Prince of Dogs (Page 126)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
He touched her hand in an intimate manner, twining fingers through hers but in no other way touching her. He spoke. She replied. Then he slipped something into her hands. It winked as sun cut through a gap in the trees, dispelling an arm of mist that shadowed the gate: his panther brooch.
Furtively, Theophanu hurried back inside. He lingered, looking about, looking for her, but she was still hidden by mist and the flash of the rising sun. He turned and walked out toward the privies.
Liath jumped up and bolted inside the gates—and ran into Helmut Villam. He caught her in a strong grasp as she jerked back and stumbled. The sleeve hung empty below the elbow of his other arm, the wound he had received at the Battle of Kassel when he had defended King Henry against the false claims of Henry’s half sister, Sabella.
“I beg your pardon, Lord Villam,” Liath gasped.
“You are well, I trust, or in a hurry about the princess’ business?”
“I was only out—I beg your pardon, my lord.”
“No need to beg anything of me,” he said without releasing her, a certain spark in his eyes as he looked her over. He was at least fifteen years older than King Henry but still robust in every way, as everyone on the progress continually joked. “It is I who should beg comfort of you, for it is cold these nights and I have been, alas, abandoned to shiver alone.”
He sighed. “An Eagle. It is true, is it not?” He released her and clapped his hand to his chest. “My heart is broken. If ever you choose to heal it …”
“I am sensible to the honor you do me, my lord,” she said quickly, retreating, “but I am sworn.”
“And I am sorry!” He laughed. “You are well spoken as well as beautiful. You are wasted as an Eagle, I swear to you!” But he let her go.
She could not bring herself to return to the confinement of Sapientia’s supervision. And she had one other thing to check on. She went in search of her comrade.
She found Hathui sitting on a log bench outside the stables, polishing harness for the day’s hunt. Her gear lay at her feet, and she looked up, smiled wryly at Liath, and beckoned for her to sit down beside her. “There is plenty for you to do.” She gestured toward a pile of mud-splattered harness. The light had changed, spare and silver now although the sun had not yet cleared the surrounding trees. Hathui’s hands, gloveless, were chapped red with cold.
“I must return,” said Liath. “Her Highness will be looking for me when she wakes. I just wanted to—”
“You are a good comrade,” said Liath.
“I am your comrade in the Eagles!” Hathui snorted. “And I will expect no less of you, Liath, when I must ask for your aid. Here, now. Will you trim my hair again?” Her hair, shorn short, had gotten ragged at the ends.
Liath took out her knife, tested it on a strand of hair, and then began carefully to trim the ends. “Your hair is so fine, Hathui,” she said. “Not coarse, like mine. It’s so soft, like the touch of a beautiful cloth.”
“So my mother always said.” Hathui spit into a cloth and used it to rub a shine into her bridle. “That is one reason I dedicated my hair to St. Perpetua when I swore myself to her blessed service.”
“Should I cut my hair?” Liath asked suddenly, remembering Villam.
“What does that mean?”
“Did he tell you the sad story of how his paramour has gone over to Lord Amalfred and he is most cold at night?”
Liath snorted and then, unable to stop herself, laughed. “Did he proposition you, too, Hathui?”
“No, indeed, for I wear my hair shorn, as you say. But he did once, some years ago when I first came to the Eagles and spent time at court. Wolfhere told me that Villam is one of those men afflicted with lust or perhaps certain tiny fire daimones have taken up residence in his loins and dance there night and day. He is notorious for having a taste for very young women and a new one frequently. It is no surprise to me that he has gone through four wives, or is he on his fifth now?”
“But if he has so many concubines and lovers—?”
“I don’t mean he wears his wives out with his physical attentions, but with grief, for he’s always straying, and though he is a good man, a cunning general, and a wise counselor in other matters, King Henry at least knows better than to emulate him in this.”
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246