First Lord's Fury (Page 48)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 50
- Page 51
- Page 51
- Page 52
- Page 52
- Page 53
- Page 53
- Page 54
- Page 54
- Page 55
- Page 55
- Page 56
- Page 56
- Page 57
- Page 57
- Page 58
- Page 58
- Page 59
- Page 59
- Page 60
- Page 60
- Page 61
- Page 61
- Page 62
- Page 62
- Page 63
- Page 63
- Page 64
- Page 64
- Page 65
- Page 65
- Page 66
- Page 66
- Page 67
- Page 67
- Page 68
- Page 68
- Page 69
- Page 69
- Page 70
- Page 70
- Page 71
- Page 71
- Page 72
- Page 72
- Page 73
- Page 73
- Page 74
- Page 74
- Page 75
- Page 75
- Page 76
- Page 76
- Page 77
- Page 77
- Page 78
- Page 78
- Page 79
- Page 79
- Page 80
- Page 80
- Page 81
- Page 81
- Page 82
- Page 82
- Page 83
- Page 83
- Page 84
- Page 84
- Page 85
- Page 85
- Page 86
- Page 86
- Page 87
- Page 87
- Page 88
- Page 88
- Page 89
- Page 89
- Page 90
- Page 90
- Page 91
- Page 91
- Page 92
- Page 92
- Page 93
- Page 93
- Page 94
- Page 94
- Page 95
- Page 95
- Page 96
- Page 96
- Page 97
- Page 97
- Page 98
- Page 98
- Page 99
- Page 99
- Page 100
- Page 100
- Page 101
- Page 101
- Page 102
- Page 102
- Page 103
- Page 103
- Page 104
- Page 104
- Page 105
- Page 105
- Page 106
- Page 106
- Page 107
- Page 107
- Page 108
- Page 108
- Page 109
- Page 109
- Page 110
- Page 110
- Page 111
- Page 111
- Page 112
- Page 112
- Page 113
- Page 113
- Page 114
- Page 114
- Page 115
- Page 115
- Page 116
- Page 116
- Page 117
- Page 117
- Page 118
- Page 118
- Page 119
- Page 119
- Page 120
- Page 120
- Page 121
- Page 121
- Page 122
- Page 122
- Page 123
- Page 123
- Page 124
- Page 124
- Page 125
- Page 125
- Page 126
- Page 126
- Page 127
- Page 127
- Page 128
- Page 128
- Page 129
- Page 129
- Page 130
- Page 130
- Page 131
- Page 131
- Page 132
- Page 132
- Page 133
- Page 133
- Page 134
- Page 134
- Page 135
- Page 135
- Page 136
- Page 136
- Page 137
- Page 137
- Page 138
- Page 138
- Page 139
- Page 139
- Page 140
- Page 140
- Page 141
- Page 141
- Page 142
- Page 142
- Page 143
- Page 143
- Page 144
- Page 144
- Page 145
- Page 145
- Page 146
- Page 146
- Page 147
- Page 147
- Page 148
- Page 148
- Page 149
- Page 149
- Page 150
- Page 150
- Page 151
- Page 151
- Page 152
- Page 152
- Page 153
- Page 153
- Page 154
- Page 154
- Page 155
- Page 155
- Page 156
- Page 156
- Page 157
- Page 157
- Page 158
- Page 158
- Page 159
- Page 159
- Page 160
- Page 160
- Page 161
- Page 161
- Page 162
- Page 162
- Page 163
- Page 163
- Page 164
- Page 164
- Page 165
- Page 165
- Page 166
- Page 166
- Page 167
- Page 167
- Page 168
- Page 168
- Page 169
- Page 169
- Page 170
- Page 170
- Page 171
- Page 171
- Page 172
- Page 172
"My mistake," Tavi said. "Obviously."
"Obviously," Kitai replied with a rather smug smile. Her expression grew more serious. "Though not solely for the immediate reasons."
He frowned and rolled a hand, inviting her to continue.
She folded her hands in her lap and frowned, as if gathering her words together before releasing them. "This enemy is a threat to you as your others are not, chala."
"The vord?"
She nodded.
"In what way?"
"They threaten to unmake who you are," she said quietly. "Despair and fear are powerful foes. They can change you into something you are not."
"You said something like that last winter," he said. "When we were trapped atop that Shuaran tower."
"It is no less true now," she said in a quiet voice. "Remember that I can feel you, chala. You cannot hide these things from me. You have tried to, and I have respected your desire. Until now."
He frowned at her, troubled.
She slid her hand across the table, palm up. His own hand covered it without the need for a conscious decision on his own part.
"Talk to me," she urged quietly.
"There was always someone nearby on the ships. Or else we were in lessons and…" He shrugged. "I… I didn’t want to burden you. Or frighten you."
She nodded and spoke without rancor. "Was it because you think I am insufficiently strong? Or because you find me insufficiently brave?"
"Because I find you insufficiently…" he faltered.
"Capable?" she suggested. "Helpful?"
"… replaceable," he finished.
Her eyebrows lifted at that. She returned his earlier gesture, rolling her hand for him to continue.
"I can’t lose you," he said quietly. "I can’t. And I’m not sure that I’m able to protect you. I’m not sure anyone can."
Kitai stared at him for a moment without expression. Then she pressed her lips together, shook her head, and rose. She walked around the table with that same severe expression on her face, but it wasn’t until she was standing beside Tavi’s chair that he realized that she was shaking with unreleased laughter.
She insinuated herself onto his lap, lovely in the green grown, wrapped her pale arms around his neck, and kissed him. Thoroughly. Her gentle laughter bubbled against his tongue as she did. When she finally drew away, moments later, she put her fever-warm hands on either side of his face, looking down at him fondly.
"My Aleran," she said, her voice loving. "You idiot."
He blinked at her.
"Are you only now realizing that forces greater than ourselves might tear us apart?" she asked, still smiling.
"Well…" he began. "Well… well no, not exactly…" He trailed off weakly.
"But that was always true, Aleran," she said, "long before the vord threatened our peoples. If they had never done so, it would still be true."
"What do you mean?"
She shrugged a shoulder. Then she took up his knife and fork and cut another slice of roast as she spoke. "Many things can end lives. Even the lives of Aleran Citizens. Disease. Fires. Accidents. And, in the end, age itself." She fed him the piece of roast and watched him begin to chew before nodding approval and beginning to cut another. "Death is certain, Aleran – for all of us. That being true, we know that all of those we love will either be torn away from us, or we will be torn away from them. It follows as naturally as the night after sundown."
"Kitai," Tavi began.
She slipped another piece of roast into his mouth, and said, quietly, "I am not finished."
He shook his head and began to chew, listening.
She nodded approval again. "In the end, the vord are nothing special, Aleran, unless you allow them to be. In fact, they are less threatening than most."
He swallowed, and said, "How can you say that?"
"How can I not?" she replied smoothly. "Think on it. You have a reasonably good mind when you choose to use it. I am certain it will come to you eventually." She arched and stretched, lifting her arms straight overhead. Tavi found his left hand resting on the small of her back, left bare by the gown. He couldn’t seem to stop himself from stroking that soft skin in a slow circle, barely touching. "Mmmm. That pleases me. And this gown pleases me. And the jewels, too – though I couldn’t wear them on a nighttime hunt. Still, they are beautiful."
"And expensive," Tavi said. "You wouldn’t believe."
Kitai rolled her eyes. "Money."
"Not everyone uses obsidian arrowheads as the basic standard of trade," he told her, smiling.
"No," she replied tartly. "Though if it cost an Aleran money every time he wanted to kill something, it might have helped make your people’s history much less interesting reading." She looked down at him for a moment, smiling, then asked, "Do you think the jewels are beautiful, Aleran?"
Tavi touched her cheek. "I’d like to see you in nothing else."
Her smile widened. "That," she said, "would be wholly inappropriate, my lord Octavian." But her hands very slowly rose to the nape of her neck, and the clasp of the gown. Tavi let out another low, growling sound, and felt his hand curling possessively on the line of her waist.
Hoofbeats came rapidly thudding toward the isolated pavilion. The guards, who were stationed in a loose line forty yards down the hill at Magnus’s insistence, against the possibility of further vord infiltrators, began exchanging passwords with the messenger, whose voice was pitched high with excitement.
Tavi groaned and rested his forehead against Kitai’s… gown for a moment. "Of course. Something happens now."
Kitai let out a low, wicked laugh, and said, "We could just keep going, if you like."
"Bloody crows, no," Tavi said, flushing again. He rose, lifting her as he did, and set her gently down on her feet. "Do I look all right?"
She leaned up and licked the corner of his mouth, eyes dancing, then wiped it with a napkin. She straightened the lines of his dress tunic slightly, and said, "You look most proper, my lord Octavian."
He growled beneath his breath, something about remembering not to kill the messenger, and walked to draw aside one of the cloths that veiled the pavilion’s interior. A Legion valet was hurrying up the slope beside a messenger in the armor of an Antillan militiaman. The Antillan strode up the hill in the precisely spaced stride of an experienced legionare, stopped before Tavi, and saluted crisply. "Your Highness."
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 50
- Page 51
- Page 51
- Page 52
- Page 52
- Page 53
- Page 53
- Page 54
- Page 54
- Page 55
- Page 55
- Page 56
- Page 56
- Page 57
- Page 57
- Page 58
- Page 58
- Page 59
- Page 59
- Page 60
- Page 60
- Page 61
- Page 61
- Page 62
- Page 62
- Page 63
- Page 63
- Page 64
- Page 64
- Page 65
- Page 65
- Page 66
- Page 66
- Page 67
- Page 67
- Page 68
- Page 68
- Page 69
- Page 69
- Page 70
- Page 70
- Page 71
- Page 71
- Page 72
- Page 72
- Page 73
- Page 73
- Page 74
- Page 74
- Page 75
- Page 75
- Page 76
- Page 76
- Page 77
- Page 77
- Page 78
- Page 78
- Page 79
- Page 79
- Page 80
- Page 80
- Page 81
- Page 81
- Page 82
- Page 82
- Page 83
- Page 83
- Page 84
- Page 84
- Page 85
- Page 85
- Page 86
- Page 86
- Page 87
- Page 87
- Page 88
- Page 88
- Page 89
- Page 89
- Page 90
- Page 90
- Page 91
- Page 91
- Page 92
- Page 92
- Page 93
- Page 93
- Page 94
- Page 94
- Page 95
- Page 95
- Page 96
- Page 96
- Page 97
- Page 97
- Page 98
- Page 98
- Page 99
- Page 99
- Page 100
- Page 100
- Page 101
- Page 101
- Page 102
- Page 102
- Page 103
- Page 103
- Page 104
- Page 104
- Page 105
- Page 105
- Page 106
- Page 106
- Page 107
- Page 107
- Page 108
- Page 108
- Page 109
- Page 109
- Page 110
- Page 110
- Page 111
- Page 111
- Page 112
- Page 112
- Page 113
- Page 113
- Page 114
- Page 114
- Page 115
- Page 115
- Page 116
- Page 116
- Page 117
- Page 117
- Page 118
- Page 118
- Page 119
- Page 119
- Page 120
- Page 120
- Page 121
- Page 121
- Page 122
- Page 122
- Page 123
- Page 123
- Page 124
- Page 124
- Page 125
- Page 125
- Page 126
- Page 126
- Page 127
- Page 127
- Page 128
- Page 128
- Page 129
- Page 129
- Page 130
- Page 130
- Page 131
- Page 131
- Page 132
- Page 132
- Page 133
- Page 133
- Page 134
- Page 134
- Page 135
- Page 135
- Page 136
- Page 136
- Page 137
- Page 137
- Page 138
- Page 138
- Page 139
- Page 139
- Page 140
- Page 140
- Page 141
- Page 141
- Page 142
- Page 142
- Page 143
- Page 143
- Page 144
- Page 144
- Page 145
- Page 145
- Page 146
- Page 146
- Page 147
- Page 147
- Page 148
- Page 148
- Page 149
- Page 149
- Page 150
- Page 150
- Page 151
- Page 151
- Page 152
- Page 152
- Page 153
- Page 153
- Page 154
- Page 154
- Page 155
- Page 155
- Page 156
- Page 156
- Page 157
- Page 157
- Page 158
- Page 158
- Page 159
- Page 159
- Page 160
- Page 160
- Page 161
- Page 161
- Page 162
- Page 162
- Page 163
- Page 163
- Page 164
- Page 164
- Page 165
- Page 165
- Page 166
- Page 166
- Page 167
- Page 167
- Page 168
- Page 168
- Page 169
- Page 169
- Page 170
- Page 170
- Page 171
- Page 171
- Page 172
- Page 172