Prince of Dogs (Page 59)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
“Who are you?” she whispered.
Ivar jerked back from the fence.
“She said something!” exclaimed Ermanrich. He stuck his face up against the fence. “Are you Lady Tallia?” he whispered.
Baldwin pulled Ermanrich back from the wall and wedged himself in as Ermanrich made a grunt of protest.
“You must not look upon me,” she said in that same quiet voice, as soft as the wind brushing Ivar’s hair. His hood had fallen back, and he hastily jerked it up over his head, looking guiltily back toward the barracks. The layservant left to watch over them was not in sight. “It is not seemly for you to stare so,” she continued. In the silence of the courtyard they could hear her words clearly. She hesitated, then went on. “But that we have stumbled upon this opportunity to converse—that, surely, is God’s doing, is it not?”
“Oh, certainly,” said Baldwin blithely, although, obedient to her wish, he had now drawn back from the gap in the fence. “Are you to be a nun?”
From the shelter of the colonnade, the layservant could not hear Tallia’s faint voice, but the four boys could. “It is my most devout wish to become a nun. Unless I can be a deacon, but they will not let me out into the world except to marry me to some grasping nobleman.”
“Why would you want to be a deacon?” asked Sigfrid. “In the cloister, we can devote all our hours to study and contemplation.”
“But a deacon who lives in the world can bring the true Word of God to those who live in darkness. If I were ordained as a deacon, I could preach the Holy Word of the Redeemer as it was taught me by Frater Agius, he who was granted God’s favor and a holy martyrdom.”
A low rumble of thunder sounded in the distance, like drums beating for the departure of the king. Ivar smelled rain on the wind. Dark clouds scudded overhead.
“Who is the Redeemer?” asked Ermanrich, his bland, friendly face bearing now a confused expression.
Baldwin did not move.
Ivar did not move. He wanted to hear her speak again. She had a kind of monotonously fascinating voice, pure and quietly zealous. And she was female, and young.
“For the blessed Daisan was born not of earthly mortals but out of Our Lady, who is God. He alone was born without any taint of darkness. So did he suffer. By the order of the Empress Thaisannia, she of the mask, he was flayed alive because of his preaching, as was their custom with criminals and those who spoke treason against the Dariyan Empire and its ruler. His heart was cut out of him, and where his heart’s blood fell and touched the soil, there bloomed roses.”
Sigfrid made the sign of the Circle against what is forbidden—against this most erroneous and dangerous heresy. But he did not move away. None of them moved. They were caught there, spellbound, as the thunder rumbled closer and the first drops of rain darkened the dirt around them.
“But by his suffering, by his sacrifice, he redeemed us from our sins. Our salvation comes through that redemption. For though he died, he lived again. So did God in Her wisdom redeem him, for was he not Her only Son?”
IV
ON THE WINGS OF THE STORM
1
THE king and his entourage rode south from Quedlinhame. Liath rode northeast through scattered woodland amid rolling hills with a message for Duchess Rotrudis, the king’s sister. She followed the Osterwaldweg, a grassy track that ran north from Quedlinhame and slanted east-northeast at the confluence of the Ailer and Urness Rivers, themselves tributaries of the Veser. In the morning the track, crisp with frost, glittered in the cold sun as though an angel had blown its sweet breath over the rutted road. By evening, wagon traffic, sun, and the usual passage of a swift autumn storm overhead had turned the path to a sludge that would refreeze over the long night.
It was always windy and sometimes quite chill, but in the late afternoon the sun would often shine brightly. During those times Liath would find a patch of sunlight while her horse foraged along the verge of the track. Sometimes, if the way lay empty, she would open The Book of Secrets and read words she had long since memorized or puzzle over the brief Arethousan glosses in the inner book, the most secret ancient text. Alas, without time to study or preceptor to continue her teaching, she had already forgotten much of what little Arethousan she had learned from Hugh. But perhaps if she forgot everything he had taught her, she would truly be free from him.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246