The Complete Stories (Page 186)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
That left only Randolph Mullen. Stuart frankly did not have the least idea what to make of him. He was the only one of the six that had been on the Arcturian worlds for any length of time. Stuart, himself, for instance, had been there only long enough to give a series of lectures on astronautical engineering at the provincial engineering institute. Colonel Windham had been on a Cook’s tour; Porter was trying to buy concentrated alien vegetables for his canneries on Earth; and the Polyorketes brothers had attempted to establish themselves in Arcturus as truck farmers and, after two growing seasons, gave it up, had somehow unloaded at a profit, and were returning to Earth.
Randolph Mullen, however, had been in the Arcturian system for seventeen years. How did voyagers discover so much about one another so quickly? As far as Stuart knew, the little man had scarcely spoken aboard ship. He was unfailingly polite, always stepped to one side to allow another to pass, but his entire vocabulary appeared to consist only of "Thank you" and "Pardon me." Yet the word had gone around that this was his first trip to Earth in seventeen yeais.
He was a little man, very precise, almost irritatingly so. Upon awaking that morning, he had made his cot neatly, shaved, bathed and dressed. The habit of years seemed not in the least disturbed by the fact that he was a prisoner of the Kloros now. He was unobtrusive about it, it had to be admitted, and gave no impression of disapproving of the sloppiness of the others. He simply sat there, almost apologetic, trussed in his overconserva-tive clothing, and hands loosely clasped in his lap. The thin line of hair on his upper lip, far from adding character to his face, absurdly increased its primness.
He looked like someone’s idea of a caricature of a bookkeeper. And the queer thing about it all, Stuart thought, was that that was exactly what he was. He had noticed it on the registry-Randolph Fluellen Mullen; occupation, bookkeeper; employers, Prime Paper Box Co.; 27 Tobias Avenue, New Warsaw, Arcturus II.
"Mr. Stuart?"
Stuart looked up. It was Leblanc, his lower lip trembling slightly. Stuart
tried to remember how one went about being gentle. He said, "What is it, Leblanc?"
"Tell me, when will they let us go?"
"How should I know?"
"Everyone says you lived on a Kloro planet, and just now you said they were gentlemen."
"Well, yes. But even gentlemen fight wars in order to win. Probably, we’ll be interned for the duration."
"But that could be years! Margaret is waiting. She’ll think I’m dead!"
"I suppose they’ll allow messages to be sent through once we’re on their planet."
Porter’s hoarse voice sounded in agitation. "Look here, if you know so much about these devils, what will they do to us while we’re interned? What will they feed us? Where will they get oxygen for us? They’ll kill us, I tell you." And as an afterthought, "I’ve got a wife waiting for me, too," he added.
But Stuart had heard him speaking of his wife in the days before the attack. He wasn’t impressed. Porter’s nail-bitten fingers were pulling and plucking at Stuart’s sleeve. Stuart drew away in sharp revulsion. He couldn’t stand those ugly hands. It angered him to desperation that such monstrosities should be real while his own white and perfectly shaped hands were only mocking imitations grown out of an alien latex.
He said, "They won’t kill us. If they were going to, they would have done it before now. Look, we capture Kloros too, you know, and it’s just a matter of common sense to treat your prisoners decently if you want the other side to be decent to your men. They’ll do their best. The food may not be very good, but they’re better chemists than we are. It’s what they’re best at. They’ll know exactly what food factors we’ll need and how many calories. We’ll live. They’ll see to that."
Windham rumbled, "You sound more and more like a blasted greenie sympathizer, Stuart. It turns my stomach to hear an Earthman speak well of the green fellas the way you’ve been doing. Burn it, man, where’s your loyalty?"
"My loyalty’s where it belongs. With honesty and decency, regardless of the shape of the being it appears in." Stuart held up his hands. "See these? Kloros made them. I lived on one of their planets for six months. My hands were mangled in the conditioning machinery of my own quarters. I thought the oxygen supply they gave me was a little poor-it wasn’t, by the way- and I tried making the adjustments on my own. It was my fault. You should never trust yourself with the machines of another culture. By the time someone among the Kloros could put on an atmosphere suit and get to me, it was too late to save my hands.
"They grew these artiplasm things for me and operated. You know what that meant? It meant designing equipment and nutrient solutions that
would work in oxygen atmosphere. It meant that their surgeons had to perform a delicate operation while dressed in atmosphere suits. And now I’ve got hands again." He laughed harshly, and clenched them into weak fists. "Hands-"
Windham said, "And you’d sell your loyalty to Earth for that?"
"Sell my loyalty? You’re mad. For years, I hated the Kloros for this. I was a master pilot on the Trans-Galactic Spacelines before it happened. Now? Desk job. Or an occasional lecture. It took me a long time to pin the fault on myself and to realize that the only role played by the Kloros was a decent one. They have their code of ethics, and it’s as good as ours. If it weren’t for the stupidity of some of their people-and, by God, of some of ours-we wouldn’t be at war. And after it’s over-"
Polyorketes was on his feet. His thick fingers curved inward before him and his dark eyes glittered. "I don’t like what you say, mister."
"Why don’t you?"
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256