Prince of Dogs (Page 198)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
Across the river, under the light of the setting sun, Liath watched as a few Eika stumbled up onto the eastern shore only to be met by the patrol left there last night. As for the rest, and their dogs … they burned with the ship or drowned.
Around her and above she heard the cheers of artisans, smiths, and soldiers alike. The ebb tide slammed the Eika ship repeatedly against chain and piles until it splintered and began to break up, flames spitting and failing as water swamped the deck. Below, on the shore, a half dozen of Fell’s soldiers stripped again and dragged the Eika bodies to the seaward side of the barricade where they rolled them into the water. The dead sank like stone.
4
DUCHESS Liutgard led the vanguard at a grueling pace and by the first evening out of Steleshame the train had fallen behind, its wagons bogged down where the road twisted through a muddy swale. Men from Villam’s reserve hurried forward to help them dig out, and while Rosvita waited on a patch of higher and drier ground she saw a familiar Eagle ride past.
“I beg you, Eagle!” she called. “What news?”
The young woman reined her horse aside. “The vanguard has set camp for the night, my lady. The king has decreed that the army must not get separated lest the Eika attack us in pieces.” She glanced nervously back the way she had come. “I’m riding a message for Princess Sapientia, my lady.”
“I won’t keep you long.” She could see by the Eagle’s expression that she wanted to ride on but dared not disobey. “A few moments of your time won’t harm your errand, I trust. Hanna, is it not?” The young woman nodded. She had a clean, strong face and wonderfully pale hair the color of old straw. “I recall your comrade, Liath, once had a book—”
Hanna blanched. “The book!” She glanced around like an animal seeking a safe path out of a burning forest. The horse minced under her, and she reined it back with the studied if somewhat awkward determination of a woman who has come late to riding and means to master it.
“I see you know of which book I speak. Did she steal it from Father Hugh?”
“Never!” No one Rosvita knew could feign this kind of passion, and surety. “It was never his. He stole it from her, just as he stole her freedom from her when she was helpless.”
“Helpless?”
“Her da died leaving debts, and then—”
“That can scarcely be called helpless, if she was of an age to take on the debts as his heir. But that is not my question, Eagle.”
It was an impressive oath. “But if Liath was Father Hugh’s slave because he bought out her debt price, then anything she had became his.”
“She didn’t have it when he bought her. It wasn’t included in the tally of debts and holdings. I hid it for her. Ai, Lady!” She cursed, words learned from the soldiers, no doubt, and then flushed. “I beg your pardon, my lady.”
“You must address me as Sister Rosvita, my child.”
“Yes, my lady. May I ask you a question, my lady?”
Rosvita almost laughed out loud. May I ask you a question? Yet at the same time she refused to acknowledge the rightness of the law. How could anyone possibly argue that Father Hugh had stolen Liath’s freedom if he had paid the debt price legally?
“Why do you care about—” And then, shuttering suddenly, her expression closed down and she looked away. “May I go on with my errand, my lady?”
Rosvita sighed. “You may go.” Of course she had been about to ask why Rosvita cared about the book; but evidently she believed she already knew the answer.
Had an injustice been done? Yet the tale Father Hugh told was different in no particular except that of justice. Who was in the right? Whose claim would God defend?
Brother Fortunatus struggled up from the mired wagons, his robes sloppy with mud. “Here is a stool, Sister Rosvita.”
“You surprise me, Brother! For all your gossip, you have a kind heart within.” But she sat gratefully, and he only chuckled and went back to oversee the soldiers trying to unstick the wagons.
After a time the wagons lurched on, all but the one which was hopelessly bogged down, sunk to the axles in muck. Its contents were divided between other wagons or given to servants to carry on their backs. By dusk they had caught up with the main group.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246