The Complete Stories (Page 21)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
"It’s all right," he said, and the mark of officialdom seemed to have vanished with the formal announcement and leave him simply a large and rather friendly man. "This is the sixth time I’ve made the announcement and I’ve seen all kinds of reactions. Not one of them was the kind you see on the video. You know what I mean? A holy, dedicated look, and a character who says, ‘It will be a great privilege to serve my country.’ That sort of stuff." The agent laughed comfortingly.
Sarah’s accompanying laugh held a trace of shrill hysteria.
The agent said, "Now you’re going to have me with you for a while. My name is Phil Handley. I’d appreciate it if you call me Phil. Mr. Muller can’t leave the house any more till Election Day. You’ll have to inform the department store that he’s sick, Mrs. Muller. You can go about your business for a while, but you’ll have to agree not to say a word about this. Right, Mrs. Muller?"
Sarah nodded vigorously. "No, sir. Not a word."
"All right. But, Mrs. Muller," Handley looked grave, "we’re not kidding now. Go out only if you must and you’ll be followed when you do. I’m sorry but that’s the way we must operate."
"Followed?"
"It won’t be obvious. Don’t worry. And it’s only for two days till the formal announcement to the nation is made. Your daughter-"
"She’s in bed," said Sarah hastily.
"Good. She’ll have to be told I’m a relative or friend staying with the family. If she does find out the truth, she’ll have to be kept in the house. Your father had better stay in the house in any case."
"He won’t like that," said Sarah.
"Can’t be helped. Now, since you have no others living with you-"
"You know all about us apparently," whispered Norman.
"Quite a bit," agreed Handley. "In any case, those are all my instructions to you for the moment. I’ll try to cooperate as much as I can and be as little of a nuisance as possible. The government will pay for my maintenance so I won’t be an expense to you. I’ll be relieved each night by someone who will sit up in this room, so there will be no problem about sleeping accommodations. Now, Mr. Muller-"
"Sir?"
"You can call me Phil," said the agent again. "The purpose of the two-day preliminary before formal announcement is to get you used to your position. We prefer to have you face Multivac in as normal a state of mind as possible. Just relax and try to feel this is all in a day’s work. Okay?"
"Okay," said Norman, and then shook his head violently. "But I don’t want the responsibility. Why me?"
"All right," said Handley, "let’s get that straight to begin with. Murtivac weighs all sorts of known factors, billions of them. One factor isn’t known, though, and won’t be known for a long time. That’s the reaction pattern of the human mind. All Americans are subjected to the molding pressure of what other Americans do and say, to the things that are done to him and the things he does to others. Any American can be brought to Multivac to have the bent of his mind surveyed. From that the bent of all other minds in the country can be estimated. Some Americans are better for the purpose than others at some given time, depending upon the happenings of that year. Multivac picked you as most representative this year. Not the smartest, or the strongest, or the luckiest, but just the most representative. Now we don’t question Multivac, do we?"
"Couldn’t it make a mistake?" asked Norman.
Sarah, who listened impatiently, interrupted to say, "Don’t listen to him sir. He’s just nervous, you know. Actually, he’s very well read and he always follows politics very closely."
Handley said, "Multivac makes the decisions, Mrs. Muller. It picked your husband."
"But does it know everything?" insisted Norman wildly. "Couldn’t it have made a mistake?"
"Yes, it can. There’s no point in not being frank. In 1993, a selected Voter died of a stroke two hours before it was time for him to be notified. Multivac didn’t predict that; it couldn’t. A Voter might be mentally unstable, morally unsuitable, or, for that matter, disloyal. Multivac can’t know everything about everybody until he’s fed all the data there is. That’s why
alternate selections are always held in readiness. I don’t think we’fl be using one this time. You’re in good health, Mr. Muller, and you’ve been carefully investigated. You qualify."
Norman buried his face in his hands and sat motionless.
"By tomorrow morning, sir," said Sarah, "he’ll be perfectly all right. He just has to get used to it, that’s all."
"Of course," said Handley.
In the privacy of their bedchamber, Sarah Muller expressed herself in other and stronger fashion. The burden of her lecture was, "So get hold of yourself, Norman. You’re trying to throw away the chance of a lifetime."
Norman whispered desperately, "It frightens me, Sarah. The whole thing."
"For goodness’ sake, why? What’s there to it but answering a question or two?"
"The responsibility is too great. I couldn’t face it."
"What responsibility? There isn’t any. Multivac picked you. It’s Mul-tivac’s responsibility. Everyone knows that."
Norman sat up in bed in a sudden excess of rebellion and anguish. "Everyone is supposed to know that. But they don’t. They-"
"Lower your voice," hissed Sarah icily. "They’ll hear you downtown."
"They don’t," said Norman, declining quickly to a whisper. "When they talk about the Ridgely administration of 1988, do they say he won them over with pie-in-the-sky promises and racist baloney? No! They talk about the ‘goddam MacComber vote,’ as though Humphrey MacComber was the only man who had anything to do with it because he faced Multivac. I’ve said it myself-only now I think the poor guy was just a truck farmer who didn’t ask to be picked. Why was it his fault more than anyone else’s? Now his name is a curse."
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256