Prince of Dogs (Page 45)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
The king mounted the steps at the far end of the nave and knelt before the Hearth. Liath knelt with the others, many of whom perforce had to get down on their knees on the stairs in all manner of awkward positions. Her knee captured the trailing end of Hathui’s cloak so that the poor woman could not kneel forward comfortably, but it had become so very quiet in the church that Liath dared not shift even enough to loosen the cloak from her weight.
Mother Scholastica said a prayer over the Hearth to which the assembled nobles murmured rote responses. Liath could not keep her eyes from the Hearth, where a sparkling reliquary cut entirely from rock crystal and formed into the shape of a falcon rested next to Mother Scholastica’s hand. Beside the reliquary stood a book so studded in gems and coated with gold leaf that it seemed of itself to emanate light.
Blessed and sanctified, King Henry rose, shook off his cloak into the hands of a waiting servant, and beckoned to Hathui and his two most trusted advisers: the crippled margrave, Helmut Villam, and the cleric, Rosvita of Korvei. Hathui beckoned to Liath, and the two Eagles hastened to follow these notables as they descended the stairs and exited the church by a smaller door that led into quarters reserved for the mother abbess and her servants.
In an insignificant room just off the abbess’ private cloister, King Henry knelt beside the low bed on which his mother lay. He kissed her hands in greeting, as any son gives his mother the honor due her. “Mother.”
He hid his face even from her, but not for long. A mother’s demands must be acknowledged. At last he set his face against the coarse wool blanket—fit for a common nun but surely not for a queen—and wept his sorrow freely while the others turned their gazes away.
They had all knelt in emulation of the king. Liath, at the back, studied their faces. Hathui stared steadily at the rough flagstone floor of the cell, her expression one of mingled pity and respect. The old margrave, Helmut Villam, wiped a tear from his own cheek with his remaining hand. Mother Scholastica frowned at the display—not at the sight of a grown man crying, for of course the ability to express grief easily and compassionately was a kingly virtue, but at the excessive grief Henry still carried with him at the death of a son who was, after all, only a bastard. The cleric had no expression Liath could read on her intelligent face, but she glanced Liath’s way, as if she had felt her gaze upon her, and Liath looked down at once. “Don’t let them notice you,” Da had always said. “Safety lies in staying hidden.”
“Now, child,” the old queen was saying to Henry. Though her body was weak and her voice tremulous, her spirit clearly had not quailed under the burden of her illness. “You will dry these tears. It has been half a year since the boy died—and an honorable death he had, did he not? It is time to let him go. Is this not the eve of hallowing? Let him go so that his spirit may ascend, as it must, through the seven spheres to come to rest at last in the blessed Chamber of Light. You bind his soul to this world with your grief.”
“It is a heathen holy day, is it not, though we have given it a Daisanite name?” retorted the queen. Married young, she had borne at least two of her ten children before she was Liath’s age, or so Liath calculated. She was at most fourteen years older than Henry, who was her eldest child. Her hair, uncoifed in the privacy of her cell, had a few brown strands still woven in among the white. Whatever sickness ravaged her came not only from the assault of time but also from a more physical malady. “We speak of Hallowing Eve still and pray to all the saints on these days when the great tides of the heavens bring the living and the dead close together—bring them so close that we might even touch, if our eyes were open.”
Liath caught in a sob. As she listened to the old queen speak, she recalled Da so vividly that it was almost as if she could see him standing beside her, glimpsed out of the corner of her eye.
“It is a form of respect,” continued the old woman, “that I think God will not begrudge us.”
“Henry, you must let him go, or he will wander here forever, trapped by your grief.”
“What if he can’t die as we do?” asked Henry in a rasping voice. “What if his mother’s blood forbids him entrance to the Chamber of Light? Is he then doomed to wander as a shade on this earth forever? Are we never to be reunited in the blessed peace of the Light?”
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246