The Complete Stories (Page 3)
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256
He remembered Potterley well enough. Potterley had approached him at that tea (which had been a grizzly affair). The fellow had spoken two sentences to him stiffly, somehow glassy-eyed, had then come to himself with a visible start and hurried off.
It had amused Foster at the time, but now . . .
Potterley might have been deliberately trying to make his acquaintance, or, rather, to impress his own personality on Foster as that of a queer sort of duck, eccentric but harmless. He might now be probing Foster’s views, searching for unsettling opinions. Surely, they ought to have done so before granting him his appointment. Still . . .
Potterley might be serious, might honestly not realize what he was doing.
Or he might realize quite well what he was doing; he might be nothing more or less than a dangerous rascal.
Foster mumbled, "Well, now-" to gain time, and fished out a package of cigarettes, intending to offer one to Potterley and to light it and one for himself very slowly.
But Potterley said at once, "Please, Dr. Foster. No cigarettes."
Foster looked startled. "I’m sorry, sir." ;,
"No. The regrets are mine. I cannot stand the odor. An idiosyncrasy. I’m sorry."
He was positively pale. Foster put away the cigarettes.
Foster, feeling the absence of the cigarette, took the easy way out. "I’m flattered that you ask my advice and all that, Dr. Potterley, but I’m not a neutrinics man. I can’t very well do anything professional in that direction. Even stating an opinion would be out of line, and, frankly, I’d prefer that you didn’t go into any particulars."
The historian’s prim face set hard. "What do you mean, you’re not a neutrinics man? You’re not anything yet. You haven’t received any grant, have you?"
"This is only my first semester."
"I know that. I imagine you haven’t even applied for any grant yet."
Foster half-smiled. In three months at the university, he had not succeeded in putting his initial requests for research grants into good enough shape to pass on to a professional science writer, let alone to the Research Commission.
(His Department Head, fortunately, took it quite well. "Take your time now, Foster," he said, "and get your thoughts well organized. Make sure you know your path and where it will lead, for, once you receive a grant, your specialization will be formally recognized and, for better or for worse, it will be yours for the rest of your career." The advice was trite enough, but triteness has often the merit of truth, and Foster recognized that.)
Foster said, "By education and inclination, Dr. Potterley, I’m a hyperop-tics man with a gravities minor. It’s how I described myself in applying for this position. It may not be my official specialization yet, but it’s going to be. It can’t be anything else. As for neutrinics, I never even studied the subject."
"Why not?" demanded Potterley at once.
Foster stared. It was the kind of rude curiosity about another man’s professional status that was always irritating. He said, with the edge of his own politeness just a trifle blunted, "A course in neutrinics wasn’t given at my university."
"Good Lord, where did you go?"
"M.I.T.," said Foster quietly.
"And they don’t teach neutrinics?"
"No, they don’t." Foster felt himself flush and was moved to a defense.
"It’s a highly specialized subject with no great value. Chronoscopy, perhaps, has some value, but it is the only practical application and that’s a dead end."
The historian stared at him earnestly. "Tell me this. Do you know where I can find a neutrinics man?"
"No, I don’t," said Foster bluntly.
"Well, then, do you know a school which teaches neutrinics?"
"No, I don’t."
Potterley smiled tightly and without humor.
Foster resented that smile, found he detected insult in it and grew sufficiently annoyed to say, "I would like to point out, sir, that you’re stepping out of line."
"What?"
"I’m saying that, as a historian, your interest in any sort of physics, your professional interest, is-" He paused, unable to bring himself quite to say the word.
"Unethical?"
"That’s the word, Dr. Potterley."
"My researches have driven me to it," said Potterley in an intense whisper.
"The Research Commission is the place to go. If they permit-"
"I have gone to them and have received no satisfaction."
"Then obviously you must abandon this." Foster knew he was sounding stuffily virtuous, but he wasn’t going to let this man lure him into an expression of intellectual anarchy. It was too early in his career to take stupid risks.
Apparently, though, the remark had its effect on Potterley. Without any warning, the man exploded into a rapid-fire verbal storm of irresponsibility.
Scholars, he said, could be free only if they could freely follow their own free-swinging curiosity. Research, he said, forced into a predesigned pattern by the powers that held the purse strings became slavish and had to stagnate. No man, he said, had the right to dictate the intellectual interests of another.
Foster listened to all of it with disbelief. None of it was strange to him. He had heard college boys talk so in order to shock their professors and he had once or twice amused himself in that fashion, too. Anyone who studied the history of science knew that many men had once thought so.
Yet it seemed strange to Foster, almost against nature, that a modern man of science could advance such nonsense. No one would advocate running a factory by allowing each individual worker to do whatever pleased him at the moment, or of running a ship according to the casual and conflicting notions of each individual crewman. It would be taken for granted that some sort of centralized supervisory agency must exist in each case. Why should direction and order benefit a factory and a ship but not scientific research?
- Page 1
- Page 1
- Page 2
- Page 2
- Page 3
- Page 3
- Page 4
- Page 4
- Page 5
- Page 5
- Page 6
- Page 6
- Page 7
- Page 7
- Page 8
- Page 8
- Page 9
- Page 9
- Page 10
- Page 10
- Page 11
- Page 11
- Page 12
- Page 12
- Page 13
- Page 13
- Page 14
- Page 14
- Page 15
- Page 15
- Page 16
- Page 16
- Page 17
- Page 17
- Page 18
- Page 18
- Page 19
- Page 19
- Page 20
- Page 20
- Page 21
- Page 21
- Page 22
- Page 22
- Page 23
- Page 23
- Page 24
- Page 24
- Page 25
- Page 25
- Page 26
- Page 26
- Page 27
- Page 27
- Page 28
- Page 28
- Page 29
- Page 29
- Page 30
- Page 30
- Page 31
- Page 31
- Page 32
- Page 32
- Page 33
- Page 33
- Page 34
- Page 34
- Page 35
- Page 35
- Page 36
- Page 36
- Page 37
- Page 37
- Page 38
- Page 38
- Page 39
- Page 39
- Page 40
- Page 40
- Page 41
- Page 41
- Page 42
- Page 42
- Page 43
- Page 43
- Page 44
- Page 44
- Page 45
- Page 45
- Page 46
- Page 46
- Page 47
- Page 47
- Page 48
- Page 48
- Page 49
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
- Page 247
- Page 248
- Page 249
- Page 250
- Page 251
- Page 252
- Page 253
- Page 254
- Page 255
- Page 256