Prince of Dogs (Page 158)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
Bloodheart must not muster an army out of Gent. The Veser River ran deep into Wendish lands and with enough ships and a clear road past Gent, Bloodheart and his Eika army could wreak havoc on Henry’s lands.
Even Bloodheart must have a weakness. He needed only to be clear-sighted, like Liath, to find it out.
Certain things he observed.
A small gallery—the choir—ran above the nave along one side of the cathedral, but no Eika ever walked here or crowded above to stare down at their brothers.
The dogs never had puppies, nor did they ever seem to mate.
Just as he was tethered to the altar stone by his chains, so the Eika priest seemed tethered to Bloodheart. If Bloodheart sat on his throne, the priest did not venture out of doors. If Bloodheart left the cathedral as he did four times a day, then the priest left as well, dogging the chieftain’s heels.
Wooden chest and leather pouch never left the priest’s care. From the pouch he drew the bones which he read to prophesy the future. The chest he never opened.
However many Eika crowded the nave, they never stank. Humans stank; Sanglant knew that well enough because he had lived so long among them. The king’s progress reeked with the smell of many humans jostled together. Villages and estates had each their own aroma of sweat and mold and damp wool, cesspits and rotting meat, women’s holy blood, manure, all the lingering smells of human activity in the smithies and tanneries, the butcheries and the bakeries rolled into a fetid whole. He suspected the Eika thought he stank, even though he was only half of human kin. But it had been months since he had washed; even the dogs were cleaner than he was.
Ai, Lady, he was no better than a wild animal rolling in the forest loam, matted with filth—though he took what care he could of himself. But it was never enough.
When would King Henry come? Sanglant understood now that he could not die here among the dogs. His mother’s geas was also a curse, for death would have been a blessing; it had been one for his faithful Dragons whose bones rotted in the crypt or, smoothed and bored, made music for Bloodheart’s pleasure. That some other event had prevented Henry from marching last autumn on Gent Sanglant believed. Not for Sanglant’s sake: Revenge was a luxury. But Henry had to retake Gent.
And someone had to stop Bloodheart.
2
IVAR was of such little importance to Mother Scholastica that she allowed Master Pursed-Lips to deliver the message, which might as well have been a death blow.
“I’ll hear no more complaining from you, feckless creature!” scolded the schoolmaster. He did not exactly smile, but he clearly felt an unpleasant glee in the words which followed. “Your lord father has replied at last to your unseemly request to be released from your vows. Of course you are to stay in the monastery. You will offer up your prayers in the service of your kin—those living and those now dead. Now.” He rapped Ivar hard on the knuckles with his switch. “Get back to your labors!”
What choice did he have? The daily round at Quedlinhame was, in its own monotonous way, soothing to his bruised heart. Trapped forever. Even Liath had rejected him, and that after everything he had promised to do for her.
Only once a day did this monotony lift, did he feel one iota stirred from the numbness that afflicted his heart and soul. And even this event was attended by obstacles.
“What matters a mere fence?” demanded Ermanrich. “How can you even doubt her, Baldwin? Can’t you hear the truth in each word she utters?”
“How can we truly see how sincere she is if we can’t see her face except through a knothole? What if she has been set here as a test for us?”
“A test, indeed,” murmured Sigfrid, voice muffled by his clenched hands pressed against his lips. Head bent, he had his eyes shut tight and seemed to be grimacing.
Ever since Tallia had come to Quedlinhame, ever since she began speaking in her monotonously fervid voice about the Redemptio of the blessed Daisan, of his death and rebirth, poor Sigfrid seemed engaged in an inner struggle which caused him much pain.
The four boys were not her only audience. Each afternoon just after the office of Vespers she walked barefoot out from under the colonnade to the fence that separated the girls’ side of the novitiary from the boys’ half. Each day for the last three months, no matter how awful the weather, she knelt, covered only by her novice’s drab brown robe, and prayed. Only a few prayed with her every day. One of these was Ermanrich, who knelt on the opposite side of the fence, shivering in snow, in sleet, in gusty winds, in the heavy chill of winter’s hard breath, to hear her speak. Some of the female novices did as well, among them Ermanrich’s cousin, Hathumod.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246