The Complete Stories (Page 42)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
He withdrew his hands from hers then, and Claire looked at that expressionless face no one could read-wondering. She was suddenly frightened ‘ again in a completely new way.
She swallowed nervously and stared at her hands, which were still tingling ‘ with the pressure of his fingers. She hadn’t imagined it; his fingers had pressed hers, gently, tenderly, just before they moved away.
Its fingers . . . Its fingers. . . .
She ran to the bathroom and scrubbed her hands-blindly, uselessly.
She was a bit shy of him the next day; watching him narrowly; waiting to see what might follow-and for a while nothing did.
Tony was working. If there was any difficulty in technique in putting up wallpaper, or utilizing the quick-drying paint, Tony’s activity did not show it. His hands moved precisely; his fingers were deft and sure.
He worked all night. She never heard him, but each morning was a new
adventure. She couldn’t count the number of things that had been done, and by evening she was still finding new touches-and another night had
come.
She tried to help only once and her human clumsiness marred that. He was in the next room, and she was hanging a picture in the spot marked by Tony’s mathematical eyes. The little mark was there; the picture was there; and a revulsion against idleness was there.
But she was nervous, or the ladder was rickety. It didn’t matter. She felt it going, and she cried out. It tumbled without her, for Tony, with far more than flesh-and-blood quickness, had been under her.
His calm, dark eyes said nothing at all, and his warm voice said only words. "Are you hurt, Mrs. Belmont?"
She noticed for an instant that her falling hand must have mussed that sleek hair of his, because for the first time she could see for herself that it was composed of distinct strands-fine black hairs.
And then, all at once, she was conscious of his arms about her shoulders and under her knees-holding her tightly and warmly.
She pushed, and her scream was loud in her own ears. She spent the rest of the day in her room, and thereafter she slept with a chair upended against the doorknob of her bedroom door.
She had sent out the invitations, and, as Tony had said, they were accepted. She had only to wait for the last evening.
It came, too, after the rest of them, in its proper place. The house was scarcely her own. She went through it one last time-and every room had been changed. She, herself, was in clothes she would never have dared wear before. . . . And when you put them on, you put on pride and confidence
with them.
She tried a polite look of contemptuous amusement before the minor, and the mirror sneered back at her masterfully.
What would Larry say? … It didn’t matter, somehow. The exciting days weren’t coming with him. They were leaving with Tony. Now wasn’t that strange? She tried to recapture her mood of three weeks before and failed completely.
The clock shrieked eight at her in eight breathless installments, and she turned to Tony. "They’ll be here soon, Tony. You’d better get into the basement. We can’t let them-"
She stared a moment, then said weakly, "Tony?" and more strongly, "Tony?" and nearly a scream, "Tony!"
But his arms were around her now; his face was close to hers; the pressure of his embrace was relentless. She heard his voice through a haze of emotional jumble.
"Claire," the voice said, "there are many things I am not made to understand, and this must be one of them. I am leaving tomorrow, and I don’t
want to. I find that there is more in me than just a desire to please you. Isn’t it strange?"
His face was closer; his lips were warm, but with no breath behind them -for machines do not breathe. They were almost on hers.
. . . And the bell sounded.
For a moment, she struggled breathlessly, and then he was gone and nowhere in sight, and the bell was sounding again. Its intermittent shrillness was insistent.
The curtains on the front windows had been pulled open. They had been closed fifteen minutes earlier. She knew that.
They must have seen, then. They must all have seen-everything!
They came in so politely, all in a bunch-the pack come to howl-with their sharp, darting eyes piercing everywhere. They had seen. Why else would Gladys ask in her jabbingest manner after Lany? And Claire was spurred to a desperate and reckless defiance.
Yes, he is away. He’ll be back tomorrow, I suppose. No, I haven’t been lonely here myself. Not a bit. I’ve had an exciting time. And she laughed at them. Why not? What could they do? Larry would know the truth, if it ever came to him, the story of what they thought they saw.
But they didn’t laugh.
She could read that in the fury in Gladys Claffern’s eyes; in the false sparkle of her words; in her desire to leave early. And as she parted with them, she caught one last, anonymous whisper-disjointed.
". . . never saw anything like … so handsome-"
And she knew what it was that had enabled her to finger-snap them so. Let each cat mew; and let each cat know-that she might be prettier than Claire Belmont, and grander, and richer-but not one, not one, could have so handsome a lover!
And then she remembered again-again-again, that Tony was a machine, and her skin crawled.
"Go away! Leave me be!" she cried to the empty room and ran to her bed. She wept wakefully all that night and the next morning, almost before dawn, when the streets were empty, a car drew up to the house and took Tony away.
Lawrence Belmont passed Dr. Calvin’s office, and, on impulse, knocked. He found her with Mathematician Peter Bogert, but did not hesitate on that account.
He said, "Claire tells me that U.S. Robots paid for all that was done at my house-"
"Yes," said Eh-. Calvin. "We’ve written it off, as a valuable and necessary
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256