportant. And it’s unimportant because it’s not given. Are you satisfied with that reasoning?"
Foster felt a growing confusion. "It’s in the books."
"That’s all. The books say neutrinics is unimportant. Your professors tell you so because they read it in the books. The books say so because professors write them. Who says it from personal experience and knowledge? Who does research in it? Do you know of anyone?"
Foster said, "I don’t see that we’re getting anywhere, Dr. Potterley. I have work to do-"
"One minute. I just want you to try this on. See how it sounds to you. I say the government is actively suppressing basic research in neutrinics and chronoscopy. They’re suppressing application of chronoscopy."
"Oh, no."
"Why not? They could do it. There’s your centrally directed research. If they refuse grants for research in any portion of science, that portion dies. They’ve killed neutrinics. They can do it and have done it."
"But why?"
"I don’t know why. I want you to find out. I’d do it myself if I knew enough. I came to you because you’re a young fellow with a brand-new education. Have your intellectual arteries hardened already? Is there no curiosity in you? Don’t you want to know? Don’t you want answers?"
The historian was peering intently into Foster’s face. Their noses were only inches apart, and Foster was so lost that he did not think to draw back.
He should, by rights, have ordered Potterley out. If necessary, he should have thrown Potterley out.
It was not respect for age and position that stopped him. It was certainly not that Potterley’s arguments had convinced him. Rather, it was a small point of college pride.
Why didn’t M.I.T. give a course in neutrinics? For that matter, now that he came to think of it, he doubted that there was a single book on neutrinics in the library. He could never recall having seen one.
He stopped to think about that.
And that was ruin.
Caroline Potterley had once been an attractive woman. There were occasions, such as dinners or university functions, when, by considerable effort, remnants of the attraction could be salvaged.
On ordinary occasions, she sagged. It was the word she applied to herself in moments of self-abhorrence. She had grown plumper with the years, but the flaccidity about her was not a matter of fat entirely. It was as though her muscles had given up and grown limp so that she shuffled when she walked, while her eyes grew baggy and her cheeks jowly. Even her graying hair seemed tired rather than merely stringy. Its straightness seemed to be the result of a supine surrender to gravity, nothing else.
Caroline Potterley looked at herself in the mirror and admitted this was one of her bad days. She knew the reason, too.
It had been the dream of Laurel. The strange one, with Laurel grown up. She had been wretched ever since.
Still, she was sony she had mentioned it to Arnold. He didn’t say anything; he never did any more; but it was bad for him. He was particularly withdrawn for days afterward. It might have been that he was getting ready for that important conference with the big government official (he kept saying he expected no success), but it might also have been her dream.
It was better in the old days when he would cry sharply at her, "Let the dead past go, Caroline! Talk won’t bring her back, and dreams won’t either."
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256