The Complete Stories (Page 190)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
"Can’t say, Mullen. They’ll undoubtedly be avoiding the usual trade routes and they’ll be making more Jumps through hyper-space than usual to throw off possible pursuit. I wouldn’t be surprised if it took as long as a week. Why do you ask? I presume you have a very practical and logical reason?"
"Why, yes. Certainly." He seemed quite shellbacked to sarcasm. He said, "It occurred to me that it might be wise to ration the rations, so to speak."
"We’ve got enough food and water for a month. I checked on that first thing."
"I see. In that case, I will finish the can." He did, using the all-purpose utensil daintily and patting a handkerchief against his unstained lips from time to time.
Polyorketes struggled to his feet some two hours later. He swayed a bit, looking like the Spirit of Hangover. He did not try to come closer to Stuart, but spoke from where he stood.
He said, "You stinking greenie spy, you watch yourself."
"You heard what I said before, Polyorketes."
"I heard. But I also heard what you said about Aristides. I won’t bother
with you, because you’re a bag of nothing but noisy air. But wait, someday you’ll blow your air in one face too many and it will be let out of you."
"I’ll wait," said Stuart.
Windham hobbled over, leaning heavily on his cane. "Now, now," he called with a wheezing joviality that overkid his sweating anxiety so thinly as to emphasize it. "We’re all Earthmen, dash it. Got to remember that; keep it as a glowing light of inspiration. Never let down before the blasted Kloros. We’ve got to forget private feuds and remember only that we are Earthmen united against alien blighters."
Stuart’s comment was unprintable.
Porter was right behind Windham. He had been in a close conference with the shaven-headed colonel for an hour, and now he said with indignation, "It doesn’t help to be a wiseguy, Stuart. You listen to the colonel. We’ve been doing some hard thinking about the situation."
He had washed some of the grease off his face, wet his hair and slicked it back. It did not remove the little tic on his right cheek just at the point where his lips ended, or make his hangnail hands more attractive in appearance.
"All right, Colonel," said Stuart. "What’s on your mind?"
Windham said, "I’d prefer to have all the men together."
"Okay, call them."
Leblanc hurried over; Mullen approached with greater deliberation.
Stuart said, "You want that fellow?" He jerked his head at Polyorketes.
"Why, yes. Mr. Polyorketes, may we have you, old fella?"
"Ah, leave me alone."
"Go ahead," said Stuart, "leave him alone. I don’t want him."
"No, no," said Windham. "This is a matter for all Earthmen. Mr. Polyorketes, we must have you."
Polyorketes rolled off one side of his cot. "I’m close enough, I can hear you."
Windham said to Stuart, "Would they-the Kloros, I mean-have this room wired?"
"No," said Stuart. "Why should they?"
"Are you sure?"
"Of course I’m sure. They didn’t know what happened when Polyorketes jumped me. They just heard the thumping when it started rattling the ship."
"Maybe they were trying to give us the impression the room wasn’t wired."
"Listen, Colonel, I’ve never known a Kloro to tell a deliberate lie-"
Polyorketes interrupted calmly, "That lump of noise just loves the Kloros."
Windham said hastily, "Let’s not begin that. Look, Stuart, Porter and I
have been discussing matters and we have decided that you know the Kloros well enough to think of some way of getting us back to Earth."
"It happens that you’re wrong. I can’t think of any way."
"Maybe there is some way we can take the ship back from the blasted green fellas," suggested Windham. "Some weakness they may have. Dash it, you know what I mean."
"Tell me, Colonel, what are you after? Your own skin or Earth’s welfare?"
"I resent that question. I’ll have you know that while I’m as careful of my own life as anyone has a right to be, I’m thinking of Earth primarily. And I think that’s true of all of us."
"Damn right," said Porter, instantly. Leblanc looked anxious, Polyorketes resentful; and Mullen had no expression at all.
"Good," said Stuart. "Of course, I don’t think we can take the ship. They’re armed and we aren’t. But there’s this. You know why the Kloros took this ship intact. It’s because they need ships. They may be better chemists than Earthmen are, but Earthmen are better astronautical engineers. We have bigger, better and more ships. In fact, if our crew had had a proper respect for military axioms in the first place, they would have blown the ship up as soon as it looked as though the Kloros were going to board."
Leblanc looked horrified. "And kill the passengers?"
"Why not? You heard what the good colonel said. Every one of us puts his own lousy little life after Earth’s interests. What good are we to Earth alive right now? None at all. What harm will this ship do in Kloro hands? A hell of a lot, probably."
"Just why," asked Mullen, "did our men refuse to blow up the ship? They must have had a reason."
"They did. It’s the firmest tradition of Earth’s military men that there must never be an unfavorable ratio of casualties. If we had blown ourselves up, twenty fighting men and seven civilians of Earth would be dead as compared with an enemy casualty total of zero. So what happens? We let them board, kill twenty-eight-I’m sure we killed at least that many-and let them have the ship."
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256