The Complete Stories (Page 33)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
Clarence Rimbro appreciated all that in his distant way. He was an accountant, skilled in handling very advanced computer models, precise in his manners and clothing, not much given to smiling beneath his thin, well-kept mustache and properly aware of his own worth. When he drove from work toward home, he passed the occasional dwelling place on Earth proper and he never ceased to stare at them with a certain smugness.
Well, either for business reasons or mental perversion, some people simply had to live on Earth proper. It was too bad for them. After all, Earth proper’s soil had to supply the minerals and basic food supply for all the trillion of inhabitants (in fifty years, it would be two trillion) and space was at a premium. Houses on Earth proper just couldn ‘t be any bigger than that, and people who had to live in them had to adjust to the fact.
Even the process of entering his house had its mild pleasantness. He would enter the community twist place to which he was assigned (it looked, as did all such, like a rather stumpy obelisk), and there he would invariably find others waiting to use it. Still more would arrive before he reached the head of the line. It was a sociable time.
"How’s your planet?" "How’s yours?" The usual small talk. Sometimes someone would be having trouble. Machinery breakdowns or serious weather that would alter the terrain unfavorably. Not often.
But it passed the time. Then Rimbro would be at the head of the line; he would put his key into the slot; the proper combination would be punched; and he would be twisted into a new probability pattern; his own particular probability pattern; the one assigned to him when he married and became a producing citizen; a probability pattern in which life had never developed on Earth. And twisting to this particular lifeless Earth, he would walk into his own foyer.
Just like that.
He never worried about being in another probability. Why should he? He never gave it any thought. There were an infinite number of possible Earths. Each existed in its own niche; its own probability pattern. Since on a planet such as Earth there was, according to calculation, about a fifty-fifty chance of life’s developing, half of all the possible Earths (still infinite, since half of infinity was infinity) possessed life, and half (still infinite) did not. And living on about three hundred billion of the unoccupied Earths were three hundred billion families, each with its own beautiful house, powered by the sun of that probability, and each securely at peace. The number of Earths so occupied grew by millions each day.
And then one day, Rimbro came home and Sandra (his wife) said to him, as he entered, "There’s been the most peculiar noise."
Rimbro’s eyebrows shot up and he looked closely at his wife. Except for a certain restlessness of her thin hands and a pale look about the corners of her tight mouth, she looked normal.
Rimbro said, still holding his topcoat halfway toward the servette that waited patiently for it, "Noise? What noise? I don’t hear anything."
"It’s stopped now," Sandra said. "Really, it was like a deep thumping or
rumble. You’d hear it a bit. Then it would stop. Then you’d hear it a bit and so on. I’ve never heard anything like it."
Rimbro surrendered his coat. "But that’s quite impossible."
"I heard it."
"I’ll look over the machinery," he mumbled. "Something may be wrong."
Nothing was, that his accountant’s eyes could discover, and, with a shrug, he went to supper. He listened to the servettes hum busily about their different chores, watched one sweep up the plates and cutlery for disposal and recovery, then said, pursing his lips, "Maybe one of the servettes is out of order. I’ll check them."
"It wasn’t anything like that, Clarence."
Rimbro went to bed, without further concern over the matter, and wakened with his wife’s hand clutching his shoulder. His hand went automatically to the contact patch that set the walls glowing. "What’s the matter? What time is it?"
She shook her head. "Listen! Listen!"
Good Lord, thought Rimbro, there is a noise. A definite rumbling. It came and went.
"Earthquake?" he whispered. It did happen, of course, though, with all the planet to choose from, they could generally count on having avoided the faulted areas.
"All day long?" asked Sandra fretfully. "I think it’s something else." And then she voiced the secret terror of every nervous householder. "I think there’s someone on the planet with us. This Earth is inhabited."
Rimbro did the logical things. When morning came, he took his wife and children to his wife’s mother. He himself took a day off and hurried to the Sector’s Housing Bureau.
He was quite annoyed at all his.
Bill Ching of the Housing Bureau was short, jovial and proud of his part Mongolian ancestry. He thought probability patterns had solved every last one of humanity’s problems. Alec Mishnoff, also of the Housing Bureau, thought probability patterns were a snare into which humanity had been hopelessly tempted. He had originally majored in archeology and had studied a variety of antiquarian subjects with which his delicately poised head was still crammed. His face managed to look sensitive despite overbearing eyebrows, and he lived with a pet notion that so far he had dared tell no one, though preoccupation with it had driven him out of archeology and into housing.
Ching was fond of saying, "The hell with Malthus!" It was almost a verbal trademark of his. "The hell with Malthus. We can’t possibly overpopulate now. However frequently we double and redouble, Homo sapiens remains finite in number, and the uninhabited Earths remain infinite. And we don’t have to put one house on each planet. We can put a hundred,
a thousand, a million. Plenty of room and plenty of power from each probability sun."
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256