The Complete Stories (Page 188)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
It ended abruptly as Polyorketes, with a roar, charged once again. There was no science in the lunge. It was sheer bull-momentum. Dark head low, burly arms spread out with the hair-tufted fingers in choking position, he clumped on. Stuart was whirled to one side before he had a chance to intervene, and was spun tumbling across a cot.
The Kloro might have, without undue exertion, straight-armed Polyorketes to a halt, or stepped aside, allowing the whirlwind to pass. He did neither. With a rapid movement, a hand-weapon was up and a gentle pinkish line of radiance connected it with the plunging Earthman. Polyorketes stumbled and crashed down, his body maintaining its last curved position, one foot raised, as though a lightning paralysis had taken place. It toppled to one side and he lay there, eyes all alive and wild with rage.
The Kloro said, "He is not permanently hurt." He seemed not to resent the offered violence. Then he began again, "It is with some misgiving, Earthmen, that my companion and myself were made aware of a certain commotion in this room. Are you in any need which we can satisfy?"
Stuart was angrily nursing his knee which he had scraped in colliding with the cot. He said, "No, thank you, Kloro."
"Now, look here," puffed Windham, "this is a dashed outrage. We demand that our release be arranged."
The Kloro’s tiny, insectlike head turned in the fat old man’s direction. He
was not a pleasant sight to anyone unused to him. He was about the height of an Earthman, but the top of him consisted of a thin stalk of a neck with a head that was the merest swelling. It consisted of a blunt triangular proboscis in front and two bulging eyes on either side. That was all. There was no brain pan and no brain. What corresponded to the brain in a Kloro was located in what would be an Earthly abdomen, leaving the head as a mere sensory organ. The Kloro’s spacesuit followed the outlines of the head more or less faithfully, the two eyes being exposed by two clear semicircles of glass, which looked faintly green because of the chlorine atmosphere inside.
One of the eyes was now cocked squarely at Windham, who quivered uncomfortably under the glance, but insisted, "You have no right to hold us prisoner. We are noncombatants."
The Kloro’s voice, sounding thoroughly artificial, came from a small attachment of chromium mesh on what served as its chest. The voice box was manipulated by compressed air under the control of one or two of the many delicate, forked tendrils that radiated from two circles about its upper body and were, mercifully enough, hidden by the suit.
The voice said, "Are you serious, Earthman? Surely you have heard of war and rules of war and prisoners of war."
It looked about, shifting eyes with quick jerks of its head, staring at a particular object first with one, then with another. It was Stuart’s understanding that each eye transferred a separate message to the abdominal brain, which had to coordinate the two to obtain full information.
Windham had nothing to say. No one had. The Kloro, its four main limbs, roughly arms and legs in pairs, had a vaguely human appearance under the masking of the suit, if you looked no higher than its chest, but there was no way of telling what it felt.
They watched it turn and leave.
Porter coughed and said in a strangled voice, "God, smell that chlorine. If they don’t do something, we’ll all die of rotted lungs."
Stuart said, "Shut up. There isn’t enough chlorine in the air to make a mosquito sneeze, and what there is will be swept out in two minutes. Besides, a little chlorine is good for you. It may kill your cold virus."
Windham coughed and said, "Stuart, I feel that you might have said something to your Kloro friend about releasing us. You are scarcely as bold in their presence, dash it, as you are once they are gone."
"You heard what the creature said, Colonel. We’re prisoners of war, and prisoner exchanges are negotiated by diplomats. We’ll just have to wait."
Leblanc, who had turned pasty white at the entrance of the Kloro, rose and hurried into the privy. There was the sound of retching.
An uncomfortable silence fell while Stuart tried to think of something to say to cover the unpleasant sound. Mullen filled in. He had rummaged through a little box he had taken from under his pillow.
He said, "Perhaps Mr. Leblanc had better take a sedative before retiring. I have a few. I’d be glad to give him one." He explained his generosity immediately, "Otherwise he may keep the rest of us awake, you see."
"Very logical," said Stuart, dryly. "You’d better save one for Sir Launcelot here; save half a dozen." He walked to where Polyorketes still sprawled and knelt at his side. "Comfortable, baby?"
Windham said, "Deuced poor taste speaking like that, Stuart."
"Well, if you’re so concerned about him, why don’t you and Porter hoist him onto his cot?"
He helped them do so. Polyorketes’ arms were trembling erratically now. From what Stuart knew of the Kloro’s nerve weapons, the man should be in an agony of pins and needles about now.
Stuart said, "And don’t be too gentle with him, either. The damned fool might have gotten us all killed. And for what?"
He pushed Polyorketes’ stiff carcass to one side and sat at the edge of the cot. He said, "Can you hear me, Polyorketes?"
Polyorketes’ eyes gleamed. An arm lifted abortively and fell back.
"Okay then, listen. Don’t try anything like that again. The next time it may be the finish for all of us. If you had been a Kloro and he had been an Earthman, we’d be dead now. So just get one thing through your skull. We’re sorry about your brother and it’s a rotten shame, but it was his own fault."
Polyorketes tried to heave and Stuart pushed him back.
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256