Captain's Fury (Page 147)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 50
- Page 51
- Page 51
- Page 52
- Page 52
- Page 53
- Page 53
- Page 54
- Page 54
- Page 55
- Page 55
- Page 56
- Page 56
- Page 57
- Page 57
- Page 58
- Page 58
- Page 59
- Page 59
- Page 60
- Page 60
- Page 61
- Page 61
- Page 62
- Page 62
- Page 63
- Page 63
- Page 64
- Page 64
- Page 65
- Page 65
- Page 66
- Page 66
- Page 67
- Page 67
- Page 68
- Page 68
- Page 69
- Page 69
- Page 70
- Page 70
- Page 71
- Page 71
- Page 72
- Page 72
- Page 73
- Page 73
- Page 74
- Page 74
- Page 75
- Page 75
- Page 76
- Page 76
- Page 77
- Page 77
- Page 78
- Page 78
- Page 79
- Page 79
- Page 80
- Page 80
- Page 81
- Page 81
- Page 82
- Page 82
- Page 83
- Page 83
- Page 84
- Page 84
- Page 85
- Page 85
- Page 86
- Page 86
- Page 87
- Page 87
- Page 88
- Page 88
- Page 89
- Page 89
- Page 90
- Page 90
- Page 91
- Page 91
- Page 92
- Page 92
- Page 93
- Page 93
- Page 94
- Page 94
- Page 95
- Page 95
- Page 96
- Page 96
- Page 97
- Page 97
- Page 98
- Page 98
- Page 99
- Page 99
- Page 100
- Page 100
- Page 101
- Page 101
- Page 102
- Page 102
- Page 103
- Page 103
- Page 104
- Page 104
- Page 105
- Page 105
- Page 106
- Page 106
- Page 107
- Page 107
- Page 108
- Page 108
- Page 109
- Page 109
- Page 110
- Page 110
- Page 111
- Page 111
- Page 112
- Page 112
- Page 113
- Page 113
- Page 114
- Page 114
- Page 115
- Page 115
- Page 116
- Page 116
- Page 117
- Page 117
- Page 118
- Page 118
- Page 119
- Page 119
- Page 120
- Page 120
- Page 121
- Page 121
- Page 122
- Page 122
- Page 123
- Page 123
- Page 124
- Page 124
- Page 125
- Page 125
- Page 126
- Page 126
- Page 127
- Page 127
- Page 128
- Page 128
- Page 129
- Page 129
- Page 130
- Page 130
- Page 131
- Page 131
- Page 132
- Page 132
- Page 133
- Page 133
- Page 134
- Page 134
- Page 135
- Page 135
- Page 136
- Page 136
- Page 137
- Page 137
- Page 138
- Page 138
- Page 139
- Page 139
- Page 140
- Page 140
- Page 141
- Page 141
- Page 142
- Page 142
- Page 143
- Page 143
- Page 144
- Page 144
- Page 145
- Page 145
- Page 146
- Page 146
- Page 147
- Page 147
- Page 148
- Page 148
"I know," Bernard said. His arm tightened on her gently.
"If I’d known what he intended… I don’t know if I could have… I couldn’t have made myself a part of that."
"I know," Bernard said. "So did he."
"What have I done?" Amara whispered. "I betrayed my oath."
"He lied to you, Amara," Bernard said.
"He never-"
"He deceived you," Bernard said, his tone brooking no dissent. "He chose words he knew would give you the wrong idea to get what he wanted out of you. He knew what he was doing. He knew how you would react. He accepted it."
Amara pressed her cheek against his chest. "He knew about us. That I’d broken the law."
"Amara," Bernard chided, his tone softening, "the First Lords worked out years ago that outlawing marriage among certain personnel is probably the worst thing they could do actually to discourage it. We handled it just as it’s done in the Legions. We were discreet and still performed our duties. In return, he overlooked it. Good commanders always handle it that way."
True enough. She’d thought through the logic, tracked down the motivations, the reason, the simple calculation of the entire situation.
And then the rest of it hit her.
She found herself shuddering against Bernard’s chest, weeping. His arms slid around her, pulling her more tightly against him, and she sobbed harder. It was too much, too much. The weeks of toil and danger. The horrible destruction at journey’s end. She could still see the tiny, helpless figures, hopelessly running from a fiery death.
And without her help, it could not have happened.
How could Gaius have done that to her?
It hurt. Oh, it hurt. She had trusted him.
Just as she had trusted Fidelias.
She wept against her husband’s chest, feeling miserable and foolish for doing it, and found herself unable to stop for several minutes. By the time she did, she felt emptied out, heavy, lassitude beginning to seep into her thoughts.
Bernard kissed her hair gently, simply present.
"What am I going to do?" she whispered. "I’ve never done anything else."
"I know a place you could go," Bernard replied. "It’s a little rough, but there are good people there. There’s a man there who has a lot of folk to care for. He could use the help of an intelligent, courageous, and talented woman."
She tightened her arms around him, just soaking up the warmth of him. "Yes?"
"Mmmmm. Countess Calderon. It suits you. And I’ve wanted to see you in my colors since…"
"Since when?"
"Since I bandaged your ankle," he replied.
"I suppose I’d need some clothes," she said sleepily. "Dresses, perhaps. I’ve never owned more than one."
"I can afford them," he said.
"I’d never thought about doing this," she said. "Being a wife."
"A wife with a great many hostile wind furies about," Bernard said. "Not to mention a full military garrison to help oversee. I’m afraid there won’t be much time for knitting."
"I’m terrible at knitting," she replied with a yawn. "Well. Except for a mail coat, once."
"We can hire someone for knitting, then." He kissed her forehead. "I’ve hoped we could be together. Actually together."
"So have I," Amara whispered. "I just never thought it would happen."
"With the rebellion over," Bernard said, "there’s bound to be better times ahead. It will be a good time to settle down. Maybe even start a family. We’ll finally have time to try again."
Amara smiled. "Mmmm. A good wife embraces even the most tedious chores."
Bernard murmured, "Oh, really?" He moved his hand.
Amara’s breath caught in her throat as her heat sped up. "Aren’t you tired?"
Evidently, he wasn’t.
Isana watched Gaius depart the improvised command building from her chambers in the small, restored home across the ruined street. He took to the air and vanished, all in the same motion, as if he had simply become the wind. No more than a handful of people even saw him leave.
"He had the document case with him," she reported quietly.
"Tavi guessed correctly," Araris said. He stood in her doorway, watching her.
Isana turned, glancing uneasily down at the gown she wore-dark, muted shades of scarlet and blue, a sedate gown suitable for the widow of one Prin-ceps and mother of another, and it was quite the most expensive dress she had ever owned. A makeshift wardrobe in the room held several other outfits every bit as costly, and much more suitable for the Princeps Matron than her simple grey dress. The outfits had been a gift from "Free Alera," which Isana suspected in this case meant Varg and his young Aleran aide de camp, Durias.
"I almost wish he hadn’t been right," she murmured. "Over the sea. Surrounded by Canim. Facing the Vord."
"Perhaps," Araris said. "Perhaps not. Personally, I’m glad. I couldn’t protect him here. Not against the kind of people who will want him dead."
"I understand the reasoning behind it." Isana sighed. "And I know he’s developed into something far more than the boy I raised, and that he has obligations and duties, Araris, but crows take it, he’s still my boy. I hate to see him go so far from home."
"My lady," Araris said, gently mocking sternness, "a woman of your station should not curse."
Isana gave him a level look, and the swordsman smiled in reply. "I’ll watch over him."
She couldn’t help but return the smile a little. "You always have."
His smile faded. "It’s you I’m worried about," he said. "The First Lord is sure to summon you to the capital to help rally support for Octavian. And Lady Aquitaine isn’t going to like that."
Isana waved an unconcerned hand. "She’ll adjust. She’s practical in that way."
"I’m serious, Isana," Araris said. "You’re going to be in danger."
"When have I not been?" she asked, and she heard the uncharacteristic note of sharpness in her voice. "Honestly, Araris? I’ve lived my whole life afraid, and I’m sick to death of it."
Araris frowned at her, folding his arms.
"Somewhere out there are men and women who would gladly conspire to murder my son," she continued in the same tone. "They may well be many of the same souls responsible for murdering my husband." The sudden rage inside her almost seemed to force her chin up, and her words came out crisply bitten. "I won’t have it."
Araris’s eyebrows climbed.
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 50
- Page 51
- Page 51
- Page 52
- Page 52
- Page 53
- Page 53
- Page 54
- Page 54
- Page 55
- Page 55
- Page 56
- Page 56
- Page 57
- Page 57
- Page 58
- Page 58
- Page 59
- Page 59
- Page 60
- Page 60
- Page 61
- Page 61
- Page 62
- Page 62
- Page 63
- Page 63
- Page 64
- Page 64
- Page 65
- Page 65
- Page 66
- Page 66
- Page 67
- Page 67
- Page 68
- Page 68
- Page 69
- Page 69
- Page 70
- Page 70
- Page 71
- Page 71
- Page 72
- Page 72
- Page 73
- Page 73
- Page 74
- Page 74
- Page 75
- Page 75
- Page 76
- Page 76
- Page 77
- Page 77
- Page 78
- Page 78
- Page 79
- Page 79
- Page 80
- Page 80
- Page 81
- Page 81
- Page 82
- Page 82
- Page 83
- Page 83
- Page 84
- Page 84
- Page 85
- Page 85
- Page 86
- Page 86
- Page 87
- Page 87
- Page 88
- Page 88
- Page 89
- Page 89
- Page 90
- Page 90
- Page 91
- Page 91
- Page 92
- Page 92
- Page 93
- Page 93
- Page 94
- Page 94
- Page 95
- Page 95
- Page 96
- Page 96
- Page 97
- Page 97
- Page 98
- Page 98
- Page 99
- Page 99
- Page 100
- Page 100
- Page 101
- Page 101
- Page 102
- Page 102
- Page 103
- Page 103
- Page 104
- Page 104
- Page 105
- Page 105
- Page 106
- Page 106
- Page 107
- Page 107
- Page 108
- Page 108
- Page 109
- Page 109
- Page 110
- Page 110
- Page 111
- Page 111
- Page 112
- Page 112
- Page 113
- Page 113
- Page 114
- Page 114
- Page 115
- Page 115
- Page 116
- Page 116
- Page 117
- Page 117
- Page 118
- Page 118
- Page 119
- Page 119
- Page 120
- Page 120
- Page 121
- Page 121
- Page 122
- Page 122
- Page 123
- Page 123
- Page 124
- Page 124
- Page 125
- Page 125
- Page 126
- Page 126
- Page 127
- Page 127
- Page 128
- Page 128
- Page 129
- Page 129
- Page 130
- Page 130
- Page 131
- Page 131
- Page 132
- Page 132
- Page 133
- Page 133
- Page 134
- Page 134
- Page 135
- Page 135
- Page 136
- Page 136
- Page 137
- Page 137
- Page 138
- Page 138
- Page 139
- Page 139
- Page 140
- Page 140
- Page 141
- Page 141
- Page 142
- Page 142
- Page 143
- Page 143
- Page 144
- Page 144
- Page 145
- Page 145
- Page 146
- Page 146
- Page 147
- Page 147
- Page 148
- Page 148