The Sweet Far Thing (Page 99)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
- Page 257
I think of my father, and my stomach tightens at the memory of finding him in the opium den.
“But cocaine is perfectly harmless,” Ann says. “It is in many tonics and lozenges.”
Dr. Van Ripple’s smile is strained. “So they say, but I think otherwise, my dear. For I saw how it ruined the girl so that she no longer knew what was truth and what illusion. She was suspicious in the extreme, seeing haunts in the shadows. She insisted that she was the only one who might stop this terrible plan, and she wrote long into the night on a secret tome which she said was of the utmost importance. Once, I surprised her as she worked past midnight in the studio, the candle burned nearly to the last of its wick. She startled and covered the pages quickly. She would not show it to me. I suspected her of divulging the secrets of my magic. I dismissed her, and that was all I saw of her for many months, until one spring day three years ago. Just after I’d dined, she knocked upon my door.
“I scarcely recognized her, so shocking was her appearance. Her eyes were those of the doomed. She’d not slept or taken food in some time. And her behavior was most odd. She asked for paper and pen, and I provided them. ‘I am wicked,’ she wrote. Naturally I thought her unsettled in mind and implored her to stay. But she insisted that dark forces were at work. ‘They will keep me from revealing the truth,’ she wrote. ‘I must act quickly before I am found.’”
“What forces did she speak of?” Ann presses.
The doctor stretches his long fingers over the top of his walking stick, preening like a rooster. “It seems we shall never know. The lady left my home—and vanished.”
“What became of the pages she wrote?” I ask.
He takes a deep breath. “I cannot say. Perhaps that terrible secret she feared died along with her. Or perhaps, even now, some diabolical plan is at work, and we are at its mercy.” The doctor smiles like a kind uncle. He offers his card. “For your mother. She might have need of a magician to entertain her guests some evening?” I take the card; he closes his hands over mine. “Open them.”
When I do, they are empty. The card is gone. “How did you—”
He pulls the card from behind my ear and places it triumphantly in my palm. “Ah, there it was! Such mischievous calling cards I have, I’m afraid.” Dr. Van Ripple pats his pockets and frowns. “Oh, dear. Oh, my.”
“What is the matter?” Felicity asks.
“I seem to have misplaced my wallet. I do hate to impose, but might you lend an old man a few shillings? I give you my word as a gentleman that I shall repay you in full on the morrow—”
“There you are! Really, girls, you had me quite worried,” Mademoiselle LeFarge announces, hastening straight for us with a fuming McCleethy behind her. I do hope the magic lantern show is a wonder, for this may be my last night on earth.
“These young ladies are not my daughters, sir. They are my charges,” Mademoiselle LeFarge splutters. “You had me quite worried indeed, girls.”
“Trouble, my dear?” Inspector Kent takes a stand beside Mademoiselle LeFarge. He gives the doctor the penetrating stare he has perfected as a policeman, and the magician blanches.
“Well, I shall be off, then,” Dr. Van Ripple says quickly.
“Hold a moment. I know that face—Bob Sharpe. It’s been a while, but I see the years haven’t changed everything about you, sir.” Inspector Kent stares hard at Dr. Van Ripple. “You weren’t attempting to extort money from these young ladies, were you?”
“Inspector, you do wound me,” Dr. Van Ripple says. “I merely watched over them like a mother hen.”
The inspector folds his arms and looms over Dr. Van Ripple. “Like a fox guarding the hens, you mean. Mr. Sharpe, I trust that you have no desire to return to prison, and that I’ll not see you again this evening?”
“As it happens, I have a previous engagement.”
Miss McCleethy’s stare nearly stops my blood. “I am sorry, Mademoiselle LeFarge. I was gone but a moment,” she says.
“Ladies,” Mademoiselle LeFarge chides, “if you ever wish to leave the confines of Spence again—”
“Spence, you say? Spence Academy for Young Ladies?” Dr. Van Ripple asks.
Mademoiselle LeFarge nods. “The very same, sir.”
Dr. Van Ripple gives us a little push. “Yes, well, wouldn’t want to miss the show. Best to take your seats now. A good evening to you all. Inspector.” And with that, the old man hobbles away, as fast as he can.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
- Page 257