The Sweet Far Thing (Page 224)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
- Page 257
“Perhaps if the Order hadn’t been afraid of the Winterlands, if they hadn’t made it forbidden all those years, you’d know more about it!”
“We know what we need to know about the Winterlands and those filthy creatures: that they must be controlled or destroyed.”
“You’ll never destroy them. It isn’t possible. The creatures are feeding souls to the tree—the souls of the dead and the living. They’ve been coming into our world through the secret door and taking them back. That’s what happened to Miller’s men, to the mummers, to Ithal. They were taken! Those horrible things I saw—I thought I was going mad. Eugenia told me you would make me see things, illusions, that I would feel mad, and I believed her.”
“You are mad!” McCleethy growls, her voice rising.
Fowlson holds out a hand. “Sahirah, what if—”
Her eyes flash. “Don’t.” And Fowlson, the bully, quiets like that frightened boy in his mother’s kitchen. “Eugenia Spence was the most loyal member of the Order who ever lived! And you are the daughter of the one who nearly killed her. Why should I believe you?”
Her words sting, but I have no time to be wounded. “Because I’m telling you the truth. When Eugenia sacrificed herself for Sarah and Mary, they fed her soul to their god, to the tree. She became a part of it—her power joined to its. And over time, they’ve become something new, something enormously powerful. She isn’t what she was. She isn’t the Eugenia you knew.”
“Sahirah, you said it would be safe,” Mrs. Nightwing whispers.
“Lillian, she’s invented this tale. It’s ridiculous! Eugenia Spence!”
“Are you so desperate to be right—to admit no cracks—that you would ignore my warning?” I say.
“Miss Doyle, why don’t you admit the truth—that you are loath to share the power, and that you would do anything to hold on to it?” McCleethy turns on Fowlson. “And how could you believe her?”
Fowlson lowers his eyes. He turns his hat in his hands.
Miss McCleethy’s gaze is cool. “We gave you a chance to join with us, Miss Doyle. You refused. Did you think one girl could hold us back?”
It is not a question to be answered, so I say nothing.
“Our plans will continue with or without you.”
“I’ve heard enough.” Miss McCleethy rises.
A flicker of worry passes over Nightwing’s face. “Perhaps we—”
“Lillian, remember your place as well.” The door closes behind McCleethy with barely a sound.
I’ve never heard anyone speak to Mrs. Nightwing in such a manner. I wait for her to dismiss me, to resume being Mrs. Nightwing—imperious, commanding, never wrong.
“Sahirah…,” Fowlson says as he follows his lover out. I hear them arguing in heated whispers beyond the door, Miss McCleethy’s mumbles sounding hard and quick, Fowlson’s slower and defensive.
“I am not of the Order,” Mrs. Nightwing explains to Kartik and me. “My power did not take, you see. Within months, it faded. I was not destined to continue. I left Spence for a life outside the Order, for marriage. And when the power of that faded, too, I came back to help. I chose a life of service. There is no shame in that.” She rises. “Women have fought and died to preserve the sanctity of the realms. Perhaps you could bend just a little.”
Mrs. Nightwing’s skirts whisk stiffly across the floor, and then Kartik and I are the only ones left. Soon morning will creep into afternoon. Dusk will fall. And then night.
Felicity and Ann rush in, out of breath. “We were listening at the door earlier,” Ann explains. “Before McCleethy shooed us away.”
“Then you know they don’t believe me. They think I’m mad, a liar like Wilhelmina Wyatt,” I say. “We’re on our own.”
Felicity puts a hand on my shoulder. “Perhaps you are wrong about this, Gemma.”
And for once, I sincerely hope that I am. For if they come, I don’t know how to stop them.
CHAPTER SIXTY-FOUR
THE RAIN SPITS ITS RAGE AT OUR WINDOWS. THE WIND’S A persistent howl, an animal begging to be let in for the night. Felicity and Ann have begun a halfhearted game of tiddledy-winks to keep their nerves at bay. They flick the colorful circles at each other, but neither keeps score. Just outside, front and back, Kartik and Fowlson keep watch. Miss McCleethy’s furious about it, but Mrs. Nightwing insisted, and I’m glad. I wish Inspector Kent were here, but he has taken Mademoiselle LeFarge to London to visit his family.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
- Page 257