Prince of Dogs (Page 245)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
Anna had never imagined she might see the king twice! The weight of the cavalcade thrummed through the ground and up into the soles of her feet. She gaped in awe as the king himself, attended by his fine noble companions, rode past. Beside the king rode the young lord who had spoken to them at Steleshame. Although the others laughed and spoke joyfully, Lord Alain looked somber—but at least no harm had come to him. He leaned sideways and for an instant she thought he would see her, but he was only speaking to the thin, dark man beside him.
“Sawn-glawnt!” breathed Gisela’s niece, the phrase more oath than word. She pulled a corner of her scarf up to conceal her face, hiding herself, but Anna did not see see Lord Wichman among the king’s attendants. She could make out none but the king and Lord Alain as individuals; they were too many and too bright to her eyes in their fine clothes and rich trappings.
After the king came soldiers, and after them the long train of wagons bumping along the rutted road. She swallowed dirt chipped up by their wheels and shielded her mouth from dust. After the passage of such an army, though, the road beyond was easier to tread and they made good time, coming to Gent in the late afternoon of the fourth day.
It was odd to cross the bridge into Gent when she had never crossed it going in the other direction to leave. Once within the walls, Gent had changed so completely from those months when they had lived in hiding that it was as if none of that nightmare had ever happened. Few people walked the streets compared to the many who had once lived here, but already the ring of hammers reverberated off the city walls. Carpenters and masons labored to rebuild; lads hauled away trash. Women washed moldering tapestries or hung yellowing linen and moth-eaten clothes out on lines to air. Children dragged furniture out of abandoned houses while the goats they had been set to watch over foraged in overgrown vegetable plots.
Gent smelled of life, and summer, and the sweat of labor.
They went to the tannery first, but it was deserted as was the nearby armory except for a handful of men sorting through the slag for usable weapons. They complained that the king’s forces had looted the armory for spear points and mail and axheads. A few dead Eika dogs lay here and there with flies crawling over them. Their eyes had already been pecked out by the crows.
Matthias found the shed where the slaves had slept, but though he overturned rough pallets and examined every scrap of cloth left behind, he found no trace of Papa Otto. They heard voices outside and hurried out to find Gisela’s niece talking to an ill-kempt man with the telltale stains of leatherwork on his fingers.
“I suppose some of the dead householders may have kin who’ll come to claim an inheritance,” he was saying to her. “Ach, but who’s to say if they’re telling the truth? Or if anything can be known about what was left behind?”
“That’s why I thought it worth the risk,” she replied, eyeing him with interest. Through the dirt Anna saw he was a young man, broad through the shoulders and without the dreary hopeless expression she had seen in so many of the slaves. “I can take a house here in town without worrying I’ll be thrown out for my pains. I saw how few escaped from Gent. Ah.” She saw Matthias and Anna and beckoned them over. Helen clung to Anna’s skirts and sucked on her dirty little finger. “These are the children I spoke of.”
“You worked here?” demanded Matthias. “As a slave to the Eika?”
The man spit. “So I did. Savages. I hid when the battle started. The rest of them fled, I suppose. But I’ve nothing to go back to.” He glanced at Gisela’s niece and shifted his shoulders somewhat self-consciously under his threadbare and dirt-stained tunic. “I thought I’d start fresh, here, at the tannery. So, lad, you know the craft?”
“Did you ever—” Matthias stammered while Anna pinched him to make him go on. “Did you know of a slave named Otto?”
“Nay, child, I never heard of such a one, but I only came recently. That’s why I lived.”
Matthias sighed and picked Helen up, hugging the little girl tightly against him as he hid his tears against her grimy shift.
But Anna only set her mouth firmly, determined not to lose hope. That didn’t mean that Papa Otto was dead. He might have fled, he might have been taken elsewhere….
“Come now,” said Gisela’s niece briskly. “You knew it was a slim hope to find him, poor man. But we’d best be moving on.” Here she glanced at their new acquaintance. “Though we’ll be back with Matthias. He’s a good worker, and very clever. But there’s so many folk coming back. We’d best stake out a claim before the best workshops are taken.”
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246