Prince of Dogs (Page 112)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
But the burning stone is itself a window, shutters opening through which she can look onto another place.
Hanna rides with three ragged Lions at her side across a plain populated more by grass than by trees. The rising sun glints off her brass Eagle’s badge. They are leaving a village, a cluster of sod huts thatched with grass; some of the roofs are scorched. The wooden palisade is also scored with fire and the scars of battle. Fresh graves lie outside the palisade and beyond them stretch empty fields dusted with fresh snow.
Ice rimes Hanna’s eyebrows. In her gloved left hand she holds a broken arrow tipped with an iron point and fletched with iron-gray feathers that resemble those of no bird Liath has seen or heard tell of. The Lions, grim of face, sing as they walk; Liath cannot hear the words, but it is not a happy song. Villagers cluster at the palisade gate to call out farewells. One lad breaks away, bundle thrown across his back, and hurries after them. His mother weeps, but she lets him go. The Lions make room for him among their number. Hanna stares straight ahead, eyes to the west, where their path leads.
Why is Wolfhere not with Hanna? The feather brushes Liath’s palm, and fire snaps and wavers. Now she sees a lofty hall illuminated by the winter sky seen through huge glass windows and by what seem a thousand candles burning in imitation of the stars. A man steps humbly forward in the way of a person brought before a regnant, and as he bows before an unseen figure, Liath recognizes him: It is Wolfhere. On the walls behind him she sees bold frescoes depicting the martyrdoms of the seven disciplas: Thecla, Peter, Matthias, Mark, Johanna, Lucia, and Marian. Is this the audience chamber of the skopos in Darre?
He straightens up, and his eyes lift to take in a dimly-seen person sitting in great state on a gilded chair. His nostrils flare in surprise. He murmurs a name under his breath.
“Liath.”
Liath started back, remembering all at once that there was also danger within the vision made by fire. They were looking for her, and they could see her when she wandered in the flames.
But it was too late.
Their touch came, fingers laid lightly on her shoulders.
Ai. Lady. Not their fingers.
His.
She jerked away, but he held on to her, not letting go. She caught back a whimper. Ai, Lady, she dared not let him know how scared she was. Clutching the feather behind her back, she stared at the fine brocade on his tunic and willed herself to become as hard as stone.
“You look well, my beauty. And perhaps it is best I have looked but little upon you these past six days since I came to the king’s progress, or I should have been dreadfully tempted.”
She said nothing, but she knew he was still smiling. She felt, though his left hand did not touch her, that hand close and then open, flexing. His right hand burned her shoulder as if ice pressed against her skin.
“Do you have nothing to say to me, Liath?”
She said nothing. She moved not at all. She was stone, heavy, insensible.
“I am not happy that you left me,” he said in his most gentle voice. “Indeed, I am disappointed. But I forgive you. You didn’t know what you were doing. And it matters not. What happened that day means nothing to us. You are still my precious slave.”
“No!” She wrenched away from him, almost falling into the fire as her heel scattered coals and burning brands. Heedless, she stooped to grab the end of a burning stick and held it out like a sword. “I am free of you. Wolfhere set me free!”
He laughed, delighted. “This is the Liath I remember and the one that the court will see beside me, in the fullness of time, when I can display you as you are meant to be displayed. But no one can see us now.” He touched a finger to his lips to enjoin her to silence. His handsome face looked no less beautiful in the firelight, adorned by shifting light and shadow. “Look you, Liath.” He lifted his left hand, two fingers raised, and murmured a word. The burning stick extinguished as if a sudden gust of wind had blown it out.
Her voice caught in her, and all that came out was a fragile whisper of sound, more breath than word.
“A child’s trick,” he said modestly, “but we must all begin somewhere.” He carefully drew the stick out of her hand and tossed it away. “Wolfhere did not set you free. He stole you from me. I have not yet laid my grievance against Wolfhere before King Henry, who will pass judgment. Be assured I will—although, alas, I must wait until Sapientia has the child and it lives and is healthy. After that blessed event my position at court will be unassailable. But until then, Liath, do not think you have escaped me. We will ride together and speak together, sing together and feast together, and you shall be near me every hour of every day.”
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246