Prince of Dogs (Page 110)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
Out here the stars shone with brilliant clarity. The waning crescent moon had not yet risen. This sky was perhaps her favorite, winter’s sky. The Child and the Sisters, second and third Houses of the zodiac, rode high in the heavens; the Crown of Stars, just outside the grasp of the Child, stood almost at zenith. Below, the Hunter guarded them from the Guivre, whose yellowish eye gleamed directly overhead. But it was not the Hunter who was fated to vanquish the dreadful Guivre but rather his unseen companion, the Huntress, valiant Artemë. In Andalla one could just see her where she rested among the southern stars, and Liath had even once glimpsed her golden boot, known to the Jinna as the star Suhel, the handsome one. Here in the north only her Bow and its fire-tipped Arrow star, blue-white Seirios, could be seen above the horizon.
She searched for the planets and found three. Wise Aturna, eldest and slowest of the wandering stars, moved through the Sisters, the third House, and stately Mok through the Lion. Red Jedu, the Angel of War, shone in sullen grandeur in the Penitent. A baleful influence, according to the astrologi. But Da scorned the astrologi. He called them street merchants and ignorant tinkerers and claimed they knew nothing of the true knowledge of the heavens. That knowledge hadn’t saved him.
She shivered again in the wind’s chill and put more sticks on the fire, building it until flame licked and popped up a lattice of branches. Smoke stung her nose and eyes. She chafed her hands to warm them and tugged her cloak more tightly about herself, prepared to wait out the night. The stables were close by, but even there among the horses and servants she could not feel safe. In any enclosed place he might corner her. Only out here, under the winter sky, did she have room to run.
The debate entertained Rosvita and to some extent surprised her. The subject was well worn, of course: Is it better to be useful or to be good? From his earliest days as sovereign, King Henry had encouraged such debates; his younger sister Constance, now Biscop of Autun, had excelled at them during her time at court.
No, indeed, this time it was the participants who surprised her. For once, Princess Sapientia showed wisdom and kept her mouth shut, letting others argue while she sat in the chair of honor at her father’s right side and basked in the attention of the courtiers. Her younger sister Theophanu sat beside Rosvita in silence, her expression as smooth as cream; she, too, kept quiet, although she never spoke recklessly under any circumstances. Henry’s youngest child, Ekkehard, actually listened to the debate, mouth half open. Like his elder sister Sapientia, he stared wide-eyed and worshipfully at the younger of the two debaters. Ekkehard had been seized with one of his admirations and this time Rosvita could not deplore his choice.
“The Rule of Saint Benedicta commands abbot and abbess to do good rather than to govern,” said Hugh in response to Cleric Monica—she had for many years now taught all the young folk in the king’s schola, where he had once been a pupil.
“But if our stewardship is given us for the profit of many, then must we not learn to govern in order to benefit our subjects most usefully?” A vigorous elderly woman who had disliked Hugh when he was her student, Monica was softening as the debate wore on. Rosvita recognized the gleam in her eye and the quirk of her lips with which she favored only her most exemplary students. Hugh had been brilliant, but he had also known he was brilliant and wished others to acknowledge it, and that sort of arrogance had never been tolerated by a teacher such as Monica.
Now, however, Hugh smiled gently. “But of course,” he said mildly, “I must bow before the wisdom of my preceptor. Is it not true that the teacher is an artist who molds her students as clay is fashioned into vessels of glory? A good student will imitate his teacher’s example and strive to become her image in excellent and sublime qualities. We learn to govern, and the first person we learn to govern is ourselves. Then virtue without creates virtue within, and thus we become both good and useful.”
How had Hugh, as brilliant and handsome and arrogant as he had once been, become so gracious, witty, and charming, if no less beautiful in form? His voice was moderate, his gestures composed, his manners amiable and elegant. Only this morning, when the king’s progress had left the manor house at which the king had rested overnight, Hugh had distributed bread with his own hands to a family of beggars standing alongside the road. By no sign did he betray that he had any interest in Princess Sapientia except that of a well-mannered courtier privileged to ride with the king’s progress.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246