Shards of Hope (Page 100)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 50
- Page 51
- Page 51
- Page 52
- Page 52
- Page 53
- Page 53
- Page 54
- Page 54
- Page 55
- Page 55
- Page 56
- Page 56
- Page 57
- Page 57
- Page 58
- Page 58
- Page 59
- Page 59
- Page 60
- Page 60
- Page 61
- Page 61
- Page 62
- Page 62
- Page 63
- Page 63
- Page 64
- Page 64
- Page 65
- Page 65
- Page 66
- Page 66
- Page 67
- Page 67
- Page 68
- Page 68
- Page 69
- Page 69
- Page 70
- Page 70
- Page 71
- Page 71
- Page 72
- Page 72
- Page 73
- Page 73
- Page 74
- Page 74
- Page 75
- Page 75
- Page 76
- Page 76
- Page 77
- Page 77
- Page 78
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 80
- Page 81
- Page 81
- Page 82
- Page 82
- Page 83
- Page 83
- Page 84
- Page 84
- Page 85
- Page 85
- Page 86
- Page 86
- Page 87
- Page 87
- Page 88
- Page 88
- Page 89
- Page 89
- Page 90
- Page 90
- Page 91
- Page 91
- Page 92
- Page 92
- Page 93
- Page 93
- Page 94
- Page 94
- Page 95
- Page 95
- Page 96
- Page 96
- Page 97
- Page 97
- Page 98
- Page 98
- Page 99
- Page 99
- Page 100
- Page 100
- Page 101
- Page 101
- Page 102
- Page 102
- Page 103
- Page 103
- Page 104
- Page 104
- Page 105
- Page 105
- Page 106
- Page 106
- Page 107
- Page 107
- Page 108
- Page 108
- Page 109
- Page 109
- Page 110
- Page 110
- Page 111
- Page 111
- Page 112
- Page 112
- Page 113
- Page 113
- Page 114
- Page 114
- Page 115
- Page 115
- Page 116
- Page 116
- Page 117
- Page 117
- Page 118
- Page 118
- Page 119
- Page 119
- Page 120
- Page 120
- Page 121
- Page 121
- Page 122
- Page 122
- Page 123
- Page 123
- Page 124
- Page 124
- Page 125
- Page 125
- Page 126
- Page 126
- Page 127
- Page 127
- Page 128
- Page 128
- Page 129
- Page 129
- Page 130
- Page 130
- Page 131
- Page 131
- Page 132
- Page 132
- Page 133
- Page 133
- Page 134
- Page 134
- Page 135
- Page 135
- Page 136
- Page 136
- Page 137
- Page 137
- Page 138
- Page 138
- Page 139
- Page 139
- Page 140
- Page 140
- Page 141
- Page 141
- Page 142
- Page 142
- Page 143
- Page 143
- Page 144
- Page 144
- Page 145
- Page 145
- Page 146
- Page 146
- Page 147
- Page 147
- Page 148
- Page 148
- Page 149
- Page 149
- Page 150
- Page 150
- Page 151
- Page 151
- Page 152
- Page 152
- Page 153
- Page 153
- Page 154
- Page 154
- Page 155
- Page 155
- Page 156
- Page 156
- Page 157
- Page 157
- Page 158
- Page 158
- Page 159
- Page 159
Miane inclined her head in regal acceptance of the offer. “Malachai will send you more photos, and we will share the information about Olivia’s e-mail account so you can track from your end while we do it from ours.” Her chilly gaze, which had gone to her lieutenant, shifted back to Aden. “We did not attack you and have no desire to make an enemy of you.”
A strand of her hair escaping to slide against her face, she added, “You should also know that Jim was no drug addict. He lost two family members to a drug that was created by a sea changeling”—a tightening of her lips—“and that affects our biochemistry specifically. It turned him adamantly against drugs.”
“It could also be argued that he had a genetic predisposition to addiction.”
“Do you know your people?” A blunt question.
“I get your point.”
“Olivia, too, was strong and healthy, with no tendencies toward mind-altering substances.”
“Could she have built the poison bombs?”
“Yes. She’s a chemist, a very good one.”
Stepping out into a patch of moonlight, Aden said, “It appears your packmates were forcibly addicted to keep them on a short leash. Olivia was likely addicted after building the bombs—or the components at least.”
Yes, Zaira thought, that made sense. Olivia’s captors had used Persephone as the leash at first, but had wanted further control when they sent Olivia out into the world. In all probability, she’d come to the end of her expertise, and was thus rendered expendable. Now, so would her daughter be.
Screaming anger howling in her skull, Zaira knew there was a good chance Persephone was already dead, killed when her mother outlived her usefulness, but until she knew for certain, she would consider the child alive and a hostage.
“I would not sacrifice my people this way,” Miane said in answer to the unasked question in the air. “I would not degrade them.”
Zaira believed her. There was something undeniably ruthless about Miane, but her grief was real, as was her fury.
“The e-mail details.” Malachai passed over a slip of paper.
Zaira immediately saw why he’d been able to get into his packmate’s account so easily.
The password was “Persephone.”
Looking up with her own fury a firestorm inside her, she said, “No child should ever be put in a cage.”
“It appears we understand one another.” Reaching into a hidden pocket, Miane retrieved a black card engraved with her name and contact details and gave it to Zaira. “Should you need to get in touch with me. Now, we must hunt.”
It looks like you have made a political ally, Aden said as Miane and her guards left.
Zaira held the card so Aden could see it, too. I think she sensed that we are very similar in certain ways.
“You should take her up on her offer.”
“For political purposes?”
“No, out of friendship. If nothing else, you will have a conversation with a woman rumored to be a mako shark in changeling form—though I’m not so certain she’s anything so explicable.”
Zaira slid away the card. “Friendship.” She’d never considered the concept in relation to anyone but Aden, certainly never with anyone outside the squad. But she’d already broken countless rules. Why not this one, too?
Chapter 52
DEVRAJ SANTOS WAS on the phone with one of Aden’s people, hammering out details of the training protocol they were creating for the fiercely strong and unique psychic abilities now appearing in the Forgotten population, when Aubry ran into his office. Dev took one look at the urgency on his normally laid-back vice director’s face and cut the conversation short.
“What is it?” he asked Aubry.
“There’s just been a kidnapping attempt against five of our children.”
Dev’s anger was an arctic thing. The Forgotten had been through this once before, would rise up in bloody war to stop a second wave of innocent death. “The ones with SnowDancer and DarkRiver?” The two packs had offered safe harbor for gifted Forgotten children who needed to grow into their strength away from covetous eyes.
“Safe.” Aubry flipped an organizer toward him, his Texan drawl having turned clipped and hard. “These five are too young to relocate, were playing together in a small park when a fucking assault force came after them.”
Taking the organizer, Dev flipped through the images from the scene. “Injuries?”
“Kids are scared but safe. All three of the parents who were shooting the breeze while the kids played are down with severe wounds.” His hand tightened, tendons pushing up against the deep brown of his skin. “The adults confirmed the attackers were Psy, and that they had a symbol on their uniforms that traces back to the Marshall family.”
“How are the children safe if this was an assault force?”
“Luck,” Aubry said, voice grim. “Tag and Tiara were armed and close enough to respond to the telepathic cries for help. Otherwise, we’d be looking at dead parents and abducted children.”
In spite of his anger, Dev could see what Aubry couldn’t, blinded as the other man was by the terror and pain he’d witnessed at the site. “Why would the team wear identifiable gear, Aubry?” It went against every tenet of black ops. “Especially that of a prominent family?”
“Stupidity? Arrogance?” Aubry ran both hands over his clean-shaven skull, his eyes glittering. “Tiara and Tag shot a couple of them, so we’ve got blood at least, even if they all escaped. Fucking cowards.”
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 50
- Page 51
- Page 51
- Page 52
- Page 52
- Page 53
- Page 53
- Page 54
- Page 54
- Page 55
- Page 55
- Page 56
- Page 56
- Page 57
- Page 57
- Page 58
- Page 58
- Page 59
- Page 59
- Page 60
- Page 60
- Page 61
- Page 61
- Page 62
- Page 62
- Page 63
- Page 63
- Page 64
- Page 64
- Page 65
- Page 65
- Page 66
- Page 66
- Page 67
- Page 67
- Page 68
- Page 68
- Page 69
- Page 69
- Page 70
- Page 70
- Page 71
- Page 71
- Page 72
- Page 72
- Page 73
- Page 73
- Page 74
- Page 74
- Page 75
- Page 75
- Page 76
- Page 76
- Page 77
- Page 77
- Page 78
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 80
- Page 81
- Page 81
- Page 82
- Page 82
- Page 83
- Page 83
- Page 84
- Page 84
- Page 85
- Page 85
- Page 86
- Page 86
- Page 87
- Page 87
- Page 88
- Page 88
- Page 89
- Page 89
- Page 90
- Page 90
- Page 91
- Page 91
- Page 92
- Page 92
- Page 93
- Page 93
- Page 94
- Page 94
- Page 95
- Page 95
- Page 96
- Page 96
- Page 97
- Page 97
- Page 98
- Page 98
- Page 99
- Page 99
- Page 100
- Page 100
- Page 101
- Page 101
- Page 102
- Page 102
- Page 103
- Page 103
- Page 104
- Page 104
- Page 105
- Page 105
- Page 106
- Page 106
- Page 107
- Page 107
- Page 108
- Page 108
- Page 109
- Page 109
- Page 110
- Page 110
- Page 111
- Page 111
- Page 112
- Page 112
- Page 113
- Page 113
- Page 114
- Page 114
- Page 115
- Page 115
- Page 116
- Page 116
- Page 117
- Page 117
- Page 118
- Page 118
- Page 119
- Page 119
- Page 120
- Page 120
- Page 121
- Page 121
- Page 122
- Page 122
- Page 123
- Page 123
- Page 124
- Page 124
- Page 125
- Page 125
- Page 126
- Page 126
- Page 127
- Page 127
- Page 128
- Page 128
- Page 129
- Page 129
- Page 130
- Page 130
- Page 131
- Page 131
- Page 132
- Page 132
- Page 133
- Page 133
- Page 134
- Page 134
- Page 135
- Page 135
- Page 136
- Page 136
- Page 137
- Page 137
- Page 138
- Page 138
- Page 139
- Page 139
- Page 140
- Page 140
- Page 141
- Page 141
- Page 142
- Page 142
- Page 143
- Page 143
- Page 144
- Page 144
- Page 145
- Page 145
- Page 146
- Page 146
- Page 147
- Page 147
- Page 148
- Page 148
- Page 149
- Page 149
- Page 150
- Page 150
- Page 151
- Page 151
- Page 152
- Page 152
- Page 153
- Page 153
- Page 154
- Page 154
- Page 155
- Page 155
- Page 156
- Page 156
- Page 157
- Page 157
- Page 158
- Page 158
- Page 159
- Page 159