The Complete Stories (Page 154)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
"I hope you’re right. Oh, and, Weiss, would you spend some time with Drake?"
"The Galactic Press fellow?"
"Yes. Once we get back, the story of Saybrook’s Planet will be released for the public and I don’t think it would be wise to oversensationalize it. I’ve asked Drake to let you consult with him on the story. You’re a biologist and enough of an authority to carry weight with him. Would you oblige?"
"A pleasure."
The captain closed his eyes wearily and shook his head.
"Headache, Captain?"
"No. Just thinking of poor Saybrook."
He was weary of the ship. Awhile back there had been a queer, momentary sensation, as though he had been turned inside out. It was alarming and he had searched the minds of the keen-thinkers for an explanation. Apparently the ship had leaped across vast stretches of empty space by cutting across something they knew as "hyper-space." The keen-thinkers were ingenious.
But-he was weary of the ship. It was such a futile phenomenon. These life fragments were skillful in their constructions, yet it was only a measure of their unhappiness, after all. They strove to find in the control of inanimate matter what they could not find in themselves. In their unconscious yearning for completeness, they built machines and scoured space, seeking, seeking . . .
These creatures, he knew, could never, in the very nature of things, find that for which they were seeking. At least not until such time as he gave it to them. He quivered a little at the thought.
Completeness!
These fragments had no concept of it, even. "Completeness" was a poor word.
In their ignorance they would even fight it. There had been the ship that had come before. The first ship had contained many of the keen-thinking fragments. There had been two varieties, life producers and the sterile ones. (How different this second ship was. The keen-thinkers were all sterile,
while the other fragments, the fuzzy-thinkers and the no-thinkers, were all producers of life. It was strange.)
How gladly that first ship had been welcomed by all the planet! He could remember the first intense shock at the realization that the visitors were fragments and not complete. The shock had give way to pity, and the pity to action. It was not certain how they would fit into the community, but there had been no hesitation. All life was sacred and somehow room would have been made for them-for all of them, from the large keen-thinkers to the little multipliers in the darkness.
But there had been a miscalculation. They had not correctly analyzed the course of the fragments’ ways of thinking. The keen-thinkers became aware of what had been done and resented it. They were frightened, of course; they did not understand.
They had developed the barrier first, and then, later, had destroyed themselves, exploding their ships to atoms.
Poor, foolish fragments.
This time, at least, it would be different. They would be saved, despite themselves.
John Drake would not have admitted it in so many words, but he was very proud of his skill on the photo-typer. He had a travel-kit model, which was a six-by-eight, featureless dark plastic slab, with cylindrical bulges on either end to hold the roll of thin paper. It fitted into a brown leather case, equipped with a beltlike contraption that held it closely about the waist and at one hip. The whole thing weighed less than a pound.
Drake could operate it with either hand. His fingers would flick quickly and easily, placing their light pressure at exact spots on the blank surface, and, soundlessly, words would be written.
He looked thoughtfully at the beginning of his story, then up at Dr. Weiss. "What do you think, Doc?"
"It starts well."
Drake nodded. "I thought I might as well start with Saybrook himself. They haven’t released his story back home yet. I wish I could have seen Saybrook’s original report. How did he ever get it through, by the way?"
"As near as I could tell, he spent one last night sending it through the sub-ether. When he was finished, he shorted the motors, and converted the entire ship into a thin cloud of vapor a millionth of a second later. The crew and himself along with it."
"What a man! You were in this from the beginning, Doc?"
"Not from the beginning," corrected Weiss gently. "Only since the receipt of Saybrook’s report."
He could not help thinking back. He had read that report, realizing even then how wonderful the planet must have seemed when Saybrook’s coloniz-
ing expedition first reached it. It was practically a duplicate of Earth, with an abounding plant life and a purely vegetarian animal life.
There had been only the little patches of green fur (how often had he used that phrase in his speaking and thinking!) which seemed strange. No living individual on the planet had eyes. Instead, there was this fur. Even the plants, each blade or leaf or blossom, possessed the two patches of richer green.
Then Saybrook had noticed, startled and bewildered, that there was no conflict for food on the planet. All plants grew pulpy appendages which were eaten by the animals. These were regrown in a matter of hours. No other parts of the plants were touched. It was as though the plants fed the animals as part of the order of nature. And the plants themselves did not grow in overpowering profusion. They might almost have been cultivated, they were spread across the available soil so discriminately.
How much time, Weiss wondered, had Saybrook had to observe the strange law and order on the planet?-the fact that insects kept their numbers reasonable, though no birds ate them; that the rodent-like things did not swarm, though no carnivores existed to keep them in check.
And then there had come the incident of the white rats.
That prodded Weiss. He said, "Oh, one correction, Drake. Hamsters were not the first animals involved. It was the white rats."
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256