Prince of Dogs (Page 200)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
Like Ermanrich, he had become resigned to his fate.
He glanced sidelong at his comrades.
Baldwin sat with chin cupped on hand and stared attentively at the schoolmaster although Ivar knew him well enough by now to recognize that look as one of daydreaming. Ermanrich sneezed, then wiped his nose on his sleeve and resumed fiddling with his stylus. Even Sigfrid was restless; he had a habit of playing with the tip of his ear with his left hand when he was thinking about something other than what went on in front of him.
Ai, Lady. Ivar knew what they were thinking about. He knew who they were thinking about, all of them.
The door to the schoolroom creaked open. As the schoolmaster faltered, every head canted up to see who had interrupted. Brother Methodius came into the room, his expression so dour that Ivar had a sudden horrible fear that the old queen, whose illness had taken a turn for the worse, had actually died.
Methodius called the schoolmaster aside. A low conversation ensued. Ivar stretched his shoulders and then regarded the words inscribed in the tablet before him: docet, docuit, docebit. Thinking of Tallia, he wrote, nos in veritate docuerat. “She had instructed us in the truth.”
Baldwin kicked his foot. Ivar started and looked up to see Brother Methodius signing to them: Come, in silence.
He stood obediently and followed the others out of the room and down the stair, but it became immediately apparent that only he, Baldwin, Sigfrid, and Ermanrich had been singled out. Perhaps Sigfrid knew why, or Ermanrich had heard something from his cousin, but Ivar dared not ask, not when Brother Methodius had already enjoined them to silence.
But quickly enough he began to fear the worst: Methodius led them to Mother Scholastica’s study and ushered them inside, then took up a station beside the door as a jailer bars an escape route from his prisoners. No one else was in the room.
Both shutters in the room stood wide, and dust motes trailed through the sunlight. Outside, a nun worked in the herb garden. From this angle Ivar could not tell if she was weeding or harvesting, only see the curve of her back and the stately, measured movements of a soul at peace with her place in the world and her understanding of God.
Ivar was not at peace.
Suddenly Mother Scholastica stepped into view, concealing Tallia as she crossed the threshold and closed the door behind her. The latch fell into place with an audible click. All four novices dropped at once to their knees in an attitude of humility. Ivar heard her walk across the room and settle into her chair. Crickets drowsed outside, their lazy rhythms punctuated by a sudden burst of song from a wren.
“Heresy,” said Mother Scholastica.
They all four, as one, looked up guiltily at her. But she said nothing more, and her face remained as still as if it were graven in stone as she regarded them in silence. Behind her, a blackbird flitted to perch on the windowsill. He wore his black plumage as boldly as any proud soldier wore his tabard, marked by a bright orange bill and an orange ring around his keen eye. He hopped along the sill as they stared. Ermanrich coughed, and the bird took wing, fluttering away into the garden.
“You have all been contaminated by the words of a girl who is not even sworn to the church. Is this not so? Will you swear before me that you have not been tainted by her false preaching? Will you swear that her false vision of the blessed Daisan has not tempted you?”
Each word rang like the iron-shod hooves of a warhorse charging to battle. Ivar cowered under the weight of her outrage. Ermanrich sniveled. With his hands clasped before him and his head bowed modestly, Baldwin looked the very picture of a saintly penitent—his goodness made manifest in his beauty—praying before God to be forgiven his sins, of which there were few and all of them trivial.
But not one of them—not even her favored young scholar, Sigfrid, promised at age six to a life of learning within the arms of the church—crept forward to swear what she asked.
They could not.
They had heard Tallia speak of her visions. They had seen with their own eyes the marks of flaying on her skin, the stigmata that mimicked the wounds borne by the blessed Daisan in His trial of agony.
They had witnessed the miracle of the rose.
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246