Prince of Dogs (Page 137)
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246
“Let me go back! Let me go back! There are two more—at least two more—” Liath struggled and fought and even tried to bite poor Folquin, whose leather armor had protected him from worse attacks.
“Hush, friend,” said the red-haired Lion sternly. “This one is dead, though you tried valiantly to save him. I doubt not the others have already died. No use risking yourself to drag out their bodies. May God have mercy on their souls, and may they come in peace to the Chamber of Light.” He bowed his head.
Gingerly, Folquin set Liath down, glanced at Hanna and, with a nod from her, let Liath go. Liath collapsed to her knees but simply sat trembling as the palace burned and ash drifted down like a light rain of snow upon them. Despite her forays into the raging fire, she had nary a mark or burn on her.
“We are still too close,” said Ingo.
There was a commotion on the road below. Hanna turned to see Hugh striding up toward them. Seeing Liath, he stopped dead. Such an expression transformed his face that it chilled her to her bones and yet made her want to weep in compassion for his pain. But he said nothing. He only looked. Perhaps that was worse. Then, wincing at a pain in his shoulder, he turned to limp away along the path. Servants and townsfolk and clerics swarmed him. Someone brought a chair on which to carry him, but he waved it away. Closer now, the hunting horn sounded again, high and imperative.
Liath broke into gulping sobs, so racked by them she could hardly breathe. Hanna gestured to her Lions to step back, and they ranged out, helping other Lions and guards pick up any detritus that could be saved without venturing too close: items lost from wagons or thrown down from the wallwalk; swords, shields, spears; clothing, saddlebags, scattered jewelry; a browned and blistered book, two carved stools, a sandal, a trail of ivory chess pieces. The fire burned on, but already the flames seemed less furious—or perhaps she had become accustomed to the heat searing her face. Her hands were red with it, her lips so dry that licking them made them bleed.
“Liath.” She crouched down beside her friend. “Liath, it’s me. It’s Hanna. You must stop this. Liath! There was nothing you could do to save them. You tried—”
“Ai, Lady. Hanna! Hanna! Why weren’t you here before? Why didn’t you come? Oh, God. Oh, God. I lost everything. Where is he? Please, Hanna, please get me away from him. You don’t understand. I did it. I caused it. Why did Da lie to me?” On she went, more sobbing than words and all of them incoherent.
The horn blasted close at hand, and Hanna looked over her shoulder to see the magnificent train of the king and his hunting party emerge from the forest west of the blaze with the setting sun at their backs.
“Liath,” said Hanna sharply, “you must stop this! The king has arrived.”
“The king,” whispered Liath. She sucked air in between clenched teeth. She struggled more fiercely than she had against Folquin’s hold, but in the end she fought herself out of hysteria and into something resembling control. “Stay by me, Hanna. Don’t leave me.”
“I won’t.” Hanna looked up as she tasted a new scent on the wind. “Is it raining?” But there were only a few clouds. “Look at the fire. It’s as if all the timber’s gone.” Indeed, the fire was ebbing, although it was as yet far too hot to venture close.
“Don’t leave me, Hanna,” Liath repeated. “Don’t ever leave me alone with him, I beg you.”
“Ai, Lady,” murmured Hanna, suddenly afraid. “He didn’t—”
“No.” Her voice dropped to a whisper, barely audible. Her hands gripped Hanna’s so tightly it hurt. “No, he didn’t have time to—” Her hands convulsed, her whole body jerking at some horrible memory. “I called, I reached for fire—” Shaking again, she could not go on. The wind had come up, fanning the flames. Beyond, king and retinue approached. Already a small entourage had gone out to meet him and give him the terrible news, although surely he could divine the worst from any distance. The air stank of burning.
“Hanna, don’t desert me,” Liath breathed. “I need you.” She rested her head on Hanna’s arms. Her hair was caked with soot, as were her arms and hands, every part of her. She was so grimy that anything she touched came away streaky with soot. “I didn’t know—I didn’t know what Da was protecting me from.”
- Page 1
- Page 2
- Page 3
- Page 4
- Page 5
- Page 6
- Page 7
- Page 8
- Page 9
- Page 10
- Page 11
- Page 12
- Page 13
- Page 14
- Page 15
- Page 16
- Page 17
- Page 18
- Page 19
- Page 20
- Page 21
- Page 22
- Page 23
- Page 24
- Page 25
- Page 26
- Page 27
- Page 28
- Page 29
- Page 30
- Page 31
- Page 32
- Page 33
- Page 34
- Page 35
- Page 36
- Page 37
- Page 38
- Page 39
- Page 40
- Page 41
- Page 42
- Page 43
- Page 44
- Page 45
- Page 46
- Page 47
- Page 48
- Page 49
- Page 50
- Page 51
- Page 52
- Page 53
- Page 54
- Page 55
- Page 56
- Page 57
- Page 58
- Page 59
- Page 60
- Page 61
- Page 62
- Page 63
- Page 64
- Page 65
- Page 66
- Page 67
- Page 68
- Page 69
- Page 70
- Page 71
- Page 72
- Page 73
- Page 74
- Page 75
- Page 76
- Page 77
- Page 78
- Page 79
- Page 80
- Page 81
- Page 82
- Page 83
- Page 84
- Page 85
- Page 86
- Page 87
- Page 88
- Page 89
- Page 90
- Page 91
- Page 92
- Page 93
- Page 94
- Page 95
- Page 96
- Page 97
- Page 98
- Page 99
- Page 100
- Page 101
- Page 102
- Page 103
- Page 104
- Page 105
- Page 106
- Page 107
- Page 108
- Page 109
- Page 110
- Page 111
- Page 112
- Page 113
- Page 114
- Page 115
- Page 116
- Page 117
- Page 118
- Page 119
- Page 120
- Page 121
- Page 122
- Page 123
- Page 124
- Page 125
- Page 126
- Page 127
- Page 128
- Page 129
- Page 130
- Page 131
- Page 132
- Page 133
- Page 134
- Page 135
- Page 136
- Page 137
- Page 138
- Page 139
- Page 140
- Page 141
- Page 142
- Page 143
- Page 144
- Page 145
- Page 146
- Page 147
- Page 148
- Page 149
- Page 150
- Page 151
- Page 152
- Page 153
- Page 154
- Page 155
- Page 156
- Page 157
- Page 158
- Page 159
- Page 160
- Page 161
- Page 162
- Page 163
- Page 164
- Page 165
- Page 166
- Page 167
- Page 168
- Page 169
- Page 170
- Page 171
- Page 172
- Page 173
- Page 174
- Page 175
- Page 176
- Page 177
- Page 178
- Page 179
- Page 180
- Page 181
- Page 182
- Page 183
- Page 184
- Page 185
- Page 186
- Page 187
- Page 188
- Page 189
- Page 190
- Page 191
- Page 192
- Page 193
- Page 194
- Page 195
- Page 196
- Page 197
- Page 198
- Page 199
- Page 200
- Page 201
- Page 202
- Page 203
- Page 204
- Page 205
- Page 206
- Page 207
- Page 208
- Page 209
- Page 210
- Page 211
- Page 212
- Page 213
- Page 214
- Page 215
- Page 216
- Page 217
- Page 218
- Page 219
- Page 220
- Page 221
- Page 222
- Page 223
- Page 224
- Page 225
- Page 226
- Page 227
- Page 228
- Page 229
- Page 230
- Page 231
- Page 232
- Page 233
- Page 234
- Page 235
- Page 236
- Page 237
- Page 238
- Page 239
- Page 240
- Page 241
- Page 242
- Page 243
- Page 244
- Page 245
- Page 246