The Complete Stories (Page 65)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
Weill said heartily, "Sherman, my boy, you look fine. What’s the matter? A dream is cooking only so-so at home? You’re worried about it? … Sit down, sit down."
The dreamer did, sitting at the edge of the chair and holding his thighs stiffly together as though to be ready for instant obedience to a possible order to stand up once more.
He said, "I’ve come to tell you, Mr. Weill, I’m quitting."
"Quitting?"
"I don’t want to dream any more, Mr. Weill."
Weill’s old face looked older now than at any time in the day. "Why, Sherman?"
The dreamer’s lips twisted. He blurted out, "Because I’m not living, Mr. Weill. Everything passes me by. It wasn’t so bad at first. It was even relaxing. I’d dream evenings, weekends when I felt like, or any other time. And when I felt like I wouldn’t. But now, Mr. Weill, I’m an old pro. You tell me I’m one of the best in the business and the industry looks to me to think up new subtleties and new changes on the old reliables like the flying reveries, and the worm-turning skits."
Weill said, "And is anyone better than you, Sherman? Your little sequence on leading an orchestra is selling steadily after ten years."
"All right, Mr. Weill. I’ve done my part. It’s gotten so I don’t go out any more. I neglect my wife. My little girl doesn’t know me. Last week, we went to a dinner party-Sarah made me-and I don’t remember a bit of it. Sarah says I was sitting on the couch all evening just staring at nothing and humming. She said everyone kept looking at me. She cried all night. I’m tired of things like that, Mr. Weill. I want to be a normal person and live in this world. I promised her I’d quit and I will, so it’s good-by, Mr. Weill." Hillary stood up and held out his hand awkwardly.
Weill waved it gently away. "If you want to quit, Sherman, it’s all right. But do an old man a favor and let me explain something to you."
"I’m not going to change my mind," said Hillary.
"I’m not going to try to make you. I just want to explain something. I’m an old man and even before you were born I was in this business so I like to talk about it. Humor me, Sherman? Please?"
Hillary sat down. His teeth clamped down on his lower lip and he stared sullenly at his fingernails.
Weill said, "Do you know what a dreamer is, Sherman? Do you know
what he means to ordinary people? Do you know what it is to be like me, like Frank Belanger, like your wife, Sarah? To have crippled minds that can’t imagine, that can’t build up thoughts? People like myself, ordinary people, would like to escape just once in a while this life of ours. We can’t. We need help.
"In olden times it was books, plays, radio, movies, television. They gave us make-believe, but that wasn’t important. What was important was that for a little while our own imaginations were stimulated. We could think of handsome lovers and beautiful princesses. We could be beautiful, witty, strong, capable, everything we weren’t.
"But, always, the passing of the dream from dreamer to absorber was not perfect. It had to be translated into words in one way or another. The best dreamer in the world might not be able to get any of it into words. And the best writer in the world could put only the smallest part of his dreams into words. You understand?
"But now, with dream recording, any man can dream. You, Sherman, and a handful of men like you, supply those dreams directly and exactly. It’s straight from your head into ours, full strength. You dream for a hundred million people every time you dream. You dream a hundred million dreams at once. This is a great thing, my boy. You give all those people a glimpse of something they could not have by themselves."
Hillary mumbled, "I’ve done my share." He rose desperately to his feet. "I’m through. I don’t care what you say. And if you want to sue me for breaking our contract, go ahead and sue. I don’t care."
Weill stood up, too. "Would I sue you? . . . Ruth," he spoke into the intercom, "bring in our copy of Mr. Hillary’s contract."
He waited. So did Hillary and so did Belanger. Weill smiled faintly and his yellowed fingers drummed softly on his desk.
His secretary brought in the contract. Weill took it, showed its face to Hillary and said, "Sherman, my boy, unless you want to be with me, it’s not right you should stay."
Then, before Belanger could make more than the beginning of a horrified gesture to stop him, he tore the contract into four pieces and tossed them down the waste chute. "That’s all."
Hillary’s hand shot out to seize Weill’s. "Thanks, Mr. Weill," he said earnestly, his voice husky. "You’ve always treated me very well, and I’m grateful. I’m sorry it had to be like this."
"It’s all right, my boy. It’s all right."
Half in tears, still muttering thanks, Sherman Hillary left.
"For the love of Pete, boss, why did you let him go?" demanded Belanger distractedly. "Don’t you see the game? He’ll be going straight to Luster-Think. They’ve bought him off."
Weill raised his hand. "You’re wrong. You’re quite wrong. I know the boy
and this would not be his style. Besides," he added dryly, "Ruth is a good secretary and she knows what to bring me when I ask for a dreamer’s contract. What I had was a fake. The real contract is still in the safe, believe me.
"Meanwhile, a fine day I’ve had. I had to argue with a father to give me a chance at new talent, with a government man to avoid censorship, with you to keep from adopting fatal policies and now with my best dreamer to keep him from leaving. The father I probably won out over. The government man and you, I don’t know. Maybe yes, maybe no. But about Sherman Hillary, at least, there is no question. The dreamer will be back."
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256