Crown of Stars (Page 15)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
Afterward, as they saddled and harnessed the horses, as they wedged their supplies into place and made ready to leave, Hanna saw how they looked at the painted cart in their midst.
They feared her, who had saved them.
“Eagle.” Rosvita beckoned her over, and they walked apart, shying away from a dead man masked behind a lizard’s snout. Fortunatus stood rear guard.
“What is it?” asked Hanna, although she already knew by the way their eyes shifted toward the cart and away again.
“I thought …” Rosvita sighed, frowned, touched her forehead as if her fingertips might coax out words. “Lady Bertha and I discussed, yesterday, that it might be time to send you ahead as Eagles ride, to carry news of our coming.”
“Where meant you to send me?”
She shook her head. “It no longer matters. Yesterday I did not know. What she is.”
“She is no Daisanite,” said Fortunatus. “She does not believe in God.”
Their expressions chilled Hanna. Anything might happen if Sorgatani were left alone among those who could not speak to her, those who could never look into her face.
“Trust her,” she said, hating the way her voice quavered, the way it betrayed her desperation and sudden fear. “I pray you. She saved us.”
“What if she turns on us?” asked Rosvita, not with anger or bitterness or suspicion but as a leader must ask, seeking information. “She is not our kind.”
“Trust her, and she will trust you. Distrust her, and she will distrust you.”
“Is that all of your advice, Eagle?”
“There is nothing else to say.”
“She is a terrible weapon. A curse.” The gray light of morning softened the lines on Rosvita’s face. The journey had aged her, yet she was not bowed. She led them now that Bertha was dead. She would hold firm.
“Terrible, yes,” said Hanna, thinking of Bulkezu and his Quman hordes, of lizard-snouted creatures shooting poisoned arrows at her out of the dark, of griffins and centaurs. Thinking of Hugh. “But it is better we hold such a weapon, is it not? Better that we do, than that our enemies do.”
Fortunatus looked at Rosvita, and she at him. Perhaps he raised an eyebrow so imperceptibly that Hanna could not quite mark it. Perhaps it was a slight movement of his lips. These two were intimate in the same manner as family fit hand in glove. Hanna knew they were communicating although she could not hear what it was they said.
“To protect her!” protested Hanna.
Fortunatus closed his eyes, looking pained and weary.
“So it might also be argued,” agreed Rosvita. “Alas it has come to this, that it is good for us that we grasp such a poisoned arrow to our heart.”
“She is what the Horse people and her own mothers made her. She is a good person!”
They looked at her. They doubted. They did not believe.
Maybe, in her heart, she did not believe either, but she remembered Sorgatani’s tears.
“God ask us to remember compassion, do They not, Sister?”
“They do. Why do you say so?”
“Think of her, then, no older than I am. Think of her imprisoned in that cart for all of her life except when she might wander in woodland or grassland where no one unsuspecting can stumble across her. Think of her, and feel compassion. Then you will trust her.”
Fortunatus batted a fly away from his face, his mouth twisted, his gaze fixed on the dirt.
“What of this other whisper?” Hanna demanded, sensing that to press forward might distract them from Sorgatani. “Some of the soldiers are saying that the raiders must have been in league with Prince Sanglant.”
“As easy to say they were seeking Sanglant so they could kill him,” said Rosvita. “These are fears speaking. I do not believe it. Do you?”
Do I? Hanna could not speak to refute it, or admit it. Rosvita smiled sadly and seemed ready to speak, but she paused, cocked her head, and listened.
There came an unspeakably faint rattle, like buckets clanging together. The dogs barked. Sergeant Aronvald shouted a warning. The men, made furious by exhaustion and grief, grabbed their weapons and cursed.
In silence, except for the dogs barking and wagging their tails, they waited.
Like a miracle, there came walking Laurent and Tomas up the road with buckets swinging They started as they came closer, seeing the wagons laden and ready to leave.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248