The Complete Stories (Page 55)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
Meyerhof broke in, face flushed with the kind of triumph only a Grand Master can know who once again has asked the right question. "All comedy writers," he said, "work by twisting old jokes to new purposes. That’s well known. The answer fits."
"But why?" asked Trask. "Why make up the jokes?"
"Multivac says," said Whistler, "that the only purpose that fits all the data is that the jokes are intended to study human psychology. We study rat psychology by making the rats solve mazes. The rats don’t know why and wouldn’t even if they were aware of what was going on, which they’re not. These outer intelligences study man’s psychology by noting individual reactions to carefully selected anecdotes. Each man reacts differently. . . . Presumably, these outer intelligences are to us as we are to rats." He shuddered.
Trask, eyes staring, said, "The Grand Master said man is the only animal
with a sense of humor. It would seem then that the sense of humor is foisted upon us from without."
Meyerhof added excitedly, "And for possible humor created from within, we have no laughter. Puns, I mean."
Whistler said, "Presumably, the extraterrestrials cancel out reactions to spontaneous jokes to avoid confusion."
Trask said in sudden agony of spirit, "Come on, now, Good Lord, do either of you believe this?"
The senior analyst looked at him coldly. "Multivac says so. It’s all that can be said so far. It has pointed out the real jokesters of the universe, and if we want to know more, the matter will have to be followed up." He added in a whisper, "If anyone dares follow it up."
Grand Master Meyerhof said suddenly, "I asked two questions, you know. So far only the first has been answered. I think Multivac has enough data to answer the second."
Whistler shrugged. He seemed a half-broken man. "When a Grand Master thinks there is enough data," he said, "I’ll make book on it. What is your second question?"
"I asked this. What will be the effect on the human race of discovering the answer to my first question?"
"Why did you ask that?" demanded Trask.
"Just a feeling that it had to be asked," said Meyerhof.
Trask said, "Insane. It’s all insane," and turned away. Even he himself felt how strangely he and Whistler had changed sides. Now it was Trask crying insanity.
Trask closed his eyes. He might cry insanity all he wished, but no man in fifty years had doubted the combination of a Grand Master and Multivac and found his doubts verified.
Whistler worked silently, teeth clenched. He put Multivac and its subsidiary machines through their paces again. Another hour passed and he laughed harshly. "A raving nightmare!"
"What’s the answer?" asked Meyerhof. "I want Multivac’s remarks, not yours."
"All right. Take it. Multivac states that, once even a single human discovers the truth of this method of psychological analysis of the human mind, it will become useless as an objective technique to those extraterrestrial powers now using it."
"You mean there won’t be any more jokes handed out to humanity?" asked Trask faintly. "Or what do you mean?"
"No more jokes," said Whistler, "now! Multivac says now! The experiment is ended now! A new technique will have to be introduced."
They stared at each other. The minutes passed.
Meyerhof said slowly, "Multivac is right."
Whistler said haggardly, "I know."
Even Trask said in a whisper, "Yes. It must be."
It was Meyerhof who put his finger on the proof of it, Meyerhof the accomplished jokester. He said, "It’s over, you know, all over. I’ve been trying for five minutes now and I can’t think of one single joke, not one! And if I read one in a book, I wouldn’t laugh. I know."
"The gift of humor is gone," said Trask drearily. "No man will ever laugh again."
And they remained there, staring, feeling the world shrink down to the dimensions of an experimental rat cage-with the maze removed and something, something about to be put in its place.
The Immortal Bard
"Oh, yes," said Dr. Phineas Welch, "I can bring back the spirits of the illustrious dead."
He was a little drunk, or maybe he wouldn’t have said it. Of course, it was perfectly all right to get a little drunk at the annual Christmas party.
Scott Robertson, the school’s young English instructor, adjusted his glasses and looked to right and left to see if they were overheard. "Really, Dr. Welch."
"I mean it. And not just the spirits. I bring back the bodies, too."
"I wouldn’t have said it were possible," said Robertson primly.
"Why not? A simple matter of temporal transference."
"You mean time travel? But that’s quite-uh-unusual."
"Not if you know how."
"Well, how, Dr. Welch?"
"Think I’m going to tell you?" asked the physicist gravely. He looked vaguely about for another drink and didn’t find any. He said, "I brought quite a few back. Archimedes, Newton, Galileo. Poor fellows."
"Didn’t they like it here? I should think they’d have been fascinated by our modern science," said Robertson. He was beginning to enjoy the conversation.
"Oh, they were. They were. Especially Archimedes. I thought he’d go mad with joy at first after I explained a little of it in some Greek I’d boned up on, but no-no-"
"What was wrong?"
"Just a different culture. They couldn’t get used to our way §i life. They got terribly lonely and frightened. I had to send them back." ja
"That’s too bad."
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256