The Complete Stories (Page 229)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
Dickie was behaving so unreasonably.
Unreasonably? That reminded her of Miss Robbins and her diagnosis and Mrs. Hanshaw’s soft jaw set in the darkness and privacy of her bedroom. Nonsense! The boy was upset and a night’s sleep was all the therapy he needed.
But the next morning when she arose, her son was not in the house. The mekkano could not speak but it could answer questions with gestures of its appendages equivalent to a yes or no, and it did not take Mrs. Hanshaw more than half a minute to ascertain that the boy had arisen thirty minutes earlier than usual, skimped his shower, and darted out of the house.
But not by way of the Door.
Out the other way-through the door. Small "d."
Mrs. Hanshaw’s visiphone signaled genteelly at 3:10 p.m. that day. Mrs. Hanshaw guessed the caller and having activated the receiver, saw that she had guessed correctly. A quick glance in the mirror to see that she was properly calm after a day of abstracted concern and worry and then she keyed in her own transmission.
"Yes, Miss Robbins," she said coldly.
Richard’s teacher was a bit breathless. She said, "Mrs. Hanshaw, Richard has deliberately left through the fire door although I told him to use the regular Door. I do not know where he went." Mrs. Hanshaw said, carefully, "He left to come home." Miss Robbins looked dismayed. "Do you approve of this?" Pale-faced, Mrs. Hanshaw set about putting the teacher in her place. "I don’t think it is up to you to criticize. If my son does not choose to use the Door, it is his affair and mine. I don’t think there is any school ruling that would force him to use the Door, is there?" Her bearing quite plainly intimated that if there were she would see to it that it was changed.
Miss Robbins flushed and had time for one quick remark before contact was broken. She said, "I’d have him probed. I really would."
Mrs. Hanshaw remained standing before the quartzinium plate, staring blindly at its blank face. Her sense of family placed her for a few moments quite firmly on Richard’s side. Why did he have to use the Door if he chose not to? And then she settled down to wait and pride battled the gnawing anxiety that something after all was wrong with Richard.
He came home with a look of defiance on his face, but his mother, with a strenuous effort at self-control, met him as though nothing were out of the ordinary.
For weeks, she followed that policy. It’s nothing, she told herself. It’s a vagary. He’ll grow out of it.
It grew into an almost normal state of affairs. Then, too, every once in a while, perhaps three days in a row, she would come down to breakfast to find Richard waiting sullenly at the Door, then using it when school time came. She always refrained from commenting on the matter.
Always, when he did that, and especially when he followed it up by arriving home via the Door, her heart grew warm and she thought, "Well, it’s over." But always with the passing of one day, two or three, he would return like an addict to his drug and drift silently out by the door-small "d"-before she woke.
And each time she thought despairingly of psychiatrists and probes, and each time the vision of Miss Robbins’ low-bred satisfaction at (possibly) learning of it, stopped her, although she was scarcely aware that that was the true motive.
Meanwhile, she lived with it and made the best of it. The mekkano was instructed to wait at the door-small "d"-with a Tergo kit and a change of clothing. Richard washed and changed without resistance. His underthings, socks and flexies were disposable in any case, and Mrs. Hanshaw bore uncomplainingly the expense of daily disposal of shirts. Trousers she finally allowed to go a week before disposal on condition of rigorous nightly cleansing.
One day she suggested that Richard accompany her on a trip to New York. It was more a vague desire to keep him in sight than part of any purposeful plan. He did not object. He was even happy. He stepped right through the Door, unconcerned. He didn’t hesitate. He even lacked the look of resentment he wore on those mornings he used the Door to go to school.
Mrs. Hanshaw rejoiced. This could be a way of weaning him back into Door usage, and she racked her ingenuity for excuses to make trips with Richard. She even raised her power bill to quite unheard-of heights by suggesting, and going through with, a trip to Canton for the day in order to witness a Chinese festival.
That was on a Sunday, and the next morning Richard marched directly to
the hole in the wall he always used. Mrs. Hanshaw, having wakened particularly early, witnessed that. For once, badgered past endurance, she called after him plaintively, "Why not the Door, Dickie?"
He said, briefly, "It’s all right for Canton," and stepped out of the house.
So that plan ended in failure. And then, one day, Richard came home soaking wet. The mekkano hovered above him uncertainly and Mrs. Hanshaw, just returned from a four-hour visit with her sister in Iowa, cried, "Richard Hanshaw!"
He said, hang-dog fashion, "It started raining. All of a sudden, it started raining."
For a moment, the word didn’t register with her. Her own school days and her studies of geography were twenty years in the past. And then she remembered and caught the vision of water pouring recklessly and endlessly down from the sky-a mad cascade of water with no tap to turn off, no button to push, no contact to break.
She said, "And you stayed out in it?"
He said, "Well, gee, Mom, I came home fast as I could. I didn’t know it was going to rain."
Mrs. Hanshaw had nothing to say. She was appalled and the sensation filled her too full for words to find a place.
Two days later, Richard found himself with a running nose, and a dry, scratchy throat. Mrs. Hanshaw had to admit that the vims of disease had found a lodging in her house, as though it were a miserable hovel of the Iron Age.
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256