The Complete Stories (Page 174)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
"The knife. Don’t hold it in front of me. I can’t stand looking at it." Darrity said, "Why not?" He held it out. "Anything wrong with it? It’s a good knife."
Ralson lunged. Darrity stepped back and his left hand came down on the other’s wrist. He lifted the knife high in the air. "What’s the matter, Ralson? What are you after?"
Grant cried a protest but Darrity waved him away.
Darrity said, "What do you want, Ralson?"
Ralson tried to reach upward, and bent under the other’s appalling grip. ;He gasped, "Give me the knife."
"Why, Ralson? What do you want to do with it?"
"Please. I’ve got to-" He was pleading. "I’ve got to stop living."
"You want to die?"
"No. But I must."
Darrity shoved. Ralson flailed backward and tumbled into his cot, so that it squeaked noisily. Slowly, Darrity bent the blade of his penknife into its sheath and put it away. Ralson covered his face. His shoulders were shaking but otherwise he did not move.
There was the sound of shouting from the corridor, as the other prisoners reacted to the noise issuing from Ralson’s cell. The guard came hurrying down, yelling, "Quiet!" as he went.
Darrity looked up. "It’s all right, guard."
He was wiping his hands upon a large white handkerchief. "I think we’ll get a doctor for him."
Dr. Gottfried Blaustein was small and dark and spoke with a trace of an Austrian accent. He needed only a small goatee to be the layman’s caricature of a psychiatrist. But he was clean-shaven, and very carefully dressed. He watched Grant closely, assessing him, blocking in certain observations and deductions. He did this automatically, now, with everyone he met.
He said, "You give me a sort of picture. You describe a man of great talent, perhaps even genius. You tell me he has always been uncomfortable with people; that he has never fitted in with his laboratory environment, even though it was there that he met the greatest of success. Is there another environment to which he has fitted himself?"
"1 don’t understand."
"It is not given to all of us to be so fortunate as to find a congenial type of
company at the place or in the field where we find it necessary to make a living. Often, one compensates by playing an instrument, or going hiking, or joining some club. In other words, one creates a new type of society, when not working, in which one can feel more at home. It need not have the slightest connection with what one’s ordinary occupation is. It is an escape, and not necessarily an unhealthy one." He smiled and added, "Myself, I collect stamps. I am an active member of the American Society of Philatelists."
Grant shook his head. "I don’t know what he did outside working hours. I doubt that he did anything like what you’ve mentioned."
"Um-m-m. Well, that would be sad. Relaxation and enjoyment are wherever you find them; but you must find them somewhere, no?"
"Have you spoken to Dr. Ralson, yet?"
"About his problems? No."
"Aren’t you going to?"
"Oh, yes. But he has been here only a week. One must give him a chance to recover. He was in a highly excited state when he first came here. It was almost a delirium. Let him rest and become accustomed to the new environment. I will question him, then."
"Will you be able to get him back to work?"
Blaustein smiled. "How should I know? I don’t even know what his sickness is."
"Couldn’t you at least get rid of the worst of it; this suicidal obsession of his, and take care of the rest of the cure while he’s at work?"
"Perhaps. I couldn’t even venture an opinion so far without several interviews."
"How long do you suppose it will all take?"
"In these matters, Dr. Grant, nobody can say."
Grant brought his hands together in a sharp slap. "Do what seems best then. But this is more important than you know."
"Perhaps. But you may be able to help me, Dr. Grant."
"How?"
"Can you get me certain information which may be classified as top secret?"
"What kind of information?"
"I would like to know the suicide rate, since 1945, among nuclear scientists. Also, how many have left their jobs to go into other types of scientific work, or to leave science altogether."
"Is this in connection with Ralson?"
"Don’t you think it might be an occupational disease, this terrible unhap-piness of his?"
"Well-a good many have left their jobs, naturally."
"Why naturally, Dr. Grant?"
"You must know how it is, Dr. Blaustein, The atmosphere in modem
atomic research is one of great pressure and red tape. You work with the government; you work with military men. You can’t talk about your work; you have to be careful what you say. Naturally, if you get a chance at a job in a university, where you can fix your own hours, do your own work, write papers that don’t have to be submitted to the A.E.C., attend conventions that aren’t held behind locked doors, you take it."
"And abandon your field of specialty forever."
"There are always non-military applications. Of course, there was one man who did leave for another reason. He told me once he couldn’t sleep nights. He said he’d hear one hundred thousand screams coming from Hiroshima, when he put the lights out. The last I heard of him he was a clerk in a haberdashery."
"And do you ever hear a few screams yourself?"
Grant nodded. "It isn’t a nice feeling to know that even a little of the responsibility of atomic destruction might be your own."
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256