The Sweet Far Thing (Page 57)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
- Page 257
Ann is like a cat who has cornered the mouse. “What a lovely necklace.” She runs a finger boldly over the pearls and frowns. “Oh, it’s paste.”
Horrified, Cecily brings her hand to her neck. “But they can’t be!”
Ann gives her a look that is both pitying and contemptuous. “I am well versed in jewels, my dear, and I am so very sorry to inform you that your necklace is a forgery.”
Cecily’s face reddens, and I fear she will cry. She pulls the necklace off and examines it. “Oh, dear! Oh! I’ve shown everyone. They will think me a fool!”
“Or a fraud. Why, I heard a tale recently of a girl who passed herself off as nobility, and when her crime came to light, she was ruined. I should hate for such a fate to befall you,” Ann says, a hardness creeping into her tone.
Panicked, Cecily cups the pearls in her hands, hiding them. “What shall I do? I shall be ruined!”
“There, there.” Ann gently pats Cecily’s shoulder. “You mustn’t worry. I shall take the necklace for you. You may tell your mother it was lost.”
Cecily bites her lip and gazes at the pearls. “But she’ll be so angry.”
“It is better than being thought the fool—or worse—isn’t it?”
“Indeed,” Cecily mumbles. “I thank you for your good advice.” Reluctantly, she passes the necklace to Ann.
“I shall dispose of it for you, and you may be confident that no one shall ever know of it,” Ann assures her.
“You are most kind, Miss Washbrad.” Cecily wipes away tears.
“There is something in you that brings out this kindness,” Ann purrs, and her smile is like the sun.
“That was a remarkable forgery,” I say when we are alone. “How could you tell they were false? I could have sworn they were real pearls.”
“They are real,” Ann says, clasping the jewels around her own neck. “I am the remarkable forgery.”
“Why, Ann Bradshaw!” Felicity exclaims. “You are brilliant!”
Ann beams. “Thank you.”
Mademoiselle LeFarge lets us know that the carriage has arrived. We introduce “Nan” to her and hold our breath, waiting for her response. Will she see through the illusion?
“How do you do, Miss Washbrad?”
“V-v-very well, thank you,” Ann answers in a faltering voice. I hold her hand tightly, for I fear that any lack of confidence might weaken the illusion she’s created. She must believe it wholeheartedly.
“It’s odd, but I can’t help feeling we’ve met before. There is something so familiar about you, though I cannot put my finger on it,” Mademoiselle LeFarge says.
I squeeze Ann’s hand, strengthening our bond. You are Nan Washbrad. Nan Washbrad. Nan Washbrad.
“I am often m-mistaken for others. Once I was even taken for a poor mouse of a girl at a boarding school,” Ann answers, and Felicity bursts out laughing.
“Forgive me,” Fee says, collecting herself. “I’ve only just gotten a joke told me last week.”
“Well, I am happy to make your acquaintance, Miss Washbrad,” LeFarge says. “Shall we? The carriage awaits.”
I let out the breath I’ve been holding. “That was a bit thick at the end, wasn’t it?” I whisper as the coachman opens the carriage door.
Ann grins. “But she believed it! She didn’t sense anything amiss. Our plan is working, Gemma.”
“That it is,” I say, patting her arm. “And it’s only the beginning. But let’s keep our heads about us.”
“My, what a beautiful necklace,” Mademoiselle LeFarge remarks. “Such exquisite pearls.”
“Thank you,” Ann says. “They were given to me by someone who did not properly appreciate their worth.”
“What a pity,” our teacher clucks.
The train ride to London is the most exciting yet. It is exhilarating to have such a powerful secret. I do feel a touch of remorse for tricking LeFarge, whom I like, but it was necessary. And I cannot deny that there is a thrill in knowing how easy it is to secure our freedom. Freedom—we’ll have more of that. Curiously, I find that as I make use of the magic, I feel better—more alive and awake. Nearly giddy.
“What shall you do in London today, Mademoiselle LeFarge?” I ask.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
- Page 257