The Sweet Far Thing (Page 251)
← Previous chap
Next chap →
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
- Page 257
“Paris, then. What will you do there?”
“Really, Gemma,” she says as if I don’t know anything and never will. “It is where all the bohemians live. Now that I’ve my inheritance, I might take up painting and live in a garret. Or perhaps I shall become an artist’s model,” she says, delighting in how scandalous this sounds. Her voice drops to a whisper. “I’ve heard there are others like me there. Perhaps I will love again.”
“You’ll be the toast of Paris,” I say.
She grins widely. “Do come with us! We could have such a merry time together!”
“I think I should like to go to America,” I answer, the plan forming with my words. “To New York.”
“That’s grand!”
“Yes,” I say, brightening a bit at the prospect. “It is, isn’t it?”
Felicity holds more tightly to my arm. “I don’t know if you have heard the news, but I would tell you before anyone else does. Miss Fairchild has accepted Simon’s suit. They are betrothed.”
I nod. “That’s as it should be. I wish them happiness.”
“I wish her luck. Mark my words, Simon will lose all his hair and be fat as Fezziwig before he’s thirty.” She giggles.
A new dance is called. It brings fresh excitement to the crowd. The floor fills as a lively tune gives new life to the party. Holding hands, standing together in a crush of silk and flowers, Felicity and I watch the dancers moving as one. They spin about like the earth on its axis, enduring the dark, waiting for the sun.
Felicity squeezes my hand, and I feel the slightest hint of realms magic pulsing there. “Well, Gemma, we survived it.”
“Yes,” I say, squeezing back. “We have survived.”
ON FRIDAY, THOMAS AND I ACCOMPANY FATHER TO Bristol, where the HMS Victoria awaits, ready to take him home to India. The docks are awash in well-dressed travelers—men in fine suits, ladies in wide-brimmed hats to keep out the rare English sun, which has obliged them by shining brightly today. The boards are stacked with trunks bound with twine, stamped for other destinations. They stand as testament that life is a constant heartbeat, pulsing everywhere at once, and we are but a small part of that eternal ebb and flow. I wonder where Ann is at this moment. Perhaps she is standing center stage at the Gaiety, ready to embark on a path where nothing is certain and she can be whoever she wishes. I should like very much to see her in this new life.
Father has spoken to Grandmama about my decision. She is scandalized, of course, but it is done. I shall go to university. After that, I shall have a modest allowance upon which to live, administered by Tom, who has done his best to convince Grandmama that I shall not fall to ruin in the streets. But if I truly desire independence, I shall need to work. It is unheard of. A black mark. Yet I find that I am excited by the prospect of having my own pursuits and earning my own keep. At any rate, it is the price for my freedom, so there you have it.
Father is wearing his favorite white suit. It is not snug the way it should be; he’s far too thin. But he cuts a dashing figure anyway. We stand on the docks, making our goodbyes, as people push past in a flurry of excitement.
“Safe voyage to you, Father,” Thomas says. He and Father shake hands awkwardly.
“Thank you, Thomas,” Father says, coughing. He must wait for the spasm to subside before finding his voice again. “I shall see you at Christmas.”
Tom looks down at his feet. “Yes. Of course. Till Christmas.”
I embrace Father. He holds me a moment longer than usual, and I can feel his ribs. “Thank you for seeing me off, pet.”
“I’ll write to you,” I say, trying not to cry.
He releases me with a smile. “Then I shall eagerly await your letters.”
The ship’s horn bellows its deep warning. Stewards raise their voices, giving the final call for all passengers to board. Father mounts the plank and makes his way slowly to the edge of the ship amidst a crowd of other travelers waving goodbye. He stands tall, hands on the railing, face forward. The sun, that great magic lantern, casts its illusory light, catching my father’s face in such a way that I see no lines, no pallor, no sadness. I do not see the shadow of what is to come sitting in the hollows under his eyes, slowly thinning the planes of his cheeks. There are some illusions I’m not prepared to give up just yet.
As the ship pulls slowly away and out to the blinding sea, I see him as I wish to: healthy and strong and happy, his smile a bright, shiny promise of new days, whatever they may bring.
← Previous chap
Next chap →
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
- Page 257