The Complete Stories (Page 56)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
"Yes. Great minds, but not flexible minds. Not universal. So I tried Shakespeare."
"What?" yelled Robertson. This was getting closer to home.
"Don’t yell, my boy," said Welch. "It’s bad manners."
"Did you say you brought back Shakespeare?"
"I did. I needed someone with a universal mind; someone who knew people well enough to be able to live with them centuries way from his own time. Shakespeare was the man. I’ve got his signature. As a memento, you know."
"On you?" asked Robertson, eyes bugging.
"Right here." Welch fumbled in one vest pocket after another. "Ah, here it is."
A little piece of pasteboard was passed to the instructor. On one side it said: "L. Klein & Sons, Wholesale Hardware." On the other side, in straggly script, was written, "Will1" Shakesper."
A wild surmise filled Robertson. "What did he look like?"
"Not like his pictures. Bald and an ugly mustache. He spoke in a thick brogue. Of course, I did my best to please him with our times. I told him we thought highly of his plays and still put them on the boards. In fact, I said we thought they were the greatest pieces of literature in the English language, maybe in any language."
"Good. Good," said Robertson breathlessly.
"I said people had written volumes of commentaries on his plays. Naturally he wanted to see one and I got one for him from the library."
"And?"
"Oh, he was fascinated. Of course, he had trouble with the current idioms and references to events since 1600, but I helped out. Poor fellow. I don’t think he ever expected such treatment. He kept saying, ‘God ha’ mercy! What cannot be racked from words in five centuries? One could wring, methinks, a flood from a damp clout!’ "
"He wouldn’t say that."
"Why not? He wrote his plays as quickly as he could. He said he had to on account of the deadlines. He wrote Hamlet in less than six months. The plot was an old one. He just polished it up."
"That’s all they do to a telescope mirror. Just polish it up," said the English instructor indignantly.
The physicist disregarded him. He made out an untouched cocktail on the bar some feet away and sidled toward it. "I told the immortal bard that we even gave college courses in Shakespeare."
"/ give one."
"I know. I enrolled him in your evening extension course. I never saw a
man so eager to find out what posterity thought of him as poor Bill was. He worked hard at it."
"You enrolled William Shakespeare in my course?" mumbled Robertson. Even as an alcoholic fantasy, the thought staggered him. And was it an alcoholic fantasy? He was beginning to recall a bald man with a queer way of talking. …
"Not under his real name, of course," said Dr. Welch. "Never mind what he went under. It was a mistake, that’s all. A big mistake. Poor fellow." He had the cocktail now and shook his head at it.
"Why was it a mistake? What happened?"
"I had to send him back to 1600," roared Welch indignantly. "How much humiliation do you think a man can stand?"
"What humiliation are you talking about?"
Dr. Welch tossed off the cocktail. "Why, you poor simpleton, you flunked him."
Someday
Niccolo Mazetti lay stomach down on the rug, chin buried in the palm of one small hand, and listened to the Bard disconsolately. There was even the suspicion of tears in his dark eyes, a luxury an eleven-year-old could allow himself only when alone.
The Bard said, "Once upon a time in the middle of a deep wood, there lived a poor woodcutter and his two motherless daughters, who were each as beautiful as the day is long. The older daughter had long hair as black as a feather from a raven’s wing, but the younger daughter had hair as bright and golden as the sunlight of an autumn afternoon.
"Many times while the girls were waiting for their father to come home from his day’s work in the wood, the older girl would sit before a mirror and sing-"
What she sang, Niccolo did not hear, for a call sounded from outside the room: "Hey, Nickie."
And Niccolo, his face clearing on the moment, rushed to the window and shouted, "Hey, Paul."
Paul Loeb waved an excited hand. He was thinner than Niccolo and not as tall, for all he was six months older. His face was full of repressed tension which showed itself most clearly in the rapid blinking of his eyelids. "Hey, Nickie, let me in. I’ve got an idea and a half. Wait till you hear it." He looked rapidly about him as though to check on the possibility of eavesdroppers, but the front yard was quite patently empty. He repeated, in a whisper, "Wait till you hear it."
"All right. I’ll open the door."
The Bard continued smoothly, oblivious to the sudden loss of attention on the part of Niccolo. As Paul entered, the Bard was saying. ". . . Thereupon, the lion said, ‘If you will find me the lost egg of the bird which flies over the Ebony Mountain once every ten years, I will-‘ "
Paul said, "Is that a Bard you’re listening to? I didn’t know you had one."
Niccolo reddened and the look of unhappiness returned to his face. "Just an old thing I had when I was a kid. It ain’t much good." He kicked at the Bard with his foot and caught the somewhat scarred and discolored plastic covering a glancing blow.
The Bard hiccupped as its speaking attachment was jarred out of contact a moment, then it went on: "-for a year and a day until the iron shoes were worn out. The princess stopped at the side of the road. . . ."
Paul said, "Boy, that is an old model," and looked at it critically.
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256