Shadows (Page 32)
- Page 1
- Page 1
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 50
- Page 50
- Page 50
- Page 51
- Page 51
- Page 51
- Page 51
- Page 52
- Page 52
- Page 52
- Page 52
- Page 53
- Page 53
- Page 53
- Page 53
- Page 54
- Page 54
- Page 54
- Page 54
- Page 55
- Page 55
- Page 55
- Page 55
- Page 56
- Page 56
- Page 56
- Page 56
- Page 57
- Page 57
- Page 57
- Page 57
- Page 58
- Page 58
- Page 58
- Page 58
- Page 59
- Page 59
- Page 59
- Page 59
- Page 60
- Page 60
- Page 60
- Page 60
- Page 61
- Page 61
- Page 61
- Page 61
- Page 62
- Page 62
- Page 62
- Page 62
- Page 63
- Page 63
- Page 63
- Page 63
- Page 64
- Page 64
- Page 64
- Page 64
- Page 65
- Page 65
- Page 65
- Page 65
- Page 66
- Page 66
- Page 66
- Page 66
- Page 67
- Page 67
- Page 67
- Page 68
- Page 68
- Page 68
- Page 69
- Page 69
- Page 69
- Page 70
- Page 70
- Page 70
- Page 71
- Page 71
- Page 71
- Page 72
- Page 72
- Page 72
- Page 73
- Page 73
- Page 73
- Page 74
- Page 74
- Page 74
- Page 75
- Page 75
- Page 75
- Page 76
- Page 76
- Page 76
- Page 77
- Page 77
- Page 77
- Page 78
- Page 78
- Page 78
- Page 79
- Page 79
- Page 79
- Page 80
- Page 80
- Page 80
- Page 81
- Page 81
- Page 81
- Page 82
- Page 82
- Page 82
- Page 83
- Page 83
- Page 83
- Page 84
- Page 84
- Page 84
- Page 85
- Page 85
- Page 85
- Page 86
- Page 86
- Page 86
- Page 87
- Page 87
- Page 87
- Page 88
- Page 88
- Page 88
- Page 89
- Page 89
- Page 89
- Page 90
- Page 90
- Page 90
- Page 91
- Page 91
- Page 91
- Page 92
- Page 92
- Page 92
- Page 93
- Page 93
- Page 93
- Page 94
- Page 94
- Page 94
- Page 95
- Page 95
- Page 95
- Page 96
- Page 96
- Page 96
- Page 97
- Page 97
- Page 97
- Page 98
- Page 98
- Page 98
- Page 99
- Page 99
- Page 99
- Page 100
- Page 100
- Page 100
- Page 101
- Page 101
- Page 101
- Page 102
- Page 102
- Page 102
Now, they were four. Saturday, early morning: Day 8.
Otis was a scatter of bones. Alex couldn’t even remember what the man had looked like. The Changed had reduced poor, sick Brian to a quivering mound of hacked mush yet hadn’t so much as tasted a mouthful, and probably for the same reason that no one in his right mind ate rotted green bologna. So, with only four of them left, if the Changed didn’t add to the herd, she had a week and a half to live, tops.
She also knew that Wolf was getting . . . hungrier. A good burger wasn’t going to do the trick either. Call it intuition or her spidey-sense, but she just knew. Wolf ’s hunger radiated like heat shimmers from baked asphalt. Sometimes he touched her. Nothing flat-out obscene, but his hand might brush and then linger on her arm, his shadowy scent strengthening, growing headier by the second. Once, he’d reached past her shoulder—for what, she didn’t remember—and then their faces were only inches apart. Again. Close enough that she saw his scar throb like something living as his heart quickened. His nostrils flared as his lips parted and he drew her in, like a snake, and the pulse of his hunger intensified and changed into something very nearly physical, as palpable and real as an embrace.
And, God help her, the longer she remained with these Changed—and especially around Wolf—the more this very strange, shimmery, swimmy feeling veiled her mind. Despite all the horrors, when Wolf touched her or came near, her heart skipped with equal parts attraction and deepening dread. She was . . . doubling somehow, her boundaries dissolving as a shadowy second self slipped from her body to straddle a divide: not quite empathy but very close.
The idea sent a shudder of revulsion through her skin and raised gooseflesh. In sophomore sociology, she’d read about prisoners and kidnap victims and what happened when a hostage began to sympathize with and see the world through a kidnapper’s eyes. There were famous examples, too: Patty Hearst; the victims from the Swedish bank robbery where the Stockholm Syndrome got its name.
But I’m not like them. That is so not happening, not ever. Yet she felt the tug. She let herself reach past that reek of decay to a familiar aroma of cool mist and swarming shadows that she savored and rolled through her mouth and allowed to linger on her tongue. So close. She shut her eyes. Her pulse throbbed. So close. If she truly let herself go, she could almost believe that this boy was Chris, because they were two sides of the same coin, one light and the other a dark doppelgänger. Neither was evil. Both were true to who they were.
But Wolf is the enemy. He will always be the enemy. Remember that. He’ll kill you, eventually. He’ll have no choice. It’s what he is.
23
Saturday had come so quickly, and now this very last day with him was nearly done.
Grace aimed a glance out the picture window. The sun was a suggestion more than a fact, a dimming smudge hidden behind a thick drapery of pewter clouds that rapidly shaded to gunmetal gray as her eye moved north. The tamaracks lining Odd’s west bank were a thicket of dark bristles and vertical slashes, like a stockade, against the fresh-fallen snow. The storm had swept through this region of Wisconsin a day ago and was now well on its way east to Michigan, but there was no telling if the storm might reverse course. Storms stalled around Lake Superior all the time. She’d hoped that might delay him, but he was bound and determined to leave.
So. This is it. A sort of last meal, she thought, and then got a little impatient with herself. Don’t mope. Don’t make this harder for him than it has to be.
Well, he would leave with a full belly if she had anything to say about it. Nearly everything was ready: potatoes, a venison stew, a trio of baked apples, and a nice pan of cornbread. All that needed doing was the cake, and that was the real challenge. Grace eyed the heavy cast-iron Dutch oven nestled in glowing coals. Burn rates varied; the shapes of the coals were important. Heat was mechanical energy converted into thermal energy, but temperature was determined by kinetic energy. So complicated.
So much preparation, but the simple pleasure of imagining the look on his face made it worthwhile. The table was strewn with tinsel from some long-ago Christmas. She’d unearthed ancient wrapping paper for the scarf and four pairs of wool socks knitted on the sly. Out of what remained, she fashioned a twinkly silver banner with his name—his real name—in big cutout letters.
Of course, she had always known. Her head might be stuffed with numbers, but she wasn’t in orbit. She only pretended sometimes. Grace had never been a stupid woman.
Take the afternoon, five years ago, when the Marines knocked at her door. The odds they’d dropped by for coffee and crumb cake weren’t high. A very nice corporal caught her on the way down. She apologized, but the corporal said that when the heart sinks, everybody falls.
Flipping the timer, she drew another hash mark on a scrap of old envelope. She stared at the tiny grains slithering in an avalanche down that miniature mountain. A single grain was a millimeter; factor in volume and there were three thousand grains per threeminute timer, a thousand grains a minute, sixteen-point-six-six-sixsix-six-into-infinity grains per second . . .
God, I’m not asking for much. Just let the cake come out all right, okay? Just this one last thing.
Another flip. Another hash mark. Six down, seven to go. Jed had strict instructions not to come back up from the boathouse for another forty-five minutes. So, plenty of time. The cake needed another nineteen, Grace figured. Twenty-one minutes, tops.
Too bad she had only ten.
24
“I wish you’d take the horse,” Jed said.
“And I’m going to say the same thing I said the other eighty times you asked.” Tom rolled a flannel shirt into a tight tube and slid it into his backpack, then hefted the pack in both hands. All told, he’d be carrying about thirty pounds on his back, which he could handle just fine. He’d taken long treks on snowshoes, sprinting up hills, timing his pace with Jed’s old Timex. The leg still grabbed and locked, but he could go a good half day without much of a break.
“You need both horses, and you know it. Besides, you’re giving me plenty as it is.”
Jed’s face puckered like he was sucking a lemon drop. “Even if I were to tell you it was a birthday present?”
“My birthday was in December.”
“Late birthday present then.”
“No.”
Pause. “Grace would like it.”
“Jed.”
“All right, all right.” Sighing, Jed hooked his thumbs in his parka’s pockets. “You are a very stubborn boy, Tom Eden.”
- Page 1
- Page 1
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 50
- Page 50
- Page 50
- Page 51
- Page 51
- Page 51
- Page 51
- Page 52
- Page 52
- Page 52
- Page 52
- Page 53
- Page 53
- Page 53
- Page 53
- Page 54
- Page 54
- Page 54
- Page 54
- Page 55
- Page 55
- Page 55
- Page 55
- Page 56
- Page 56
- Page 56
- Page 56
- Page 57
- Page 57
- Page 57
- Page 57
- Page 58
- Page 58
- Page 58
- Page 58
- Page 59
- Page 59
- Page 59
- Page 59
- Page 60
- Page 60
- Page 60
- Page 60
- Page 61
- Page 61
- Page 61
- Page 61
- Page 62
- Page 62
- Page 62
- Page 62
- Page 63
- Page 63
- Page 63
- Page 63
- Page 64
- Page 64
- Page 64
- Page 64
- Page 65
- Page 65
- Page 65
- Page 65
- Page 66
- Page 66
- Page 66
- Page 66
- Page 67
- Page 67
- Page 67
- Page 68
- Page 68
- Page 68
- Page 69
- Page 69
- Page 69
- Page 70
- Page 70
- Page 70
- Page 71
- Page 71
- Page 71
- Page 72
- Page 72
- Page 72
- Page 73
- Page 73
- Page 73
- Page 74
- Page 74
- Page 74
- Page 75
- Page 75
- Page 75
- Page 76
- Page 76
- Page 76
- Page 77
- Page 77
- Page 77
- Page 78
- Page 78
- Page 78
- Page 79
- Page 79
- Page 79
- Page 80
- Page 80
- Page 80
- Page 81
- Page 81
- Page 81
- Page 82
- Page 82
- Page 82
- Page 83
- Page 83
- Page 83
- Page 84
- Page 84
- Page 84
- Page 85
- Page 85
- Page 85
- Page 86
- Page 86
- Page 86
- Page 87
- Page 87
- Page 87
- Page 88
- Page 88
- Page 88
- Page 89
- Page 89
- Page 89
- Page 90
- Page 90
- Page 90
- Page 91
- Page 91
- Page 91
- Page 92
- Page 92
- Page 92
- Page 93
- Page 93
- Page 93
- Page 94
- Page 94
- Page 94
- Page 95
- Page 95
- Page 95
- Page 96
- Page 96
- Page 96
- Page 97
- Page 97
- Page 97
- Page 98
- Page 98
- Page 98
- Page 99
- Page 99
- Page 99
- Page 100
- Page 100
- Page 100
- Page 101
- Page 101
- Page 101
- Page 102
- Page 102
- Page 102