The Sweet Far Thing (Page 237)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
- Page 257
Beside me, Ann screams and screams, her desperate shrieks blending into the crowd’s exultant shouts until it is impossible to tell where one leaves off and the other begins. I feel as if I shall vomit. My breath is ragged and tears prick my eyes. Ann sits perfectly still and stops screaming, shocked into total silence.
With a syrupy sigh, the vines wriggle forward and claim the headless body of Miss McCleethy. The girls kneel, hands clasped as if in prayer. Pippa stands before them, behind the altar. She raises a chalice over her head and brings it down again, mumbling words I cannot hear. She pulls a fat berry from the cup and places it gently into the waiting palms of Bessie. Slowly and solemnly she moves down the line, handing out a berry to each girl bowed before her.
“Who is the way?” she bellows.
“Mistress Pippa!” they respond in unison. “She is the chosen one.”
“What is our task?”
“To eat the berries and stay in paradise.”
“Amen,” she says.
As one, the girls bring the berries to their mouths. They gobble them up.
Pip turns to us with her arms spread, her mouth open in a delirious smile. “I am sorry about your teacher, but she wouldn’t have been able to join with us. But I have faith in you. After all, you’ve come back. But you must be as we are, my darlings. Those who would follow me must eat the berries.”
I find my voice at last. “Pip, please listen. The Winterlands creatures mean to take over the realms. If you kill me, I cannot fight them.”
“Oh, Fee! You’re here. That’s jolly,” Pippa says as Fee looks at her in horror.
Pippa saunters over to us and places berries in our hands. She gives Ann a kiss on the forehead. “Ann, darling, why do you shake so? Are you cold?”
“Y-yes,” Ann whispers. Her lips tremble with sheer terror. “Cold.”
“Do you believe, darling? Do you believe that I am the chosen one?”
“Yes.” Ann nods, sobbing.
“And will you eat the berries? Will you accept my grace?”
“If you were truly the chosen one, you would not need to intimidate your believers,” I say. If I am to die, I will not go without a voice.
Pippa strokes my hair. “You’ve never liked me much, Gemma. I think you are jealous.”
“You may think what you like. We are in danger. All of us. The Winterlands creatures mean to rule the realms. They have already killed many of the tribes. They ride without mercy, taking the souls of those who will not join them.”
“The creatures are on their way here now. If they sacrifice me at the Tree of All Souls, they will have all the power of the Temple and rule the realms.”
“They cannot rule the realms!” She laughs. “They cannot because I am chosen. I hold the magic. It grows in me. The tree told me so! If they plotted, I should know it.”
“You don’t know everything, Pippa,” I say.
She brings her face toward me until it is inches from mine. Her lips are still purple from the berries. Her breath smells of vinegar. “You’re lying.” A slight smile pulls at her mouth. “Why don’t you use your magic against me?”
“I don’t want to do that,” I say, my voice cracking.
Pippa’s face lights up. “You’ve lost it, haven’t you?”
“No, I haven’t—”
“That’s why you couldn’t stop me—because I am the true chosen one!” Pippa thunders.
Bessie grabs me hard by the arm. “Let’s prove it to the unbelievers! Let’s take ’em to the Winterlands!”
Pippa claps. “That is a splendid plan! Oh, yes, let’s!”
Felicity takes Pip’s hands. “Pippa, if I eat the berries, if I stay with you, will you let them go?”
“Felicity!” I shout.
She shakes her head and gives me the tiniest of smiles.
“Will you? Will you let them go?”
A glimmer of recognition flashes in Pip’s eyes, as if she is remembering a favorite dream. She leans down, the black of her hair weaving into Felicity’s blond strands, a tapestry of light and dark. Sweetly, Pippa kisses Fee on her forehead.
“No,” she says harshly.
“Pip, you don’t understand; they’ll hurt you,” Felicity implores, but Pippa is past human reason.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
- Page 257